Zussen en broers in Christus,
“Wat staan jullie naar de hemel te staren?”, vragen de twee in witte gewaden aan de leerlingen van Jezus. Ja, Jezus is van ons weggenomen. Eerst is Hij weggenomen door zijn kruisdood. Maar daarna heeft Hij zich nog af en toe laten zien zoals aan de maaltijd in Emmaüs, in de bovenzaal in Jeruzalem of aan de oever van het meer van Tiberias. Maar nu lijkt Hij voorgoed kwijt. Hij was nog onder ons in de wekelijkse eucharistievieringen. Maar met de maatregelen omwille van de pandemie kunnen we ook zo niet meer met Hem communiceren.
Maar dan zeggen die twee mannen: “Hij zal op dezelfde wijze terugkeren als jullie Hem naar de hemel hebben zien gaan”. Hoe is dat dan? Hij is “omhooggeheven”, staat in Handelingen (1,9) tot een wolk Hem aan hun ogen onttrok. Jezus is omhooggeheven op het kruis.
Dus als Hij op een kruis is heengegaan, zal Hij dan op een kruis terugkomen?
Een Joodse legende vertelt dat de Messias zal komen als een melaatse bedelaar voor de stadspoort van Rome en daar zal zitten wachten tot iemand hem helpt. Heeft Jezus niet gezegd dat Hij te herkennen is in wie honger en dorst hebben, in de vreemdelingen, de naakten, de zieken, de gevangenen, … (Mt 25,35-36)?
In het evangelie volgens Johannes zegt Jezus dat Hij wel weggaat, maar dat Hij een Helper zal sturen: de heilige Geest (Joh 14,26). Met Pinksteren vieren we dat we die heilige Geest mogen ontvangen. De Geest die ons vervult van vreugde. De Geest die ons ook de taal van de vreemdelingen doet verstaan (Hnd 2,8-11).
Die Geest is de manier waarop Jezus onder ons is, ook als wij zijn aanwezigheid in het brood en de wijn moeten missen.
We hopen vlug terug ongedwongen bijeen te kunnen komen rond de tekenen van brood en wijn. Maar misschien heeft de lange quarantaine – van veertig weken in plaats van veertig dagen – ons leren bidden om de heilige Geest, de Trooster die ons zal helpen begrijpen wat Jezus ons gezegd heeft (Joh 14,26). Dan zal deze tijd van beproeving ons geholpen hebben om ons zorgen te maken om het enige dat telt: de solidariteit met wie vandaag alleen zijn leed moet dragen. Dan zijn we bij en met en in Hem, die we dachten kwijt te zijn.
Hendrik Hoet, pastoor
hendrik.hoet@scba.be
