Zorg over grenzen heen
In 2023 interviewden we Sruthi en Anju, twee Indiase verpleegsters uit Kerala die inmiddels al goed ingeburgerd zijn en in het WZC werken.. Recent kwamen nog twee verpleegsters Manju en Jomol uit hun regio naar Ruiselede om er op termijn in WZC St.- Jozef te werken. Eerst volgen ze nog een jaar les en stage. Hun Nederlands is al behoorlijk maar ’t gaat toch nog vlotter in het Engels.
Project
Hoe komen zij hier terecht? We hoorden al in de media over het tekort aan zorgkundigen in België. De tewerkstelling is een gezamenlijk project van enkele woonzorgcentra, waaronder Curando, de school IVV (Instituut voor Verpleegkunde) uit Gent en partners in India, onder wie het Lourdes Hospital in Kochi. De VDAB en het Agentschap Integratie & Inburgering geven het traject mee vorm. Het heet Aurora. Zo willen de partners een gedeeltelijk antwoord bieden op de heersende krapte op de arbeidsmarkt in de zorgsector.
In de Zuid - Indiase regio Kerala werd een selectie georganiseerd voor geschoolde verpleegkundigen. Daar is er een overaanbod. Na de selectieprocedure konden de kandidaten starten aan het eerste deel van hun opleiding in Kerala zelf: 6 maanden Nederlandse les van een Vlaamse taaldocent. Taalkennis is immers essentieel om hier te kunnen communiceren met bewoners en collega’s in de WZC’s. Daarnaast volgden de kandidaten de modules geriatrie en psychiatrie, omdat die onderwerpen in de Indiase opleiding minder aan bod komen. IVV Gent, het instituut voor verpleegkundigen (St.- Vincentius), verzorgde dit laatste luik.
In januari kwam een vierde groep in België aan, een vijtigtal mensen en ondertussen zijn ze aan het tweede deel van hun opleiding van één jaar gestart bij IVV in Gent om hun Indiase diploma van verpleegkundige te laten erkennen. Verder volgen ze uiteraard nog altijd taallessen. De vrijstellingen voor de opleiding kregen ze na een streng assessment. Alle lessen worden in het Nederlands gegeven.
Keuzes
Waarom studeerden ze voor verpleegsters in Kerala? Deels aangemoedigd door hun ouders en zorgen is een vrouwelijk beroep nog altijd, ook daar. Veel meisjes studeren ook voor leerkracht, net als hier een beroep overwegend door vrouwen ingevuld. De levensstandaard hier en de verloning in België is beter en daarom beslisten ze de sprong te wagen. Jomol is 25 en laat een broer achter in Indië. Manju is 32 en liet een 5 jaar oud dochtertje Thennal achter bij haar ouders en schoonouders. Via skype houden ze contact en na 1 jaar hier studeren en slagen voor examens is hen gezinshereniging beloofd. Toch blijft het heimwee en het gemis uiteraard. Gelukkig hebben ze mekaar en inmiddels Anju en Sruthi die hen op weg helpen samen met de collega’s in WZC.
Opleiding
Jomol en Manju volgende een bachelor in India, een 3-jarige opleiding met extra 1 jaar theorie en praktijk gecombineerd. Toch zijn technieken hier soms anders, een stalen verpleegster bijvoorbeeld hadden zij nog niet gezien en ook eetpatronen zijn anders.. Na 1 maand theorie volgen in Gent, pendelend vanuit Ruiselede vertrekken ze de week van 10 februari naar Gent om van daaruit elke dag in een ziekenhuis in Oudenaarde stage te lopen. Ze verblijven in Gent omdat ze vanuit Ruiselede moeilijk met openbaar vervoer in Oudenaarde raken elke dag en verpleegsters werken vroeg en laat.
Aanpassen
Nederlands is niet gemakkelijk, vooral omdat op de werkvloer veel dialect gesproken wordt, de krant is daar de gazette, de prei is daar pret. Hun Engels heeft een wat Indische tongval en ook ik moet soms eens hervragen en herluisteren. Het klimaat is koud hier voor hen, ook dat is wennen. In India is het regenseizoen in juni en juli en in de winterperiode daar is het nog 20 à 25 graden. Warmte kunnen zij goed aan, al is warmte daar minder drukkend.
