In de Kerstviering in WZC De Gerstjens plaatsten we keizer Augustus, die een grote volkstelling liet houden, tegenover de herders die 'hun schaapjes hadden geteld'. Het kerstverhaal toont ons reeds wat voor Koning Jezus zal zijn: geen machtige vorst die mensen telt omdat hij wil meten en weten hoe groot zijn rijkdom is, maar een Koning zoals een goede herder, die telt vanuit zorgzaamheid. Voor God is iedereen van tel, niemand is te klein, niemand gaat verloren. Dat is een vreugdevolle boodschap, eentje die we in onze parochie op verschillende terreinen het hele jaar door gestalte zullen proberen geven!
Iedereen weet wel dat je in om het even welk WZC toch (wat) afgesloten van de buitenwereld leeft. Daarom is het op Ten Bos al jarenlang een traditie om eens in het jaar (meestal tussen kerst en nieuw) onze viering te verplaatsen naar WZC De Hopeprank in ons dorp. Het is elk jaar weer een feest van verbinding waarin we sommige parochianen terugzien die daar verblijven. We kunnen weer samen zingen en bidden. En dat doet deugd! Want het is één iets om voor en rond verbinding te bidden met woorden. Maar het voelt nog veel zinvoller om die 'brug' naar de leefwereld van een rusthuis ook echt te leggen.
Zo werd ook daadwerkelijk iets van het kerstthema in daden omgezet: "Iedereen telt mee!" Een prachtig thema dat Katrien al voor andere WZC had uitwerkt (zoals je vorige week kon lezen in het artikel over de kerstviering in WZC Gerstjens) en waarmee de Duurzame Zorg ook handen en voeten kreeg. Want er waren niet alleen zangers en muzikanten gekomen om de kerstfeer binnen te brengen. Ook de vrijwilligers van de DZ waren paraat om de cafetaria om te toveren naar een bezinningsruimte en weer terug naar een cafetaria. En met een aanzienlijke groep TenBossers die kwamen meevieren, was de boodschap van zorgzaamheid & 'niemand uit het oog verliezen' ook écht voelbaar!
