Een geliefde mens verliezen is een pijnlijk en ingrijpend gebeuren. Het afscheid raakt het hart van een gezin of van een familie. De overledene was kind van zijn ouders, broer of zus, vriend of geliefde, echtgenoot of partner, opa of oma. Daarbij was de overledene een lid van de parochiale gemeenschap, van één of meer verenigingen. Het heengaan van de overledene treft allen: de familie, de vrienden, de buren, de parochie. In de kerkelijke uitvaartliturgie nemen de familie en de vrienden, samen met heel de christelijke gemeenschap, afscheid van de overledene. Samen vertrouwen ze de overledene toe aan de liefde van God. De kerkelijke uitvaartliturgie verdient de beste zorg van alle betrokkenen.
Standaardvorm uitvaartliturgie in kader van woorddienst
Net zoals bij de eerste christenen gebeurt in de meeste landen de uitvaartliturgie in het kader van een woorddienst. In onze streek was de gewoonte gegroeid om de uitvaartliturgie te kaderen in een eucharistieviering. Door het groeiende tekort aan priesters besliste onze bisschop Mgr Johan Bonny in 2011 de standaardvorm van de uitvaartliturgie te laten uitgroeien naar een woorddienst. Dit betekent dat deze woorddienst ook door gemandateerde leken kunnen voorgegaan worden. In onze parochie hebben we op dit moment 2 leken uitvaartvoorgangers die na een degelijke vorming een mandaat ontvingen van onze bisschop. Als de nabestaanden om geloofsredenen aandringen op een eucharistische viering zal die niet geweigerd worden. Op voorwaarde natuurlijk dat er een priester beschikbaar is om de dienst voor te gaan.
De band met de eucharistie
Met de woorddienst willen we echter de verbinding met de eucharistieviering niet verliezen. Daarom wordt de verbinding tussen de uitvaartliturgie en de eucharistie gemaakt tijdens een zondagseucharistie. In onze parochie is dit de tweede zondag van de maand volgende op de uitvaart. In deze eucharistieviering zullen wij in verbondenheid met onze overledene ons verenigen met het lijden en sterven van Christus, om zo ook te delen in zijn verrijzenis.
Gebedswake
Op de vooravond van de uitvaart is er indien gewenst een avondwake. Tijdens de avondwake plaatsen we het kruisje met de naam van de overledene centraal op het altaar. Op het eind van de uitvaartliturgie krijgt dit kruisje een centrale plaats vooraan in de kerk, dicht bij het altaar. Daar herinnert het eenieder die in onze kerk komt bidden eraan dat God onze dierbaren voor altijd geborgen heeft in Zijn hand.
Allerzielen
Op 1 november tijdens de eucharistieviering om 9h30 worden de overledenen van het afgelopen jaar herdacht. De families van de overledenen van het voorbije jaar worden hier persoonlijk voor uitgenodigd. Na de eucharistieviering mogen ze het gedachteniskruisje van hun dierbare mee naar huis nemen.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.