En dat is ook wat ik – temidden alle onrust, stress en zorgen – in het groot en in het klein zie gebeuren… Ondanks een verhoogde fysieke afstand zoeken mensen toch nieuwe vormen van solidariteit en nabijheid. Het is hartverwarmend om te zien hoe we met z’n allen zoeken naar manieren en initiatieven om elkaar nabij te zijn en te steunen. De handdruk, knuffel en troostende schouder moeten we even achterwege laten, maar het lijkt wel dat we collectief de kracht van woorden en kleine tekenen herontdekken: een kaartje, een brief, een telefoontje, een tekening… Het viel me trouwens op dat elke zinvolle act in deze crisis vertrekt vanuit zorg, solidariteit en samenwerking. (En tussen haakjes: ‘groei’, ‘meer’, ‘beter’ en ‘winst’ worden ineens heel relatief.)
De corona-crisis slaat een diepe barst in ons aller leven. En tegelijk zie ik hoe door die barst heel wat licht zijn weg zoekt.
Ik bedacht me dat dit eigenlijk een Paasthema is. Wie met een christelijke bril naar het leven kijkt, blijft zeker niet gespaard van het kruis (de barsten in ons leven). Het evangelie leert ons wel dat het kruis niet het einde is. Lijden en gebrokenheid hebben finaal niet het laatste woord: altijd is er licht, hoop, leven, perspectief, verbondenheid en geborgenheid… En met nu al een blik op de Goede Week en Pasen: dat licht en die verbondenheid reiken zelfs over de dood heen.
En tot slot nog even terug naar onze kwetsbaarheid. Dit besef deed me onwillekeurig ook denken aan psalm 72. We kennen deze psalm vooral als lied voor de Kersttijd in een mooie vertaling door Huub Oosterhuis (uit het bundeltje ‘Vijftig psalmen’): ‘Voor kleine mensen is Hij bereikbaar’ (Zingt Jubilate 207). De psalm is eigenlijk een visioen, de droom van een volk in crisis en de hoop dat recht wordt gedaan aan kleine en kwetsbare mensen. Dat er, zoals later Maria mocht ervaren, iemand is die oog heeft voor de kleinheid van een dienstmaagd. In de kerstverhalen van Lucas en Matteüs gaat deze droom overigens in vervulling. Het bijzondere in deze verhalen is dat Jezus, de ‘nieuwe koning’, zelf klein en kwetsbaar is.
De woorden van Psalm 72 moedigen de lezer aan om zelf oog te hebben voor kleine en kwetsbare mensen, om het op te nemen voor mensen die in nood zijn.
Het is een aanmoediging om het visioen van solidariteit te realiseren. Maar er is ook een ander kostbaar element in de psalm: God is bereikbaar voor kleine mensen!
Dit geloof en deze solidariteit wens ik u allen van ganser harte toe in onze weg naar Pasen!
Karel Van de Voorde
