Federatiebezoek Kapellen 1/12/2015

Federatie Kapellen
Op dinsdag 1 december 2015 bezoekt Monseigneur Johan Bonny de federatie Kapellen, het territorium van de zes parochies (vijf parochies en één kapelanij) die tot deze federatie behoren: St.-Mariaburg, Hoogboom en Zilverenhoek, Kapellen-Centrum, Essenhout en Putte. De grenzen van de federatie Kapellen vallen niet samen met de gemeentegrenzen. Het is ruimer. Ook een stukje Stabroek, een stukje Ekeren en een stukje Brasschaat maken deel uit van onze federatie. De bisschop verblijft ongeveer twaalf uren in onze contreien en hij wordt vergezeld door Vicaris Wim Selderslaghs en Deken Michel Baert.

Aankomst in het centrum van Kapellen
Op de parking van het Woonzorgcentrum Zonnewende mag ik de drie heren alsook Pastoor Staf Bayen (de enige pastoor in de federatie) begroeten. We lopen naar de nabij gelegen St.-Jacobuskerk, de centrumkerk in het hart van de gemeente Kapellen. Het korte wandelingetje symboliseert de fijne samenwerking tussen het verzorgingstehuis en de parochie. Een mooi voorbeeld van netwerking tussen categoriale en territoriale pastoraal. In de kerk wordt de net voor de zomer afgewerkte restauratiefase toegelicht. Vooral de gerestaureerde glasramen worden met fierheid getoond. Spijtig genoeg is het een druilerige dag en moeten de prachtige kleuren van de gebrandschilderde ramen het zonder zonlicht doen.

We rijden in zuidelijke richting
Het busje van Tom (chauffeur en fotograaf van dienst) staat klaar op het Kerkplein en voert ons via de kerk van Zilverenhoek naar St.-Mariaburg.
Zilverenhoek, een wat kleinere maar toch hechte geloofsgemeenschap, zoekend naar nieuwe medewerkers, kent een groot aantal vormelingen en eerste communicanten door de bloeiende basisschool aldaar.
In St.-Mariaburg brengt de bisschop een bezoek aan de net op dat moment vergaderende werkgroep Ziekenzorg. Wie weet op dat moment dat Mie Laureys enkele dagen later de nieuwe voorzitter van Ziekenzorg CM regio Antwerpen zal worden? Ziekenzorg in het algemeen is een sterke troef in onze federatie. Vijf ziekenzorgkernen en enkele creaclubs geven handen en voeten en een hart aan Gods (voor)liefde voor mensen die het moeilijk hebben.

Haleakala
Het busje voert ons vervolgens terug naar het centrum van Kapellen waar wij lunchen in ‘Haleakala’. Vera Verschaeren, voorzitter en stichter van CJMIB vzw, schrijft het volgende: ‘Downsyndroom, het Williams Beuren-syndroom, autisme, fragiel X en zoveel andere namen waardoor mensen bijzondere begeleiding nodig hebben. Maar achter elk van die namen schuilt er een persoon, een mens met dromen. Dromen die ze zelf niet kunnen waarmaken. Ze genieten van alles waar ook wij van genieten. Ze zijn niet minder begaafd, maar anders begaafd. Ieder van hen is uniek. Zij kunnen zoveel leren! Vanuit dit standpunt ben ik gestart met het Centrum voor Jongens en Meisjes met Individuele Begeleiding, in het kort CJMIB vzw. En ik bleef stilstaan bij de vraag: wat is leven? Leven is kwaliteit nastreven. Leven is ademen - eten - drinken - jezelf kunnen zijn en liefst in een omgeving waar je kan openbloeien en jezelf kan ontwikkelen, waar mensen zijn die om je geven, die je beminnen om wie je bent en je zien met hun hart.’ Aldus Vera.
De lunch aldaar met de ‘trekkers’ (of spilfiguren of drijvende krachten) van de zes parochies was overheerlijk, de bediening voortreffelijk, de rondleiding in de ‘levensuniversiteit en kunstacademie’ meer dan de moeite waard.

Samen eucharistie vieren

Na de viering is er tijd en ruimte voor ontmoeting bij een glaasje. Praktische handen hebben tijdens de viering opgeruimd en herschikt. Alweer staat alles piekfijn klaar in de ontmoetingsruimte. De contacten met alle aanwezigen zijn bijzonder hartelijk. Met een heel oprecht DANKJEWEL nemen wij afscheid van Monseigneur Johan Bonny, Vicaris Wim Selderslaghs en Deken Michel Baert.

Naast een streekproduct geven we hen het volgende ‘typerende’ mee:

- in onze federatie rust bijna ál het werk op vrijwillige schouders;

- met verzorgde liturgie in verstaanbare taal in onze goed onderhouden kerken voeden wij ons;

- zo proberen we Jezus’ liefde concreet te maken door te bouwen aan een HARTELIJKE kerk met warmte voor mensen die een moeilijke weg te gaan hebben.

Moe maar met een blij hart ben ik die avond naar huis gegaan …

DANK aan al wie heeft bijgedragen tot het welslagen van deze dag!

Pascale Van de Wiele, federatiecoördinator