Een kerk zonder klok was in 1969 ondenkbaar. En dus werd er (in ‘Holland’, zo staat te lezen) een klok van 455 kg gegoten die de naam 'Modestus' kreeg. Hij werd op 7 september 1968 door deken Van Wilder van Herzele gewijd. Aan de ene kant kan je lezen: "Mijn naam is Modestus. Peter: Louis Callebaut, voorzitter van de kerkfabriek. Meter: Martha Van Assche, zuster van dom Modest van Assche" Aan de andere kant staat:
"Mijn bronzen stem roept u met klem. Komt ter kerk en bidt en werkt. Gedenkt de noden voor levenden en doden".
De toon van onze klok is een 'la' (A). Handig om weten als je je stemvork vergeten bent…
In het artikel uit het Volk dat hieronder is bijgevoegd, kan je lezen dat bij die gelegenheid de centrumkerk gecompenseerd werd met een derde klok. Maria en Léo werden al op 25 juni 1952 gewijd en ze klonken toen al zestien jaar als een half akkoord (mi b en sol). Met Alphonsus er bij (si b) werd alles compleet.
Mooi om mee te geven is misschien nog de inscriptie van de grootste van de drie klokken: Maria. Na wat zoeken vond ik iemand die de Latijnse tekst kon vertalen:
“De oude klokken, verwoest door de gruwelijke oorlog, werden in vredestijd hersteld”.
Het was dan ook passend dat ze op zondag 11 november, op het eeuwfeest van de vrede, om 11.00u opnieuw haar stem liet horen. Samen met de vredesapostel Modestus, met Léo en Alphonsus luidden ze hopelijk een nieuwe periode van vele jaren vrede in.
Met Pasen 2017 schreven Hubert Van den Steen en Chris Cobbaut voor de kinderen van de nevendienst een mooi verhaal over de avonturen van de klok Modest. ’t Was een geslaagde poging om onze tradities rond de Paasklokken in ere te herstellen. Ze zijn immers al vele jaren in de verdrukking door de Paashaas en andere ‘heidense’ tradities in de lente… Tobias van Hecke maakte er toffe tekeningen bij. Je kan het (nog) eens lezen want het staat bij in de fotocaroussel hierboven.