Waar ons basisvoedsel nog grotendeels brood en aardappelen is gecombineerd met vlees en groenten is voor hen rijst basis, met veel groenten. Ze hebben heel lekkere sausjes meestal wel pittig gekruid ( spicy). De Belgische frietjes en de wafels en pannenkoeken vinden zij heerlijk ook. Sommige ingrediënten die zij nodig hebben vinden ze niet in Huis Maria maar er is een app Taste of India waar ze kunnen bestellen. Wij eten veel varkensvlees zij eten veel kip. Alcohol in India wordt weinig geconsumeerd, veel minder dan hier.
Hoewel Kerala een van de betere regio’s is in India, is het leven er soberder. De armoede is vooral in Noord-india en in de grootsteden te vinden. Ruiselede is heel rustig voor hen, in India kan het verkeer heel druk zijn. Ze hopen in januari te slagen en hier als volwaardig verpleegster verder aan de slag te kunnen gaan. We wensen hen alle succes.
Gerda
Uit het verenigingsleven:
Vl@s Ruiselede - Donderdag 3 april: KUNSTUUR en BEZOEK AAN MECHELEN
Donderdag, 3 april stond er bij Vl@s een schitterende, culturele uitstap op het programma.
We zijn ’s morgens reeds vroeg op onze propvolle bus gestapt richting Mechelen zodat we om 10 uur konden starten in “Het KUNSTUUR”, in de Heilige Geestkapel. Gedurende juist geteld 1 uurtje, in groepjes van 8, konden we daar zorgvuldig uitgekozen topwerken van Belgische schilders bewonderen, met sfeervolle muziek van Dirk Brossé op de achtergrond, een unieke belichting en top of the bill, bekende en minder bekende Vlamingen, die telkens per schilderij hun band met de kunstenaar of het schilderij toelichtten, echt: EEN UUR BETOVERENDE KUNST!
’s Middags konden we lunchen in de Vleeshalle, een monumentale ruimte waar ooit de Mechelse veemarkt gevestigd was. Ook een speciale beleving.
In de namiddag was er een wandeling met gids doorheen Mechelen met als thema: “MACHTIG, MOOI MECHELEN” en de weergoden waren ons dan ook machtig, goed gezind! Er was geen wolkje aan de lucht en het zonnetje scheen zoals het dit jaar nog niet geschenen had!
En natuurlijk konden we tenslotte ook afsluiten op een heerlijk, zonnig, Mechels terrasje met een drankje naar keuze...
De thuisblijvers hadden ongelijk!
Bea
Samana Ruiselede – Palmviering in samenwerking met Curando
Op zaterdag 12 april vond in de zaal van LDC “Den Tap” de palmviering van Samana Ruiselede plaats.
Met 48 aanwezigen begonnen we om 14.00 uur met een eucharistieviering, voorgegaan door pastoor Bart en muzikaal opgeluisterd door Cindy.
Het was een bijzondere viering, met het lange evangelie en de wijding van de palmtakjes. Bedankt, pastoor Bart en Cindy, voor deze mooie viering.
Na de eucharistie werd er koffie geserveerd en maakten we ons klaar voor de vorming "zitdans", die werd gegeven door een medewerker van Samana.
Door technische problemen met de computer was een noodoplossing nodig, waardoor het geluid van de zitdansvideo's niet luid genoeg was.
Bij elke zitdans werd een instructievideo getoond, zodat de leden konden meekijken en de bewegingen uitvoeren.
Na een tweetal dansen kwam er schot in de zaak en deed een groot aantal leden enthousiast mee, vooral de oefeningen met de armen vielen in de smaak.
Na een korte pauze volgde het tweede deel van het zitdansen met nadien de koffietafel met paashazen en koffie, ondertussen werden de bloempotjes vanop de tafel onder de aanwezigen verloot.
We kijken terug op een geslaagde namiddag, die we rond 17.00 uur gezellig konden afronden.
Dank aan alle medewerkers voor hun inzet om deze viering mogelijk te maken en aan Curando voor het gratis ter beschikking stellen van de zaal.
André
