Liturgische vieringen
Zie misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Info: Parochiaal secretariaat
Wellicht hebben jullie het nieuws al vernomen dat de pastorie van O.L. Vrouw Tenhemelopneming verkocht is.
Het secretariaat van de parochie dat daar gevestigd is, krijgt dus een nieuwe locatie:
Adreswijziging vanaf 1 september: Sociaal huis – Kasteelstraat 3 Ruiselede
De openingsuren zijn ook gewijzigd: het secretariaat zal open zijn op bovenvermeld adres op donderdag van 9 tot 11 u.
Voorlopig is het secretariaat nog niet telefonisch te bereiken daar de nodige aansluitingen nog niet zijn uitgevoerd.
We zijn wel altijd bereikbaar via E-mail: parochiesruiselede@gmail.com; en telefonisch op 051/69 66 63 (priester Bart Malfait) of 051/65 75 93 (diaken Danny Vandenbroucke) of 0494/47 70 45 (Paul Desmet)
Pastoor bij de buren
Al vaker hoorde ik over hem, via kennissen. De nieuwe pastoor in Aalter, Patrick Derde. Ik ontmoette hem een tweetal keer in bisdom Gent maar dat ging om losse babbels. Tijd voor een diepgaander gesprek. De pastorie ligt vlak tegenover de kerk, een vintage pastorie met smeedijzeren hekwerk en een bloementuin ervoor. Naast de deur al een kunstwerkje: bronzen letters op hout: Gezalfd om aan de armen de Blijde Boodschap te brengen. Voor ik aanbel, hoor ik al een enthousiast hondje Boefje aan de voordeur…’ Kom binnen,’ zegt de pastoor en ik mag hem aanspreken als Patrick.
Belezen
Terwijl Patrick koffie haalt, kan ik al eens neuzen in de brede boekenwand. Herkenbare titels en andere maar ik krijg een goed gevoel als mensen de leespassie delen. Timeo hominem unius libri schreef Thomas van Aquino. Het staat in onze tuin ook. Hoed je voor de mens die zelden leest, het gevaar van enggeestigheid of hoed je voor de mens die zich vastklampt aan één boek, de fundamentalisten. Wie leest, krijgt verschillende opinies aangereikt of leeft zich in in het verhaal van de ander, is daardoor meestal geen zwart-wit denker. De koffie komt eraan. ‘Dat zijn de romans met religieuze inslag,’ zegt Patrick.’ De religieuze boeken staan boven. ‘Woont hij hier graag? De pastorie is oud dus en wel voor enige renovatie vatbaar, beter te isoleren en gesukkel met internet. Hij komt uit de Vlaamse Ardennen, zoals onze Anne-Marie VC. Ze kennen mekaar. Hij is stilaan Aalter aan het leren kennen. Aan enthousiasme geen gebrek.
Inspirerend
Wat liet hem beslissen om priester te worden? Inspirerende mensen, een onderpastoor in Wichelen die erg openminded (breeddenkend) was en Paul Celie godsdienstleraar in het college van Dendermonde waar Patrick schoolliep. Ze hadden het over no nonsense verkondigen, voeling houden met mensen. Het evangelie van de nabijheid. Geloven was dus zo stom toch niet, dachten we met enkelen in het zesde jaar. Hij studeerde voor onderwijzer en dan voor theologisch werker. Hij heeft mogen werken als vormingswerker, eerst als vrijwilliger bij de Chiro, daarna 6 jaar halftijds bij KAJ. De Cardijngedachte is hem genegen. De andere halftijdse baan was in het onderwijs. Hij gaf graag les en zou het nog wel eens willen doen. Hij gaf les aan 3e jaars maar schoof mee tot in het zesde jaar. Zo ontstond een band en kon hij relaties opbouwen. Hij houdt zelf contact met hen, belt eens als hij weet dat ze op kamp vertrekken. Het gaat overal om verantwoordelijkheid nemen maar ook om gedragen te zijn door mensen om je heen. Zijn pastorie in de Vlaamse Ardennen was een open huis. In coronatijd stonden er acht stoelen rond de tuintafel en konden jongeren daar even komen bijpraten. Zijn agenda stond online zodat men wist wanneer hij er was. Op een dag was de bisschop Lode Vanhecke in de streek en schoof hij mee aan aan de tuintafel. Dat de bisschop ooit brouwer was geweest leverde mee een boeiend gesprek op. Hij steunt JOKRI een jongerenbeweging van jonge christenen, ook in Aalter. Het accent ligt er op ontmoeten en geloven, zingeving aanzwengelen.
Mooie en moeilijke ervaringen
Op de vraag welk ervaringen hem bijblijven in zijn loopbaan verwijst hij naar 5 jaar proost zijn van KAJ Oost-Vlaanderen en 6 jaar proost zijn KAJ nationaal. Het ging om structureel meedenken, een jaarthema kiezen en uitwerken, zorgen dat er subsidie was maar ook lokaal betrokken zijn. Werken met mensen. Daar deugd aan beleven.
Als pastoor ontmoet je mensen ook op de kruispunten in hun leven, bij het doopsel van hun kindjes, als ze trouwen of bij een ziekenzalving, begrafenis, afscheid nemen van een geliefde. Het gaat dan om luisteren naar hen tussen de lijnen, om woorden kunnen geven aan wat hen beweegt of tegenzit.
