Geroepen had een gesprek met Stijn Van Hee die als jonge priester actief is in de pastorale eenheid Brugge-centrum. Hij studeerde eerst voor industrieel ingenieur en ging daarna aan het werk. Op 25-jarige leeftijd trok hij naar het seminaria omdat God aan zijn mouw bleef trekken. Hij is ook lezer van Geroepen.
Geroepen: Kan u iets kwijt over uw jeugd?
Stijn Van Hee: Ik ben geboren in 1988 als oudste van vier kinderen. Mijn ouders zijn landbouwers en dus speelde mijn jeugd zich voor een groot stuk af op de boerderij in de polders van Middelkerke. Mijn lagere school volgde ik in ons dorp, maar voor de middelbare opleiding ging ik naar het college in Oostende. Mijn ouders zijn gelovig en dus heb ik dat ook van jongs af aan meegekregen. Ik was lange tijd misdienaar in onze parochiekerk en als ik wat groter was, gingen we als gezin dikwijls naar de Mis bij de gemeenschap ‘Meer van Vrede’ in Gistel. We zaten er ook in de Sint-Jozefskring, de gebedsgroep voor gezinnen. Ik heb eigenlijk veel te danken aan de mensen die er deel van uitmaakten.
Ik ben daarnaast ook een groet voetbalsupporter, en eigenlijk bij uitbreiding een sportliefhebber. Dat heb ik voor alle duidelijkheid niet van min ouders meegekregen, maar wel in de lagere school. De hele klas was toen zonder uitzondering supporter van Club Brugge, en dat ben ik nu, zoveel jaar later, nog altijd.
Roepingsverhaal
Geroepen: U groeide op in een snel seculariserende wereld die meer afstand neemt van geloof en Kerk. Toch koos u moedig voor het priesterschap. Hoe kwam uw roeping tot stand?
Stijn Van Hee: Mijn roepingsverhaal is toch voor een stuk een worsteling geweest. Ik ben inderdaad opgegroeid in een geseculariseerde maatschappij, al is dat besef maar ten volle tot mij doorgedrongen in het middelbaar. Het idee van een priesterroeping was er eigenlijk al op de leeftijd van 15 à 16 jaar, maar ik zag dat toen eerlijk gezegd echt niet zitten. De stap leek mij enorm en ik voelde me er absoluut niet zeker van. Ik zou het me maar eens allemaal moeten inbeelden….
Ik heb dan ook eerst nog iets helemaal anders gestudeerd, industrieel ingenieur, en nog enkele jaren gewerkt. God bleef echter aan mijn mouw trekken en omdat ik niet echt voldoening vond in wat ik op dat moment deed, besloot ik op mijn vijfentwintigste toch de stap naar het seminarie te wagen. Of dat zo’n moedige keuze was, weet ik niet. Ik zie het vooral als een verhaal van loslaten en vertrouwen op God. Hij wil het beste voor ons en weet ook beter dan wijzelf wat goed is voor ons.
Naar Rome
Geroepen: Na uw priesterwijding studeerde u nog theologie in Rome. Wat was het onderwerp van uw studie en waarom koos u hiervoor?
Stijn Van Hee: Ik heb nog twee jaar fundamentele theologie gestudeerd aan de Gregoriana in Rome. Die studiekeuze is er gekomen in overleg met de bisschop. Daarin werden mijn interesses meegenomen, maar ook de noden van het bisdom. In die zin is studeren als priester ook geen persoonlijke carrière najagen, maar eerder een vorm van dienstbaarheid en beschikbaarheid voor het bisdom. Eerlijkheidshalve moet ik er ook aan toevoegen dat ik deze studie nog niet heb kunnen afronden en nog bezig ben met het afwerken van mijn thesis.
Medepastoor
Geroepen: U werd benoemd tot medepastoor in Brugge-centrum. Waaruit bestaat uw takenpakket en waar bent u het liefst mee bezig?
