De eerste week van februari is het gedichtenweek. Hoelang is het geleden dat je er een las? Misschien wel op een rouwkaartje… Dichters verdichten de taal, spreken met beelden daarom en soms is dat moeilijk, net als de beeldende bijbelse taal. Ze willen met weinig woorden veel zeggen. Uit mijn collectie heb ik er een paar geplukt die me dierbaar zijn. Ik koos voor dichters die het simpel houden maar toch raak dingen zeggen. Zit er iets tussen dat je aanspreekt? Ik hoop het van harte.
Gerda
Uit het verenigingsleven:
Wandelen en proeven in Oosteroever met Vl@s
Donderdag 23 januari was een uitzonderlijke namiddag tussen alle grijs en regenbuien door, zon en droog. Een koude wind, als je maar sjaal en warme muts meehad. We startten in Oostende aan het Maritiem plein bij de belevingswinkel van Deschildre. Eigenaar zoon Deschildre gaf een woordje uitleg hoe de traditie van zijn vader, slager, doorgegeven werd en zij nog altijd charcuterie en andere vleesbereidingen in eigen atelier maken en verkopen of laten proeven en daarvoor zelfs officiële erkenning kregen.
Twee gidsen namen ons mee voor een wandeling van twee uur door de havensite die danig veranderd en ingekrompen is. Door vissersquota, Europese regelgeving. Waar ooit veel havenbedrijven waren, verrijzen nu woningsites met veel hoogbouw en appartementen. Ook restaurants en tearooms. Bij ‘haven’ denken wij vooral aan vissers maar er is zoveel meer; er is het zeeverkeer, toerisme, natuurgebied, veiligheid en reddingsdiensten, loodswezen, defensie, wetenschappelijk onderzoek o.a. kwaliteit van zeewater, klimaat. Een grote loods werd gebouwd voor aquacultuur: Ierse juveniele oesters worden er nu gekweekt.. Tijdens de wandeling werden al die aspecten toegelicht en leerden we veel bij. Na de wandeling mochten we proeven van de streekproducten van Deschildre bij een glaasje wijn, een streekbiertje of koffie. En pas toen begon het weer te miezeren. Kon ons niet meer deren.
