Een bijzondere mix van hoppe, gospels, de deken van Aalst, de suisse van Moorsel, en nog veel meer...
In de Sint Martinuskerk van Moorsel was er zondag een warme en enthousiaste zendingsviering voor onze HopParochieploeg. Voor deze gelegenheid was de ruimte prachtig versierd met hopperanken en passende bloemstukken. En dat gaf meteen de sfeer aan van de eucharistieviering die zou volgen. Onder de klanken van “Oh Happy Day” kwamen de voorgangers naar voor: Marc Verwaeren (onze deken), Dirk Moereels (onze pastoor), Paul Jacobs (onze diaken) en Marcel Verhelst (onze zondagspriester). Voor hen stapte de Suisse (kerkbaljuw Wilfried) en ook dat zette meteen de toon van wat er -inhoudelijk- zou volgen. Want de werking van zo’n grote nieuwe HopParochie heeft alles te maken met de eigenheden ter plaatse maar dan met de klemtoon toch wel op de samenwerking over de dorpsgrenzen heen.
De deken verwoordde de evangelische boodschap op een heel heldere wijze: niemand moet proberen gelijk te halen of de eerste te zijn want de eersten zullen…. Juist, ja. De lezingen bevestigden met het beeld van de hopperank ook datzelfde idee: elk zijn eigenheid maar dan verbonden door de tak tot in de wortels van ons geloof.
De twee koren, Canticorum Jubilo en de Ten Bos Gospelsingers, lieten die gedachte ook echt klinken want zij zongen letterlijk elkaars liederen. Dat is wel even wennen maar geeft achteraf een goed gevoel en doet nieuwe mogelijkheden (repertorium) ontdekken.
Op de foto zie je hoe de parochieploeg naar voor is gekomen om door de deken gezegend te worden. Een zegen die meteen ook een zending wil zijn, om te zoeken naar wegen waarop we samen de toekomst tegemoet kunnen gaan. En dat het ‘samen op weg gaan’ niet altijd in de liturgie moet gebeuren, werd meteen duidelijk op de Moorselse parochiefeesten waar heel wat nieuwe klanten uit Erembodegem waren.
