Een tijd geleden kreeg Marcel Verhelst een heel verrassende vraag van Niklaas Van den Abeele of hij geïnteresseerd was in een (letterlijk en figuurlijk) groot werk van Herman Minner: een gekruisigde Christus. Voor zijn eigen living was het schilderij veel te groot maar Marcel zag het werk wel in de Sint Amanduskerk hangen. Passend in de ruimte én bij de geloofsgemeenschap die daar wekelijks viert. In de werkgroep liturgie werd meteen het jaarthema: ‘kwetsbaarheid’ gekozen omdat dit kunstwerk op een heel sterke en intense manier de breekbaarheid van de gestorven Christus in beeld brengt. In de veertigdagentijd kwam het werk vooraan te staan en daar zal het ook nog tot het einde van de Paastijd (tot Pinksteren dus) blijven.
In de afgelopen weken zijn al vele aanwezigen spontaan komen vertellen hoe indrukwekkend ze dit krachtig schilderij wel vinden en hoe je keer op keer méér ziet aan kleuren, aan inhoud, aan kracht…
We waren dan ook heel blij dat de familie Van den Abeele zowel op de Paaswake als op Pasen zelf aanwezig kon zijn, zodat we hen konden bedanken voor deze milde gift. Niklaas zelf, een oude soulmate van Marcel kon er helaas niet bij zijn, maar het werd een heel hartelijke kennismaking met onze geloofsgemeenschap. Vanaf Pinksteren zal je het werk van redelijk dichtbij zien als een soort zending. Het komt immers aan de balustrade boven de uitgang als een uitnodiging om dat beeld van scherpe kwetsbaarheid mee te nemen, je dagelijkse wereld in. Als een roeping om zelf ook die breekbare levensstijl waar te maken, zonder naïef te zijn over de mogelijke consequenties.
