BLIJVEND ONDER DE AANDACHT
Naar aanleiding van de reeks 'Godvergeten'
In de twee kerken, die gebruikt worden voor de eredienst in onze pastorale zone, is er een kunstwerkje onthuld dat herinnert aan het kindermisbruik in de Kerk.
In de viering werd in plaats van de ‘gewone schuldbelijdenis’ volgende tekst voorgelezen:
‘Meer dan ooit willen wij als kerk een boetekleed aantrekken.
want sommigen hebben het geweten,
maar zij hebben gezwegen of de andere kant opgekeken.
Sommigen hebben hun macht misbruikt
en zo het leven van kinderen verwoest.
Voor altijd zijn het littekens in hun bestaan.
Ook al gebeurt het overal,
maar als het in de Kerk gebeurt,
dan wordt er ingegaan tegen het Evangelie, tegen God en tegen zijn liefde.
Dat hier oprecht berouw en vergeving mogen klinken,
een kleine of grote stap,
zodat er genezing en herstel kan plaatsvinden,
dat daders tot inzicht komen en hun gedrag veranderen,
dat slachtoffers gehoord worden
en mogen weten dat U, God,
altijd aan hun zijde staat en hen nooit zal verlaten.
Bescherm alle kinderen.
Houd hen veilig in uw liefdevolle handen.
We mogen het niet vergeten.
We mogen niet vergeten wat er gebeurd is.
Daarom hebben wij gekozen om in deze Kerk
een kunstwerkje te plaatsen.
Voor altijd een blijvende herinnering
aan het kindermisbruik in de Kerk en elders.
Dat het ons mag oproepen om zorg te dragen voor elkaar,
en zeker voor kinderen …
Karel Rausch maakte de werkjes. De parochieploeg zorgde voor de tekst. Daisy, iemand die kalligrafie volgt, schreef de tekst.
De werkjes zijn opgehangen in de biechtstoelen, de plaats waar de diepste geheimen, misstappen van een mens uitgesproken worden.
