MEIMAAND: MARIAMAAND.
MEIMAAND - MARIAMAAND
Gedurende de maand mei bidden we samen de paternoster bijvolgende Maria-kapellen in groot Koekelare:
-
De kapel in de Bisschophoek, Hovaerestraat, in Koekelare: elke dinsdag om 19.30 uur.
-
De kapel van de familie Jonckheere, Zuidstraat, in Koekelare: elke woensdag om 20 uur.
-
De KWB-kapel, Moerestraat, in Koekelare: elke donderdag om 19 uur.
-
De kapel van OLV van Altijddurende Bijstand, op de wijk Moscou, Bovekerke: elke woensdag om 18 uur.
-
Op zondag 18 mei ‘WIJ-MEI’ fietstocht. Meer nieuws volgt
" WIJ-MEI", de jaarlijkse veldkapellentocht in onze Parochiale Eenheid
2025: Op zondag 18 mei
Op zondag 18 mei trekken we opnieuw met de fiets (20 km) op bedevaart in onze Pastorale Eenheid.
Dit keer bezoeken we de Mariakapelletjes in Ichtegem en omgeving.
We sluiten af aan de Groeningekapel, Puydsarmoedestraat, rond 16 uur. Wie niet met de fiets mee gaat kan hier aansluiten. Allen van harte welkom.
Hoe is deze bedevaart ontstaan?
Dit is inderdaad al een tijdje geleden.
Hoe ontstaan?
Tijdens de tweede wereldoorlog werden op de Provincieweg van Koekelare twee Duitse soldaten vermoord. De Duitse officieren verdachten de zogenaamde Witte Brigade van Koekelare. Het Duitse garnizoen was gelegerd in het "Praetbos" in Vladslo.
De Duitse legerleiding was vast van plan om voor deze dubbele moord wraak te nemen. Zo rijpte bij hen het plan om het centrum van Koekelare met kanonnen te beschieten. Dit plan raakte bekend en het is de bezorgde én verantwoordelijke pastoor Vanderghote die bij de aalmoezenier van de Duitsers dringend ging bemiddelen om dit plan niet uit te voeren. Met succes! Toen de beschieting zo op het nippertje werd vermeden, besloot de parochie van Koekelare om uit dankbaarheid elk jaar in de Mariamaand op bedevaart te gaan naar de mooie landelijke Groeningekapel in Koekelare.
Dit gebeurt zo sinds het jaar 1942.
De huidige spiritualiteit van zo'n bedevaart
Een veldkapel is niet een beeld dat onze tijd typeert, maar zowat het tegen-beeld van onze maatschappij. Wij leven in een tijdsgeest die geen tijd 'over' heeft.
Toon Hermans zei en zong het uit : "Wij leven in de tijd van Vrouw Holle".
Af en toe eens 'stilvallen' bij een Mariakapel, die kleine cultusplek, ergens
te velde : vinden wij daar niet de kans op oprechte onthaasting ?
En kunnen wij dan niet mee-neuriën met The Beatles :
Mother Mary comes to me
speaking words of wisdom ?
There will be an answer,
LET IT BE.
In zo'n kapel kun je in elk geval even stil vallen. In je beste momenten
kun je er bidden. Rustig alleen. Of met vele mensen samen op bedevaart.
Samen stilstaan en samen bidden rond wat ons bezielt... Dat doet "deugd". Dit geeft spirit ! Samen tot Maria bidden is een warme manier om mensen met elkaar te verbinden.
En toch is er nog iets méér aan de hand.
Dat "méér", dat kon je zien in de ogen van Bernadette Soubiroux toen zij Maria "zag". Je kon het ook zien aan de ogen en de gezichten van de mensen die in Medzugorgië Maria aan hen zagen verschijnen.
Hun ogen strààlden.
Omdat zijzelf doorstraald werden.
Hun ogen blonken van geluk.
Van zaligheid, zo kun je het noemen.
Zij werden als het ware trans-parant.
Op hun lichaam zag je hun ziel. In hun ogen lag een hemelse werkelijkheid.
Maria, de moeder van Jezus, als levensbron.
Je kunt geleerde theorieën bedenken over "Wie God is". Over wie Maria was. En is.
Maar is het échte christelijke HEIL niet vooral te vinden in het "gewoon menselijke" ? In de ontmoeting van mens tot mens.
In de manier waarop wij het beste in elkaar zien en ondersteunen ?
En is de manier waarop wij met elkaar omgaan niet de spiegel van onze relatie met God ?
Dat wij het goed met elkaar voorhebben?
Zit daar niet al heel wat goddelijks in ? Stralen wij dan ook niet ?!
Heeft Maria niet ZO geleefd ?
Is het niet precies dàt wat Maria ons leert ?
En is zo niet élke veldkapel ter ere van Maria een uitnodiging tot én een eenvoudige getuigenis van dat geloof ?
Een klare, tastbare blijk van de spirituele kracht die ons doorstraalt.
Die ons motiveert.
Die ons inspireert.
Die ons vervult met een levensadem die weer moed geeft.
Die ons meer mens laat worden ... als een kind van God.
En Maria ... die blijft altijd luisteren.
In stilte, in het kleine kapelletje, ergens onderweg.
Zij luistert met een glimlach,
maar vooral met een sereen en minzaam hart.
Want zij maakte veel mee, maar doorstond het. Omdat zij diep geloofde.
Zij is er ook altijd.
En in stilte speelt zij allicht de goddelijke go-between tussen ons en onze Heer en Vader.
Maria doet ons omhoog kijken.
Verrassend genoeg ervaren wij dan wat diep in ons zit.
Zonder Maria blijft de wereld onvoltooid.
Als meer dan honderd mensen deze tocht fietsen en meer dan dertig mensen een kortere tocht stappen op de derde zondag van mei, dan geeft dit niet enkel fysieke maar ook mentale zuurstof. Bij elke kapel wordt kort wat historische duiding gegeven over het motief om deze kapel te bouwen. Dan volgt een korte bezinning en een weesgegroet.
Bij zo'n parochie-evenement als de WIJ-Mei-kapellentocht - die telkens eindigt bij de Groeningekapel - mogen wij ook sterk onze verbondenheid met Maria en met elkaar ervaren.
Kortom : 'Maria is een heilige dicht bij de mensen'.
In de twee volgende edities van K&L stellen wij twee veldkapeltochten voor. Een die vooral kapellen aandoet in Koekelare. De tweede passeert
vooral langs veldkapellen in Ichtegem. Met telkens een routebeschrijving.
Zo kunt u deze tochten ondernemen wanneer het weer dit toelaat en wanneer het u past want ook in mei 2021 kunnen wij deze tocht niet
gezamenlijk organiseren omwille van "corona".
En wij kijken dus al uit naar zondag 15 mei 2022 ....
Raf
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.