Maandag drie september. Leerkrachten, schoolteam en directie staan klaar om er in te vliegen. De Bonanza-bus snort weer voorbij, vrijwilligers steken de kindjes veilig over en de fluohesjes vallen opnieuw op in het straatbeeld. We hopen in de eerste plaats allemaal op eenveiligschooljaar. Naast verkeersveiligheid, is het ook belangrijk om aandacht te hebben voor zij die het wat moeilijker hebben. In landelijke gebieden loert armoede om de hoek. Goed basisonderwijs is een belangrijke ontsnappingsroute uit de kansarmoede. Niet alle problemen van leerlingen zijn op school gekend. Daarom moeten we met z'n allen waak zaam blijven.De tijdsgeest is veranderd. We zijn allemaal veel digitaler geworden. Dankzij de technologische vooruitgang hebben we nog nooit zo comfortabel geleefd. Smartphones, tablets, e-books bieden heel wat mogelijkheden, ook op school. Maar temidden van alle technologie weten mensen soms niet meer hoe ze zich verbonden en geborgen moeten voelen. De focus ligt sterk op persoonlijke prestaties. Digitale schermen leiden ook in veel gezinnen tot discussie, ergernis en soms zelfs tot fysische klachten. Aan de bushalte, op de trein, praten we haast niet meer met elkaar, maar zijn we elk op ons eentje voortdurend aan het klikken, swipen, liken en delen. Het wordt stilaan een unicum dat we zonder telefoon live samen zijn en concentratie voor elkaar kunnen opbrengen. Contact met de ander is nochtans belangrijk. Een schooljaar is vooral een ‘leer-jaar'. Laat ons daarom de mobieltjes af en toe wegstoppen en weer wat meer leren praten met elkaar. Leve de speeltijd waar schermen of hoofdtelefoons niet aan de orde zijn, maar waar onze kinderen ongestoord samen kunnen praten, lachen,…..en vooral spelen!
Helena Verhamme, moeder van 3 schoolgaande kinderen Noah (12), Matéo (9) en Gustav(6)
