Wie binnenkomt in de kerk van de H. Carolus Borromeus kan in de eerste biechtstoel langs de noordkant (de kant van de Sint-Ignatiuskapel) een medaillon bewonderen met een afbeelding van Jezus die Zacheus ziet zitten in een boom (zie foto hieronder). Zacheus perste bij het innen van de belastingen voor de Romeinen, zijn Joodse volksgenoten af, maar door het bezoek van Jezus bij hem thuis, veranderde hij zijn leven en nam hij zich voor de helft van zijn bezittingen aan de armen te geven en de slachtoffers van zijn afpersing viervoudig te vergoeden (Lc 19,1-10).
Het verhaal van Zacheus was de evangelielezing van het kerkwijdingsfeest van onze Sint-Carolus Borromeuskerk dat we feestelijk vierden op zondag 12 september, dag op dag 400 jaar na de inwijding (in 1621) van de door de Jezuïeten gebouwde kerk, toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw en aan hun reeds zaligverklaarde stichter.
Na de heiligverklaring in 1622 van Ignatius van Loyola, stichter van de Societas Jesu, werd de kerk nog alleen naar hem genoemd. Na de opheffing van de orde in 1773 werd de kerk uiteindelijk in 1779 parochiekerk, toegewijd aan de heilige Carolus Borromeus.
Onze bisschop Johan Bonny legde in zijn homilie uit dat in elk van ons een Zacheus schuilt.
Iemand die Jezus wilde zien maar zonder zichzelf te laten zien, zonder gemeenschap te zoeken met Jezus. Klein van gestalte als Zacheus was, was hij in een boom geklauterd en hield zich verscholen tussen de bladeren. Maar Jezus merkte hem op en nodigde zichzelf uit bij hem thuis.
Dat onze kerk 400 jaar geleden in gebruik werd genomen vierden we feestelijk met al wie er zich vandaag thuis voelt in de zondagse eucharistieviering van de Artiestenmis of met de Gemeenschap van Sant’Egidio, met wie er komen huwen, hun kind laten dopen of komen afscheid nemen van een geliefde overledene, met wie er ’s avonds komen meebidden met Sant’Egidio, als bezoeker de kerk (of/en de kantcollectie) bewonderen of wie er een kaarsje komen aansteken en stilte zoeken, een “verhoogje” zoals Zacheus dat zocht in zijn boom.
Maar allen zijn wij ook met Zacheus uitgenodigd om uit die boom af te dalen, Jezus in ons huis te ontvangen en te getuigen van de vreugde die Hij ons schenkt.
Daarom hebben we na de viering, die door de de VRT werd uitgezonden, de kerk verlaten om op het Hendrik Conscienceplein de buurt te betrekken in de feestvreugde van Zacheus, met dank aan de zangers, de organist, de koster, de intendant, de kerkfabriek, de vele vrijwilligers van het Artiestenfonds, de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van de Karmel, Sant’Egidio en de “Amici”, en al wie achter de schermen mee zijn steen(tje) heeft bijgedragen aan dit feest. Dank ook aan Mgr. Johan Bonny voor zijn begeesterende aanwezigheid en aan de medeconcelebranten: de Jezuïeten die zich nog steeds mogen thuisvoelen in onze kerk en de overste van de Witte Paters, die parochianen zijn van onze parochie. En tenslotte dank aan de kinderen en jongeren van Sant’Egidio, die tijdens de viering hielpen als misdienaar of bij het aanbrengen van de gaven.
Na een lange coronapauze van anderhalf jaar konden we eindelijk opnieuw feestelijk samen vieren, met de Heer in ons midden, bron van vreugde en hoop voor de dagen die komen.
Hendrik Hoet, pastoor
Herbekijk hieronder de eucharistieviering van 400 jaar kerkwijding, die door de VRT werd uitgezonden en door bijna 70.000 kijkers werd gevolgd.
