Op een koude maar zonnige winternamiddag ben ik te gast bij Gerda Evraerts en Jos Gijsenberg in Hogen. Haar zus Paula is er ook bij want ik had vernomen dat het Amabilé koor, die ook dit jaar de viering in de O.L. Vrouw van Vredekerk op kerstavond had opgeluisterd, zowaar 50 jaar bestaat ! Daar mochten we niet zomaar aan voorbij gaan.
Laten we meteen de goede uitspraak voor eens en altijd duidelijk stellen; ‘Amabilé’ met de klemtoon op de tweede ‘a’. Deze Latijnse benaming duidt op ‘beminnelijk’ of ‘liefelijk’. Die sfeer wordt al vijftig jaar hoog in het vaandel gehouden door dirigenten, organisten en koorleden. Bij een stuk zelf gebakken taart van Jos en een kop koffie halen Gerda en Paula herinneringen op vanaf de eerste jaren, het fotoalbum is hierbij een nostalgische gids.
Het verhaal begint in 1974 als pastoor Clement Van Kerckvoorde enkele KVLV-vrouwen uit Hogen aanspreekt om liederen te zingen tijdens de middernachtmis van Kerstmis. De toenmalige schooldirecteur Herman Verdée was organist. Het bleef niet bij deze impuls. De liederen en de viering, het smaakte naar meer. Er kwamen stemmen bij en het samen zingen vroeg repetitie en structuur. Gerda werd gevraagd om dirigente te zijn maar was er niet meteen voor opgeleid. Ze had weliswaar muziekopleiding genoten in de normaalschool te Diest alsook een blokfluit- en melodica ensemble geleid in de school van Hogen. Toch lukte het dirigeren haar wonderwel en leerde ze verder al doende. Zus Paula was er van in het begin bij, in de jaren tachtig ook mannenstemmen. Kortom, het koor telde algauw zo’n twintig stemmen. Op hun hoogtepunt telt het koor zo’n 29 à 30 leden.
Na het overlijden van organist Herman namen de twee zonen van Gerda en Jos over. En dat deden ze al op jonge leeftijd; in 1989 begon Joris eraan op 16-jarige leeftijd en gaf de in 1994 de fakkel door aan zijn broer Maarten, toen nog maar 13 jaar! Later, als ook hij belet is door zijn hogere studies, zal Agnes Goossens aan het orgel zitten. In 2004 neemt Ludo Adams de taak van dirigent-organist op zich tot dat Dirk Vlayen in 2019 op zijn beurt overneemt. Gerda neemt in dat jaar de dirigeerstok opnieuw ter hand na een onderbreking sinds 2001. In die tussentijd dirigeerde Griet Lemmens met bravoure.
Al snel beperkt het koor zich niet tot de grote liturgische feestvieringen in de kerk van Hogen. Pastoor André Devos, gewezen directeur van het St.-Tarcisiuscollege van Zoutleeuw en de opvolger van pastoor Van Kerckvoorde, kon hen niet onder de eigen kerktoren vasthouden. Algauw luisteren ze huwelijksmissen op, allerhande jubileummissen, geven eigen (kerst)concerten met gastoptredens van koren uit de regio, stappen mee op in de Hanswijk processie te Mechelen, zingen in de Mariahal te Scherpenheuvel en worden zelfs beloond met de tweejaarlijkse cultuurprijs Geetbets. De jaren vliegen voorbij. In het fotoalbum bekijken we foto’s van concerten op de mijlpalen van hun 20- , 25- en 30-jarig bestaan.
Velen van toen trouwden, weken uit, niet weinigen zijn reeds gestorven. Momenteel bestaat het koor nog uit een twaalftal leden en blijven Gerda, Paula, Ria en Françine over van de groep van het allereerste uur. Nu wordt er nog gezongen bij gelegenheid van een kerkelijke uitvaart in Hogen. Maar één ding blijft ontegensprekelijk de rode draad; doorheen al die jaren hebben de kernleden een enthousiaste, fijne en warme groep gevormd. Getuige de vele gezamenlijke uitstappen in binnen-en buitenland naar musicals, toneel- en andere culturele voorstellingen, enz…
We kijken naar de laatste foto’s in het album; een kerstconcert in 2006 in de kerk te Hogen, het Sint-Leonarduskoor Zoutleeuw doet ook mee. Het valt mij op…er blijven nog enkele blanco-pagina’s open in het album. Komen er nog foto’s bij ?
diaken Luc
