Zalige hoogdag van Allerheiligen!
De dag van Allerheiligen is mij met de jaren steeds dierbaarder geworden!
Kleurenpalet van heiligen …
Het kerkelijk hoogfeest dat wij middenin de herfstperiode vieren, houdt een soort kleurenpracht in zich. Zoals het vallen van de bladeren in de natuur een kleurrijk uitzicht kan geven, zo vieren en gedenken we in de liturgie op het feest van Allerheiligen, die grote menigte van Gods lievelingen, door de Kerk met ‘heiligheid’ bekleed en voor ons mensen als voorbeeld op onze ‘pelgrimstocht van hoop’ op (ooit) hemels geluk.
Deze ontelbare heiligen, als een kleurenpalet in de Kerk, legden hun levensblad in de hand van God, in wiens naam ze hun leven hadden toegewijd. De heiligenkalender telt een enorme diversiteit. Zoals een kleurrijk brandraam of een briljant die in verschillende facetten geslepen wordt, zo weerkaatsten deze heiligen, elk met hun eigenheid en charisma, op een andere wijze het licht van God. Zo is het hele koor van de heiligen één grote briljant die Gods liefde op een andere wijze weerkaatst: de barmhartigheid, de mildheid, de vergevingsgezindheid, de naastenliefde, de broederlijkheid, de armoede, het geloof …! Allerheiligen: het familiefeest van de Kerk!
Een open deur …
Voor pelgrims doorheen het leven is het aangenaam om onderweg – en zeker op de eindbestemming – een ‘open deur’ aan te treffen! Allerheiligen wijst ons op de ‘open deur’ die de aarde met de hemel verbindt! Het is geen scheidingsmuur! Velen zijn erdoor heen gegaan om het ware Leven te bereiken, bij God. Ooit mogen wij allen eens – in geloof verbonden – die hemelse deur binnengaan.
Er was eens een arme sleuteldrager. Hij had maar één sleutel. Een heel bijzondere. Hij paste op de deur van de hemel. De arme sleuteldrager hield de sleutel al jaren bij en hij was niét bang hem te verliezen. Hij had hem met ijzerdraad om zijn middel gebonden. Iedere morgen, als hij ontwaakte, was hij de gelukkigste mens van de wereld. Dat was hij 's avonds nog. Nu ontmoette hij eens een andere 'arme sleuteldrager'. Die was de ongelukkigste mens van de wereld. Hij had zijn sleutel verloren! Onze gelukkige sleuteldrager bedacht zich geen ogenblik en gaf zijn eigen sleutel weg. Uiterst verwonderd vroeg daarop de ander: "Hoe moet "jij" nu in de hemel komen als jij zélf geen sleutel meer hebt?". "Och", was zijn antwoord, "die sleutel zal ik niet meer nodig hebben, de deur staat al open".
Het lied 551 uit Zingt Jubilaté bezingt het in de eerste strofe aldus:
“De heiligen ons voorgegaan, hebben hier niets verworven,
maar zijn aan 't einde van hun baan, als vreemdeling gestorven.
Maar zij geloofden dat Gods hand, die hen tot dààr geleid had,
in 't beter hemels vaderland, een stad voor hen bereid had …!”
De hemel heeft een open deur voor wie – naar Jezus’ voorbeeld – een leven leidt zoals God het heeft bedoeld!
Laten we daarom in onze verering tot de heiligen hun levensweg bewonderen, hen daarin navolgen en bidden op hun voorspraak! Zo hopen ook wij eens – na onze aardse pelgrimstocht – een open deur te vinden naar het heilig volk van God, Hij die zelf bron is van alle heiligheid!
In naam van het team van de pastorale eenheid, pastoor Bart en mezelf: een zalige hoogdag van Allerheiligen!
Diaken Danny Vandenbroucke
Eerste steenlegging "De Kiem"
Zie hier op de website
Uit het verenigingsleven: Ferm Ruiselede - Lieve
Na jarenlange inzet en enthousiasme van Lieve wilden de trouwe fietsers van Ferm haar verrassen met een mooi boeket rozen. Dank je wel Lieve om ons steeds te begeleiden. Dank aan onze fietsers om steeds zo talrijk aanwezig te zijn. Ferm Ruiselede