Stijn Van Hee: Sinds november 2020 ben ik inderdaad benoemd als medepastoor voor de pastorale eenheid van Brugge-centrum en ben dus betrokken in heel wat verschillende aspecten van de parochiepastoraal. Naast de gewone eucharistievieringen verdelen we, als priesters onder mekaar, ook de uitvaarten, huwelijken en doopsels. De voorbereiding hierop gebeurt nog individueel en volledig door de priester. Daarnaast ben ik nauw betrokken bij de vormselcatechese en is het de bedoeling dat ik ook af en toe in de verschillende scholen van Brugge kom. Op het vlak van diaconie en caritas hebben we heel wat verschillende projecten in onze stad. Samen met de parochie-assistent volg ik er hier enkele van op. Dan zijn er ook nog de verschillende vergaderingen, het schrijven voor Kerk & Leven, en tussendoor wat nadenken over hoe we meer missionair kunnen zijn als parochie en hoe we het enorme potentieel aan toerismepastoraal beter kunnen benutten. Daarnaast ben ik ook nog betrokken bij de diocesane avonden voor de seminaristen van ons bisdom, maar dat is slechts enkele keren per jaar. Ik verveel me zeker niet. Wel is het zo dat ik als medepastoor in het najaar van 2020, bij het begin van de tweede lockdown ben begonnen, en dus heb ik nog geen normale situatie meegemaakt. Het is dus zeer moeilijk om te zeggen waar ik het liefst mee bezig ben, aangezien kennismaking en contacten leggen in de huidige corona-tijd tot nu toe heel beperkt zijn.
Geroepen: Op welke manier probeert u mensen van uw leeftijd te boeien voor het geloof in Jezus?
Stijn Van Hee: Ik probeer vooral mezelf te blijven en wat aanwezig te zijn tussen de jongeren, zonder veel te forceren. Die aanwezigheid als priester roept sowiezo wel vragen op, en die probeer ik wel zo eerlijk en concreet mogelijk te beantwoorden.
Mijn aanwezigheid op sociale media is eerder beperkt. Ik heb wel een facebookaccount, maar vele jongeren hebben ondertussen al andere communicatiemiddelen gevonden zoals Instagram en Tiktok. Daar ben ik minder mee bezig. Het belangrijkste, denk ik, is om jongeren te engageren en ze te betrekken bij projecten en nieuwe dingen.
Kerk is missie
Geroepen: U had het daar net over missionaire inzet. Wat denkt u over de recente uitspraak: ‘De priesters in West-Europa moeten missionarissen zijn?’
Stijn Van Hee: Dat klopt, maar het is niet helemaal volledig. Beter zou zijn: ‘De christenen in West-Europa moeten missionarissen zijn.’ Maar daarin moeten de priesters dan misschien wel het voortouw nemen. Persoonlijk denk ik dat we dit stilaan ook beginnen te zien. De corona-crisis zou dit proces nog kunnen versnellen. Onze groepen worden op sommige plaatsen zo klein dat we wel moeten nadenken over hoe we missionair kunnen zijn. Als wij dat niet doen, kunnen wij maar beter de deuren sluiten.
Geroepen: Wat is de betekenis van het gebed in uw dagelijks leven?
Stijn Van Hee: Het gebed is enerzijds de basis van alles. Daar ben ik echt van overtuigd. Zonder gebed kunnen ons werk en onze inspanningen geen vruchten dragen, en loert het gevaar al snel om de hoek dat alles om onszelf gaat draaien. Dat kan nooit de bedoeling zijn natuurlijk. Anderzijds merk ik wel dat het terug een aanpassing vraagt nu ik voor het eerst alleen woon. Het vraagt nog wat meer discipline en tegelijk moet je wel flexibel zijn omdat bijna iedere dag anders is. Niet altijd een gemakkelijke combinatie.
Maria als voorbeeld
Geroepen: Dit gesprek verschijnt op 2 mei, in het begin van de Maria-maand. Welke plaats heeft Maria in uw leven?
Stijn Van Hee: Maria heeft altijd ene speciale plaats in mijn leven gehad. Ze is voor mij eerst en vooral een voorbeeld. Haar stille nederigheid, maar ook haar enorme vertrouwen in God zijn zeer inspirerend. Daarnaast is ze ook mijn Moeder die mij leidt, vooral op de moeilijke en belangrijke momenten in mijn leven. Zo deed ik nog een 33-daagse voorbereiding op de toewijding aan Maria een aantal weken vóór ik koos om naar het seminarie te gaan. Die voorbereiding heeft me toen zeker geholpen om helder te zien en knopen te ontwarren. Ook de vele mariale bedevaarten uit mijn jeugd en later, hebben me altijd geholpen om mijn geloof terug te vinden en/of te verdiepen.
Geroepen: Wij danken u van harte om dit open gesprek.
Het magazine ‘Geroepen’ heeft tot doel de Nieuwe Evangelisatie te ondersteunen alsook de gebedsactie ‘Bidden voor priesters en priesterroepingen’.
Geïnteresseerd in dit boeiende magazine? Surf naar www.geroepen-magazine.be
