Een persoonlijke reflectie van parochiaan Patrick Deveux, bijgestaan door een vertrouwenspersoon
De meeste mensen zijn zich momenteel bewust van een wereld, die in brand staat door internationale gewapende conflicten. Eveneens kijken we naar een wereld, waar risico’s en ongunstige gebeurtenissen tussen landen verder een bedreiging vormen voor de vrede in de wereld. Hebben bepaalde wereldleiders en/of bepaalde groeperingen nog een persoonlijk geweten? Is de invloed van macht en geld voor bepaalde leiders of groeperingen in deze wereld een onbegrensde dreiging? Onschuldige burgers (vooral de meest kwetsbare mensen) ondergaan het zwaarste lijden. De dood kijkt hun in de ogen!
Als gelovigen in onze Heer Jezus Christus willen wij deze wereld niet! Waarom zijn het internationaal recht, het internationaal humanitair recht (het humanitair oorlogsrecht) en de internationale mensenrechtenverdragen geen morele drijfveer meer voor "de Bescherming van de Menselijke Waardigheid"? Ik stel mij ook de volgende vraag: is er op dit ogenblik een echte reden om op 8 mei 2025 de 80ste verjaardag te vieren van het einde van een gruwelijke en niets ontziende Tweede Wereldoorlog, waarvan de echte wonden nooit zullen genezen. De meeste jongeren en volwassenen hebben hierover nooit de echte waarheid geleerd, zodat ze er uitleren om niet opnieuw dezelfde fouten te maken. Dit is zeer onrustwekkend!
Mag in dit Jubeljaar 2025 Sint-Leonardus, een Pelgrim van Hoop zijn, die met ons opnieuw op weg gaat naar de authentieke christelijke waarden en normen. Hij wilt ons bezorgd hart tot rust brengen! Hoop en vrede staan als kernwoorden in ons christelijke geloof zo dichtbij elkaar, want zij zijn beiden een gaven van Gods Heilige Geest. Mogen we God opnieuw beter leren kennen in onze Heer Jezus Christus, zijn Goddelijke Zoon. Het gebed en het lezen van het Nieuwe Testament helpen ons hierbij!
Mogen we, Pelgrims van Hoop, er bewust voor kiezen om daden van echte christelijke naastenliefde te blijven tonen, vooral naar de meest kwetsbare medemensen in onze samenleving, die ons zo hard(t) nodig hebben. We mogen deze uitdagingen niet uit de weg gaan! Sint-Leonardus gaat als "Pelgrim van Hoop" voor ons uit als een echte Herder, die waarlijk zorg draagt voor onze geloofsgemeenschap. Hij schenkt ons zijn bescherming. Zoals wijlen Paus Franciscus zei: "Deze hoop stelt niet teleur!".
Mag ik veronderstellen dat dezelfde gevoelens van onrust en bezorgdheid voor de dag van morgen en voor de toekomst bij jullie ook leven? Ik denk ook bijzonder aan onze kinderen en kleinkinderen!
Paus Leo XIV heeft reeds bij het begin van zijn pontificaat gesproken over de herderlijke zorg van liefde en tederheid, die een waarlijk geschenk is van onze Heer Jezus Christus zelf! We moeten blijven geloven in woord en daad naar wat ons hart verlangt in deze wereld. We mogen ons niet onmiddellijk bedreigd voelen door de andere. Mogen er gelegenheden worden gecreëerd, waar we elkaar kunnen ontmoeten. Dat we door met elkaar te spreken in een blijvende dialoog, zoeken naar de waarden en normen die ons samen verbinden. Dan kunnen we met elkaar bouwen aan een leefwereld, waar we samen verantwoordelijkheid dragen voor onze democratie. Dan kiezen we bewust niet voor een wereld, waar sociale verbondenheid tussen gemeenschappen steeds vermindert en de ongelijkheid verder toeneemt! We moeten proberen zelf de levende getuigen te zijn, die de waarachtige christelijke waarden en normen opnieuw durven uitdragen, als een echte weg naar bevrijding en zingeving in een leven van duurzame vrede met een echte toekomst!
Patrick
