Als je kijkt naar de foto’s van de opbouw, de fundamenten, de ruwbouw…
dan word je terug gekatapulteerd naar een tijd
waar monseigneur Van Peteghem nog eiste dat de stoelen konden gedraaid worden
en er kwistig gewierookt werd.
Het Tweede Vaticaans Concilie was dan wel al voorbij,
maar er moest nog héél veel water door de Dender vloeien
vooraleer we de eigenheid van Ten Bos vandaag zouden herkennen.
Ik heb mij trouwens altijd laten vertellen
dat de tweede viering op Ten Bos al helemaal anders was dan de inwijding.
Toen nam de plaatselijke gemeenschap volop initiatief
en kreeg het samen-vieren het karakter dat tot op vandaag gebleven is:
een plek waar ieders geloof, inzet en engagement ten volle wordt gewaardeerd en bevestigd
(of dat toch altijd weer wordt geprobeerd).
Een samenwerking tussen priesters en leken die vijf decennia lang heel vruchtbaar is geweest.
Vandaar ook de grote dankbaarheid voor de kansen die er geweest zijn,
voor de fouten die we mochten maken
en de schitterende momenten waarover we in de komende weken mogen getuigen.
Als je zelf ook iets wil vertellen,
als je nog vergeelde toffe foto’s hebt of andere herinneringen wil delen,…
aarzel dan niet: stuur een mailtje naar KerKembodegem@gmail.com
en doe jouw bijdrage aan de komende artikels…
[Heeft iemand misschien foto’s van de inwijding van de kerk met de bisschop op 1 mei 1969?]
Peter Bb
