Het was duidelijk te merken dat er op 2 februari een bijzondere eucharistieviering was. Papa’s en mama’s met kindjes aan de hand, op de arm of in de buggy die de kerk binnenwandelen. Dat zien we niet elke zondag. Het was in elk geval hartverwarmend om jonge gezinnen te kunnen verwelkomen. Zij waren ingegaan op de uitnodiging om op de dag van Lichtmis met hun kindje, dat het voorbije jaar gedoopt is, naar de kerk te komen. Het is al vele jaren een traditie. De kerk viert die dag immers de opdracht van Jezus in de tempel. Een passende gelegenheid dus om de kinderen op deze dag nogmaals te zegenen.
Heel de viering stond in het teken van ‘ het licht’ en van ‘de kinderen’. Dat was niet alleen te horen bij de teksten en de gebeden maar ook bij de keuze van de liederen. Koor en aanwezigen zongen samen: ‘ Dat het licht in ons mag blijven branden’ en ‘Laat de kinderen tot Mij komen’.
Pastoor-deken Lieven Snyers sprak in zijn homilie ook de jonge ouders toe en gaf nog een woordje uitleg mee over het evangelie, meer bepaald over de rol van Simeon en Hannah. Zij hebben jaren uitgekeken naar de komst van de Messias en herkenden Hem in dat kleine kindje Jezus. Ze spraken er dan ook mooie woorden over uit: ‘ Mijn ogen hebben uw Heil aanschouwd, een licht dat voor de volken straalt….’
Na de zegening van de lichtmiskaarsjes, nodigde de priester alle jonge ouders met hun dopeling en eventueel ook broertjes en zusjes uit om vooraan te komen. Hij sprak een gebed om zegen uit en ging dan elk kindje zegenen met een kruisteken. De eucharistieviering werd dan verder gezet met het enige verschil dat er af en toe een kinderstemmetje weerklonk.
Na afloop mochten de doopschelpen, die vooraan mooi waren opgesteld, afgehaald worden. De ouders kregen ook nog een lichtmiskaarsje mee en een wenskaart. Deze kaarten werden speciaal geknutseld door Pepijn en Mathieu. In het kader van het cool-project van de vormelingen waren ze met hun geloofsvriend ( in dit geval de mama’s) naar het parochiehuis gekomen. Ze kregen er van Chris een woordje uitleg over haar taak in de parochie en over de raakpunten van het doopsel met het vormsel. Omdat er toch een 20-tal kaarten nodig waren werkten de mama’s ook ijverig mee om alles klaar te krijgen. Het resultaat mocht gezien worden. Proficiat en hartelijk dank!
C.F.