Graag stel ik me even aan u voor. Mijn naam is Katrien Van Vaerenbergh, en sinds 1 juli mag ik meewerken in de HopParochie Sint Benedictus als tweede parochieassistente, samen met pastoor Dirk, diaken Paul, parochieassistent Peter Biesbrouck en de vele medewerkers.
Ik ben afkomstig van Erembodegem en heb daar lang gewoond, maar de laatste 6 jaar woon ik met mijn man en 2 kinderen in het centrum van Aalst. Ik heb op werkvlak een aantal omzwervingen gemaakt die me op boeiende plaatsen en bij vele fijne mensen gebracht hebben. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor. Drie jaar geleden besloot ik aan het Hoger Diocesaan Godsdienstinstituut in Gent de opleiding tot zorgpastor/parochieassistent te volgen. Ik had wel al wat ervaring als pastoraal werkster in een woonzorgcentrum, maar ik miste het fundament om verder op te bouwen.
De opleiding, gecombineerd met een job en een gezin, was best wel pittig.
Studeren als je een stuk in de veertig bent, gaat immers bijlange niet meer zoals wanneer je 20 bent, dat heb ik aan den lijve ondervonden! Je zou kunnen zeggen dat ik drie jaar in ‘blok-down’ gezeten heb: alle beschikbare tijd ging naar werken, studeren en mijn gezin en huishouden. Sinds enkele weken is dat achter de rug en kan ik als het ware de wereld opnieuw actief ontdekken en beleven!
In mijn nieuwe job als parochieassistente heb ik me daarin meteen flink kunnen uitleven. Ik mocht immers in de eerste weken kennis maken met een aantal medewerkers en kreeg dank zij hun getuigenissen een eerste inkijkje in wat er reilt en zeilt in onze HopParochie. En dat is veel meer dan ik kon vermoeden! Het zal dus even duren eer ik zicht heb op de hele werking en het klappen van de zweep een beetje ken…
Tegelijk hebben de kennismakingsgesprekken me enorm veel zin gegeven om ‘mee te doen’.
Telkens als ik mensen hoorde vertellen over wat ze allemaal doen, en vooral van waaruit, voelde ik een dankbare golf door me heen gaan. Het was tegelijk een gevoel van ongeloof (hoe is het mogelijk dat er zovele mensen bereid zijn zoveel helpende handen te bieden voor én achter de schermen!) en geloof (er is nog heel wat toekomst en hoop voor de Kerk!).
Ik ontdekte de verscheidenheid van de 6 geloofsgemeenschappen of ‘hopbellen’ – in die zin kon het logo niet beter gekozen zijn! Elke geloofsgemeenschap heeft zijn eigenheid, zijn sfeer en uitstraling. Maar toch voel je dat ze allemaal vanuit dezelfde ‘rank’ leven. Mensen nemen de engagementen die ze aangaan niet op voor zichzelf, en zelfs niet louter voor de gemeenschap, maar uit liefde voor God.
Vanuit het verlangen zijn Liefde te delen en vanuit de rijkdom en schoonheid van het geloof waar ze willen van getuigen, zijn mensen bereid hun tijd, energie, hun talenten en het beste van zichzelf te geven.
Tegelijk ervaren ze dat ze er heel wat voor in de plaats krijgen, kleine dingen zoals een glimlach, de vreugde van een medemens, de blijdschap van het delen, het weten dat ze mee bouwen aan Gods huis en droom. Ik ontdekte dat de hopperank van onze parochie bloeit en zeer vruchtbaar is, maar ik beluisterde ook hoe mensen bekommerd zijn om de toekomst: zullen er na hen nog ‘werkers in de wijngaard’ zijn? Of het nu werkers van het eerste of van het laatste uur zijn, elke inzet is nodig, ik ontdekte immers dat een parochie ongelooflijk veel helpende handen nodig heeft. Ik merkte ook dat er op dat vlak gelukkig een enorm aanbod is! Eigenlijk kan iedereen een engagement op maat vinden in onze parochie: van praktische taken nu-en-dan tot een regelmatig engagement op inhoudelijk vlak, van je creatief uitleven tot logistieke steun verlenen, van elke week een kleine inzet tot enkele keren per jaar…. er zijn zoveel mogelijkheden om je talenten en interesses uit te leven!
Ik ontdekte dat Benedictus – die zijn naam aan onze HopParochie leent- een inspirerende figuur is en
dat hij me doet dromen van een gemeenschap waar iedereen zich van meet af aan welkom voelt, waar iedereen zich ten einde toe gedragen weet, en waar iedereen zich – zoals de hopbellen aan de rank – blijvend verbonden weet.
Die dromen lopen -toeval of niet- parallel met de taken die ik zal mogen vervullen in onze parochie: samen met de aanwezige medewerkers zal ik mee de dooppastoraal mogen ondersteunen, zal ik de rouwzorg verder mogen helpen uitbouwen en wil ik graag kleine en bescheiden initiatieven opstarten om de blijvende verbondenheid te stimuleren tussen wie actief deel uitmaken van onze geloofsgemeenschap en mensen die dit door ziekte of ouderdom niet meer kunnen. Samen met de HopParochiePloeg zullen mijn taken nog verfijnd worden volgens de noden en de mogelijkheden.
Zo hoop ik in de HopParochie een klein ‘hopbelletje’ te kunnen bijdragen.
Ik kijk er naar uit mijn ontdekkingstocht verder te zetten om onze geloofsgemeenschappen en jullie allemaal te leren kennen. Wie nu alvast wat meer wil vernemen over de mogelijkheden tot vrijwilligerswerk in onze bloeiende HopParochie, mag me steeds contacteren. Elke inzet of idee is welkom!
Katrien Van Vaerenbergh
katrien.pa@gmail.com
0471 39 41 02