Moeilijker heeft hij het met vasthoudendheid, niet willen inzien dat de geschiedenis verandert. Hij heeft wat gereisd en daardoor kennisgemaakt met andere vormen van godsdienst, een rijke mix, zegt hij. Zoveel dat mensen verbindt uiteindelijk. Openheid en veranderingsbereidheid zijn zulke mooie kwaliteiten.
Toekomst
Hij is zich ervan bewust dat hij bij de laatste pastoors behoort, geen opvolging. We moeten ons voorbereiden op een andere toekomst met lokale kerngroepen, gedragen door leken. Meer erkenning voor vrouwen is belangrijk. Bij de synode die aan gang is, blijven de Belgische bisschoppen duwen voor vrouwelijke diakens, voor gehuwde priesters. Het is goed dat ze blijven aankloppen.
Het gaat in de toekomst om medeverantwoordelijkheid, zingeving in eigen handen nemen. Geen groter geluk dan je talent gratis kunnen inzetten en mensen ermee vooruit kunnen helpen. ‘De grootste geluksfactor’ Ik ben dan misschien de laatste pastoor, maar het mag niet stoppen met mij. Daaraan hard werken is belangrijk. Patrick doet dat op een vernieuwende manier. Ook eerste communie en vormsel moeten qua vormgeving aangepast. Een team van geëngageerde mensen steunt daarbij. Hij heeft tal van werkgroepen die dingen overnemen: recent ook een werkgroep rouwzorg en een werkgroep liturgie. Hij is blij met die dynamiek.
Lievelingspassage
Een van zijn lievelingsteksten is Exodus 17 uit het O.T. (oude testament) waar het volk van Israël het moet opnemen tegen de Amalekieten en Mozes de berg opgaat en zijn staf omhoog houdt. Zolang hij dat kan, winnen de Israëlieten maar Mozes wordt moe. Gelukkig zijn er twee helpers die zijn armen hielpen ondersteunen. tot de zon onderging. Moraal van het verhaal: ik moet de oorlog niet voeren, en zeker niet alleen. ik kan dat niet alleen. En uiteindelijk is er de kracht van God, van geloof.
Deken
Op dinsdag 10 september 2024 wordt Patrick aangesteld tot deken van decanaat Deinze. Een deken moet de parochies van een pastorale eenheid verbinden. Hij ondersteunt grensoverschrijdende initiatieven en staat in voor de permanente vorming van de parochieploegen. Hij blijft wel in Aalter wonen. Wordt het niet veel? Inderdaad maar je moet zelfzorg bewaken en kunnen doorgeven, vertrouwen hebben in medewerkers. Dan lukt het wel. Samen met Luc, voorzitter kerkraad, die ik blijk te kennen. gaan we eens naar de St-Corneliuskerk. Naar aanleiding van 75 jaar kunstschilder Antoon De Clerck zijn de pilaren bekleed met werk van de schilder (uitgewerkt door Paul De Doncker). Te bezichtigen tot 14 juli. Ik ga naar de zondagsmis in Aalter en ook pastoor Patrick draagt een kleurige kazuifel met Aalter en de kerk erop in de stijl van De Clerck. Een volks aanzingkoor met een jonge dirigente spoort ons aan om mee te zingen. We krijgen een blaadje om mee te bidden. Na de viering is er een babbel met Patrick op het kerkplein. Begeesterend, inspirerend, deugddoend. De zondag kan beginnen.
Gerda M.
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Neos Ruiselede - Dagfietstocht
We startten onze jaarlijkse dagfietstocht op zaterdag 10 augustus ’24 omstreeks 10 uur te Watervliet aan het dorpsplein, Stee genaamd. We waren met 50 fietsers en jammer genoeg hebben we enkele leden moeten teleurstellen, daar we ons aan het maximum van 50 fietsers houden. Toch hebben nog 13 extra leden deze fietstocht kunnen beleven met de auto. We konden genieten van een heerlijk fietsweer. We fietsten in dit rustige Polderland, tussen de vele kreken naar Saint-Laureins. Daar verpoosden en genoten we van een drankje in het ruime fietscafé “De Roeland”. Door het mooie weer konden we bediend worden op het grote zomers tuinterras.
Na deze rustpauze fietsten we verder om na een tijdje de grens over te steken en via kleine dorpjes bereikten we Oostburg, een sterk winkelcentrum en hoofdplaats van de gemeente Sluis. Daar werden we hartelijk ontvangen in restaurant “De Smickelaer”, een gezellige plek met zeer vriendelijk personeel. En zoals de naam het aangeeft was het smullen geblazen. Na een aperitief naar keuze konden we genieten van een heerlijk en uitgebreid driegangenmenu. De dranken naar keuze waren inbegrepen.
Na deze smaakvolle lunch fietsten we verder langs rustige wegen naar IJzendijke. Daar hielden we halt aan fietscafé ‘Uitspanning Casandra’. Deze uitspanning bevindt zich in een bierbrouwerij uit het jaar 1889. Daar het mooi weer was, was het heerlijk vertoeven op het mooie en uitgebreide terras, waar we konden genieten van een drankje.
Na dit intermezzo fietsten we verder door het mooie Polderlandschap, terug naar Watervliet. Daar rondden we deze mooie dag af met wat nagenieten met een drankje in het gezellige café ‘Bistro Bono.
Rudy
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
