De Sint-Jakobkapel
Geschiedenis
De wijk Stuivenberg, in het zuidwesten van Mechelen, gelegen tussen het Vrijbroekpark, de Zenne, de Warande en het kanaal Leuven-Dijle, was tot halverwege vorige eeuw, een uitgesproken agrarisch gebied. Pastoraal ressorteerde Stuivenberg deels onder de parochie Sint-Jozef Battel en deels onder de parochie Sint-Jan Berchmans.
Kort na de grote oorlog werden stelselmatig de landbouwbedrijven verdrongen door verkavelingen en residentiële woningbouw. Door de geleidelijke toename van het aantal inwoners werd toen beslist op Stuivenberg een annex-parochie, oftewel kapelanij op te richten.
In het Koninklijk Besluit dat verscheen in het Belgisch Staatsblad van 3 oktober 1961 lezen we : '...in de wijk Stuivenberg, te Mechelen is opgericht, onder aanroeping van de Heilige Jacob, tot annexe afhangende van de hulpparochie van de Heilige Jozef, te Battel...'
Jef Van Beersel pr., onderpastoor van Sint-Jan Berchmans, wordt benoemd als kapelaan en kort daarop hebben de eerste erediensten plaats in een voormalige drukkerij op Beneden-Stuivenberg.
Sint-Jakobkapel
Ondertussen worden er plannen gemaakt voor de bouw van een multifunctionele kapel en ontmoetingsruimte op een perceel grond van de toenmalige dekenij aan de Stuivenbergbaan 141. Uiteindelijk, in 1967 wordt het Sint-Jakobcentrum gebouwd en in 1968 in gebruik genomen.
Enkele foto's van de bouw van de Sint-Jakobkapel in 1967
Gemeenschapsploeg
Nog geen tien jaar later, na het overlijden van kapelaan Van Beersel en enkele tijdelijke kapelaans verder, heeft de Sint-Jakobgemeenschap geen herder meer, en blijft als één der eerste slachtoffers van het dalend aantal priesters een beetje verweesd achter. Op 25.10.84 verschijnt in de Mechelse Week een artikel 'parochie op sterven na dood ...geen Kerstmis meer in Sint-Jakob dit jaar ?.... geen eucharistievieringen meer ?... het zit er allemaal dik in...'
Daarop neemt een gedreven team vrijwilligers, een parochieploeg 'avant la lettre', het pastorale roer in handen. En met de steun en onder de hoede van de opeenvolgende pastoors van de naburige Sint-Jan Berchmansparochie heeft de Sint-Jakobgemeenschap zichzelf levendig in leven kunnen houden... tot op vandaag.
