Tot Pinksteren staat in de Sint-Maartenskerk een ‘wand’, een soort iconostase. In de Orthodoxe Traditie is dit de scheiding tussen het kerkschip en het priesterkoor. Op die wand worden iconen gehangen, afbeeldingen van heiligen, van Jezus, Maria… Ze zijn zo gemaakt dat de afgebeelde persoon a.h.w. uit het Licht komt en ons aankijkt. Hier hangen geen iconen van heiligen maar foto’s van ‘mensen’ die ons aankijken, die positief in het leven staan, die licht stralen. Mensen worden een icoon van goddelijk licht. God houdt van levende mensen. Irenaeus van Lyon (rond 175) schreef: de eer van God is de levende mens (gloria enim Dei vivens homo).
Wij willen wie hier voorbijkomt uitnodigen om zijn of haar plaats in het leven in te nemen! De coronapandemie sluit ons op, sluit ons af van vlot menselijk contact. Dit mag niet beletten dat we willen léven. Allemaal zijn wij ‘iconen’ van Gods heiligheid, goedheid, barmhartigheid. Dit is onze roeping. Ook in onze bubbel, in onze beperkte kring geldt: leef! Vasten is kiezen voor het ‘leven’.
Boven de wand hangt een schitterende wereldbol. Onze weg ten leven gaan we niet alleen. Broederlijk Delen herinnert ons voor de 60ste keer aan deze mondiale verbondenheid. We kiezen voor een duurzame wereld: ecologisch, rechtvaardig, sociaal, solidair.
Dichter bij Pasen zullen de deuren van de iconostase opengaan. Voorbij de wand staat Christus. Het gaat om een beeld in terracotta van José Vermeersch: de gekruisigde, verrezen Christus; Hij is bij uitstek icoon van God. In Jezus zien we Gods aanwezigheid. Hij is mens geworden vanuit Godsverbondenheid. Hij heeft zijn leven gegeven tot in de dood. God heeft dit leven nieuw gemaakt in de verrijzenis. Met de woorden van Irenaeus: het leven van de ‘mens’ is de aanschouwing van God (vita enim hominis visio Dei).
Verrijzenis is de toekomst van elke christen. We zijn op weg naar leven dat de dood aankan. Onderweg weten we ons geroepen om mee te werken aan een Rijk van liefde, zoals Jezus dat deed. Bonhoeffer schreef: het komt erop aan gewoon het goede te doen en te bidden.
(realisatie van de wereldbol, de wand en de totale vormgeving: Geert en Hilde Vandegejuchte-Seynaeve; de foto’s zijn van Jacky Bostoen)
