Alle foto's vindt u hier: Foto's Nieuwjaarsreceptie 2019
Zoals gebruikelijk was er ook dit jaar de nieuwjaarstoespraak van onze deken Wilfried. Hieruit volgen enkele beschouwingen ter overweging...
Van deze gelegenheid wil ik gebruik maken eerst en vooral de uittredende parochieploeg te bedanken. Eigenlijk hebben wij dat nog niet uitdrukkelijk gedaan.
Beste ploegers van de oude parochieploeg. Een aantal van u hebben een heel lange staat van dienst – er zijn er bij die meer dan 20 jaar lid waren van een parochieploeg. Jullie hebben de langzame soms moeizame groei meegemaakt van vele parochieploegjes in de parochies van het oude dekenaat tot twee ploegen en uiteindelijk tot één ploeg voor het ganse oude dekenaat waardoor we het beleid van het bisdom eigenlijk een stapje voor waren. Jullie hebben – ieder met zijn mogelijkheden – trouw en onbaatzuchtig meegewerkt, meegedacht, meegeleden en meegestreden. En uiteindelijk hebben jullie heel loyaal een stap opzij gezet om de vorming van een nieuwe ploeg voor de nieuwe parochie mogelijk te maken. En allemaal nemen jullie nog één of meerdere taken op, hetzij in de contactgroepen die stilaan op kruissnelheid komen, hetzij in de bestaande werkgroepen. Beste oud- ploegers, onze dank is zo groot dat we met woorden te kort schieten en u het dan liever met een bloem zeggen. (…)
Maar als ik eens rondom mij zie wil ik toch nog even doorgaan met danken. Ik dank ook u die werkzaam bent voor onze gemeenschap als lector, in het secretariaat, als onthaler, als bloemschikker, als zanger, als dirigent, als organist, als poetser, als priester, als diaken, als catechist bij doop, vormsel, huwelijk, als kerkraadslid, als lid van de werkgroep verkondiging, of diaconie, of liturgie, of Jokri, als trekker in een vereniging, als medewerker in de redactie van het parochieblad en de administratie, als klusjesman, als lid van de raad van bestuur in één van de vzw’s, als lid van het centraal Kerkbestuur, als administratief medewerker, als parochie-assistent. Die dank hebben we uitgedrukt in het vrijwilligersfeest en vanavond met deze receptie.
Ik wil het nu even hebben over de nieuwe parochieploeg. Wat is daar eigenlijk nieuw aan?
Parochieploegen zijn indertijd bedoeld en gesticht om de parochiepriester in zijn pastoraal werk te ondersteunen. Dat is nu niet meer helemaal zo. Vandaag ziet men ploegleden niet meer als hulpjes van de pastoor. Een parochieploeg is met de jaren gegroeid tot een ploeg die vanuit een goed doordachte visie werkt aan een beleid op vlak van de kernopdrachten die elke parochie heeft nl. de verkondiging van het geloof, het vieren van de liturgie, beoefenen van de diaconie binnen en buiten de kerk. Een parochieploeg doet aan gemeenschapsopbouw, coördineert, communiceert, draagt zorg voor het geheel .
Wie is baas in de parochieploeg? Niet de pastoor. Het gaat over een samen gedragen en collegiale verantwoordelijkheid. Een moderator (in ons geval Jan Theunynck) leidt de vergadering. De priester is allereerst verwijzing naar Jezus Christus. Christus is de eigenlijke herder van de gemeenschap. Van de parochieploeg is de pastoor lid maar wel een lid dat in het bijzonder zorg draagt voor het bewaren van de eenheid rond Christus.
Samen met de parochieploeg hebben we 2 contactgroepen opgericht die voor het leven in de gemeenschap, zeg maar de kerk dicht bij huis (in het Noorden en in het Zuiden) zorgen en die uiteraard sterk verbonden werken met de parochieploeg.
Want waarover gaat het eigenlijk ten gronde in onze nieuwe parochie? Het gaat over de vraag: Is de Kerk van Christus het Licht van Christus? Ik heb het nu over de Kerk in ons bisdom, onze dekenaten, maar vooral in onze parochie. In hoeverre zijn wij als kerkgemeenschap een licht voor de mensen met hun vreugde en hoop, hun verdriet en angst? Welke boodschap dringt er van ons door in de huizen en de harten der mensen? Zijn wij een instrument dat redding en vreugde brengt bij de mensen? Wat staat er ons vandaag, in 2019, te doen opdat Christus het Licht zou kunnen zijn voor de mensen?
