De kapel werd gebouwd in 1922 door de familie "Kamiel Van der Elst - Van de Maele". Een gedenksteen aan de binnenkant van de kapel zorgt er voor dat hierover geen twijfel kan bestaan! Zondag 21 augustus 2022 om 14 uur wordt dit gevierd. Noteer alvast deze datum!
Sint-Antonius van Padua?
Hij werd in 1195 geboren in de Portugese hoofdstad Lissabon, als zoon van een edelman, en kreeg de naam Fernando. Op jonge leeftijd verloor hij zijn beide ouders maar de familie zorgde ervoor dat de knaap een goede opvoeding kreeg en op 15-jarige leeftijd trad hij in bij de paters Augustijnen in Lissabon. Twee jaar later, in 1212, verhuisde hij naar het klooster van Santa Cruz in Coïmbra.
Toen Fernando vernam dat zes franciscaanse missionarissen vermoord werden in Marokko, was hij zo erg onder de indruk dat hij ook franciscaan en missionaris wou worden. Noch de augustijnen, noch de franciscanen hadden hier bezwaar tegen en Fernando kreeg, bij deze overstap, een nieuwe naam: Antonius. In de herfst van 1220 vertrok Antonius naar Marokko als missionaris maar hij werd ziek en het voorjaar daarop werd hij opnieuw naar huis gestuurd. Onderweg kwam zijn schip in een zware storm terecht en zo belandde hij op de kust van Sicilië, waar hij werd opgevangen door ordegenoten. In de zomer van 1221 werd Antonius naar Forli gestuurd waar hij, waarschijnlijk in 1222, priester gewijd werd.
Hier ontdekte men dat Antonius een begaafd spreker was, toen hij bij een grote kerkelijke plechtigheid, totaal onvoorbereid, de feestpredikant moest vervangen. Antonius' naam en faam als prediker verspreidde zich als een lopend vuur. Hij werd naar Padua gezonden en overal waar hij de preekstoel beklom - in Noord-Italië, Zuid-Frankrijk of Noord-Spanje - was een grote massa gelovigen aanwezig. Veel mensen vonden door hem de weg naar het katholieke geloof. Op vraag van Franciscus van Assisi doceerde hij ook theologie aan zijn medebroeders. Aan zijn lichamelijke gezondheid besteedde Antonius echter nauwelijks aandacht en in het voorjaar van 1231 voelde hij zijn krachten afnemen. Om te genezen zocht hij nog zijn toevlucht op het platteland maar hij overleed er op 13 juni, nog geen 36 jaar oud. Binnen het jaar werd hij heilig verklaard.
Antonius van Padua patroon van 'verloren zaken' of ... van 'verloren zeden'?
In onze streken roept men de hulp in van Sint Antonius als men op zoek is naar een verloren voorwerp;
deze gewoonte ontstond reeds kort na zijn dood. Wat is de verklaring hiervoor? Antonius zou eens een bijzonder kostbaar boek kwijt geweest zijn, waarmee hij bad, mediteerde en studeerde en dat vol aantekeningen stond voor de lessen die hij gaf. Hij bad vurig om het verloren boek terug te krijgen. Niet lang daarna werd het keurig bij hem terugbezorgd: een novice, die was uitgetreden, had het meegenomen, maar had zo'n spijt dat hij het terugbracht! Een andere verklaring zegt dat hij in een middeleeuwse tekst geprezen werd als prediker. Daaraan werd de conclusie verbonden dat hij de verloren zeden onder de mensen terugbracht. In het Latijn: "mores perditos". Bij het overschrijven van die tekst zou een monnik zich hebben vergist en er "res perditos" hebben van gemaakt! "Verloren zaken"
Kapelletje bij boerderij
Waarom werd dit kapelletje gebouwd bij de boerderij van 'Loeremans'? Ongetwijfeld uit dankbaarheid. Maar misschien niet omwille van het terugvinden van een verloren voorwerp! Sint Antonius is immers, naast patroon van bakkers, geliefden, echtparen, mijnwerkers, pottenbakkers en reizigers, ook de patroon van huisdieren en vee. Daarbij wordt hij aangeroepen tegen onvruchtbaarheid en voor een voorspoedige bevalling. Zijn feestdag wordt gevierd op 13 juni.
(Bron: Kapelletjes in Baardegem - S.Eliano))
