Bart Willemen uit Oud-Heverlee op bedevaart in Rome - deel 2
Bart Willemen uit Oud-Heverlee was onlangs in Rome voor de bedevaart voor catechisten van over heel de wereld, na het congres van de Europese catecheseverantwoordelijken.
Gedurende vier weken volgen wij in K& l en op de website zijn relaas.
Dag 2: De weg van de schoonheid in de catechese en de start van de jubeljaarbedevaart voor catechisten
De tweede dag van het congres van de CCEE bracht de nationale verantwoordelijken na een verbindende eucharistieviering naar de essentie van de betekenis van het Jubeljaar. Het was een dag met reflectie over de geschiedenis van deze eeuwenoude traditie, maar ook over de betekenis ervan voor vandaag, in de context van de vele kunstschatten in Rome.
In de voormiddag gaf Mgr. Tebartz-Van Elst, referent voor catechese in het Dicasterie voor Evangelisatie, een lezing die zowel historisch als pastoraal van insteek was. Hij toonde hoe jubeljaren door de eeuwen heen telkens een bijzondere kans waren om Gods barmhartigheid intens te beleven. Het Jubeljaar van 1950, vlak na de Tweede Wereldoorlog, werd een krachtig teken van herstel. Ook het Jubeljaar van 2000, met de miljoenen jongeren die naar Rome kwamen, liet een blijvende indruk na. Tegelijk herinnerde hij eraan dat de instelling van jubeljaren, ondanks financiële misbruiken in bepaalde periodes, altijd weer in essentie neerkomen op mensen samenbrengen rond verzoening en hoop.
Dat sluit aan bij wat paus Leo onlangs nog citeerde uit Jesaja tijdens de jubeljaarbedevaart van de troost: “Troost, troost, mijn volk.” Jubeljaren zijn momenten waarop eenzaamheid en verdeeldheid kunnen worden geheeld. Paus Franciscus koos niet toevallig voor “pelgrims van hoop” als motto. Wie denkt aan de Bijbelse wortels van het jubeljaar, met de vrijlating van slaven en de kwijtschelding van schulden, begrijpt hoe actueel deze woorden blijven.
Vader, help mij om opnieuw te beginnen
In het debat kwam vooral naar voor dat evangelisatie en synodaliteit hand in hand gaan. Het sacrament van de verzoening werd ook genoemd als een weg naar een nieuw begin van ontmoeting met de gemeenschap. De eenvoudige vraag van 'herbeginners' “Vader, help mij om opnieuw te beginnen” kan een deur openen naar geloof en gemeenschapsvorming. Pelgrimages, groot of klein, bieden een concrete manier om mensen op weg te helpen.
’s Middags nam zuster Rebecca Nazzaro het woord. Zij sprak als directeur van de dienst voor pelgrimages en bedevaarten naar Rome over de diepe band tussen catechese en de weg van de schoonheid in de kunstschatten van de stad Rome. Kunst en bedevaart, zei ze, zijn voor elkaar best geen vreemden maar behoren tot het leven als christen. Een kunstwerk kan een venster zijn naar het mysterie van God. Michelangelo’s Pietà bijvoorbeeld leert mensen door de blik van Maria iets begrijpen van het offer van Christus en van de eucharistie (haar linkerhand is open en biedt Jezus aan, verwijzend naar het altaar onder het kunstwerk. Ze benadrukte hoe belangrijk het is dat catechisten niet louter gidsen zijn die feiten opdreunen voor toeristen, maar dat ze het spirituele en het pastorale in kunst en pelgrimage durven openen voor anderen, ook vanuit een eigen geloofsgetuigenis. Wanneer je dat met innerlijke overtuiging en gebed doet, straalt er een kracht van uit die mensen zal raken.
8000 catechisten
’s Avonds begon officieel het wereldjubileum van de catechisten. In de Sint-Pietersbasiliek kwamen we met achtduizend catechisten van over heel de wereld samen voor een liturgisch rijke avondwake. Het besprenkelen met doopwater was een heel goede opener. In de getuigenissen hoorden we hoe catechisten wereldwijd hoop doorgeven in vaak heel moeilijke omstandigheden. Het verhaal van de Emmaüsgangers werd in 3 delen gelezen, afgewisseld met vragen om ontferming, en aartsbisschop Fisichella sprak in zijn homilie over de weg van herkenning en ontmoeting met Christus. Aan het einde zegende hij alle aanwezige catechisten met een mooi gebed. Op naar morgen, met 's morgens een ontmoeting met paus Leo.
Tekst en foto’s Bart Willemen
Volgende week: deel 3