Omstreeks 18 uur begonnen op 27 maart de mensen toe te stromen. Al snel was de hele zaal van de Kompaan bomvol. Een lichte paniek maakte zich meester van de organisatoren: zou er wel genoeg eten zijn voor iedereen? Er werden toch zo’n zeventigtal mensen geteld en er werden veel nieuwe gezichten gespot, naast de vaste bezoekers van de Kompaan, die wekelijks een buurtmaaltijd houdt op woensdag.
Priester Paul Lansu opende met een kort woordje over de drie belangrijkste pijlers van de vastentijd bij de christenen: solidariteit, intens gebed en soberheid. Hij haalde de campagne van Broederlijk Delen aan en legde uit wat het feest van Pasen werkelijk betekent voor christenen - dat is meer dan paaseitjes rapen! Pasen is het feest van Jezus’ verrijzenis. De dood van Jezus kan niet losgezien worden van Zijn verrijzenis; om iets nieuws geboren te laten worden, moet men eerst sterven aan het oude. Zo is er altijd nieuw leven mogelijk en dus ook een nieuwe start! Dood en leven zijn met elkaar verbonden.
Hafsa vertelde daarop iets over het vasten bij de moslims. De Ramadan is de naam van één van de 12 maanmaanden, waarbij de eerste verzen van de Koran aan de profeet Mohammed geopenbaard werden. Dat maakt van de maand Ramadan een heilige maand, waarin moslims zich deze gebeurtenis willen herinneren. Daarnaast bracht Hafsa verheldering bij een idee dat maar al te vaak circuleert, namelijk dat moslims zouden vasten om te kunnen voelen wat de armen voelen (honger en dorst, fysieke ontbering). De Ramadan geldt in de eerste plaats om de relatie met God te versterken, om tot intens gebed te komen en om aan zelfreflectie te doen. Dat is de kern van het vasten, de fysieke onthouding is vooral een middel hierbij.
Daarna ging iedereen in kleine groepjes aan de slag om elkaar beter te leren kennen en om kort te praten over wat het vasten voor eenieder persoonlijk betekent. De organisatoren probeerden de groepjes te mixen zodat men nieuwe mensen leerde kennen. Er kwamen fijne gesprekken tot stand. Als laatste mocht iedereen een wens/kernboodschap op een briefje schrijven: voor wie of wat wil jij bidden tijdens deze vastentijd?
Dan was het eindelijk zover: om 19u07 gaf iedereen elkaar de hand en werd het stilgemaakt. Zo ontstond een lange mensenketting in de zaal. Er werd een universeel gebed uitgesproken tot God/Allah en dan werd opgeroepen tot het gebed met de traditionele ‘adhaan’ oftewel Arabische gebedsoproep. Carl van de Kompaan deed nog een oproep om de moslims voorrang te geven bij het buffet; zij hadden namelijk al van zonsopgang gevast. Er was ook nog altijd de angst dat er niet genoeg zou zijn. Maar kijk, net als in het wonderbaarlijke verhaal van Jezus’ 5 broden en 2 vissen (Lucas 9: 12-17), was er uiteindelijk zelfs nog eten over! Wat een vreugde!
Nadien was het afwassen geblazen. Iedereen werd opgeroepen om een handje toe te steken in de keuken. Solidariteit kreeg handen en voeten! Het was een titanenwerkje om alles weer spic en span te krijgen, maar omstreeks 21.30 uur keerden de laatste mensen huiswaarts.
De Attent werkgroep Migratie Diversiteit Gastvrijheid is dankbaar voor deze mooie verbindende avond en dankt vooral de Kompaan en de talrijke vrijwilligers, zonder wie deze overheerlijke (vegetarische maaltijd) nooit mogelijk geweest zou zijn. Ook dank aan alle andere partners en vrijwilligers die hieraan hebben meegewerkt: Rataplan, SAAMO, IJD Antwerpen.
Ninia Lucas
