Hans en Lennart zijn vrienden. Lennart was hier twee jaar heel graag leerling. In zijn klas van drieëntwintig waren slechts drie jongens. Hij vraagt of hij een tekeningetje moet maken. Iedereen kende iedereen. Hij werd met de bus opgehaald door Noël Lagaeysse en ik beloof hem speciaal te zullen groeten, Noël zal zich hem herinneren want hij had een Omer voor hem meegenomen op zijn verjaardag. Hans is mee met Lennart, die blij is om over de “historie” te vertellen.
Jasper was hier vier jaar leerling, met de beste herinneringen, en hij ziet veel kennissen terug. Hij vraagt nadrukkelijk dat het logo op zijn shirt, van Wall Street, zichtbaar zou zijn. Hij houdt van wat sluikreclame en koopt mij om bij de volgende Quiz in de Jester met een lekker glas wijn!
Yvan en Bram, vader en zoon. Yvan leverde jarenlang brood. Bram prijst de kleinschaligheid van de school, het goede contact. Hij bevestigt nadrukkelijk dat het niveau zeer hoog lag, en vermeldt speciaal wijlen Mevrouw Derock en Mevrouw Ally als fantastische leerkrachten.
Delphine en Caroline, allebei oud-leerlingen. Caroline liep hier drie jaar school, haar lievelingsvak was Engels, en nog steeds is Engels haar lievelingstaal, wat Indra op een idee brengt!
Ze herdenkt speciaal wijlen de heer Noël Biebauw, tekenleraar.
Delphine zagen we al eerder bij de organisatie. Nu spreekt ze als oud-leerlinge. Driemaal een streepje om te praten in de rij leverde een straf op. Zo plukte directrice Gerda haar eens van de speelplaats om in haar bureau werkwoorden Nederlands te gaan vervoegen. Een andere sanctie (blijkbaar babbelde ze veel) was de volgende week de speelplaats opruimen. Dat was niet zo erg, misschien kwam je dan eventjes te laat in de les met een perfect excuus.
Antoon en Linda, Linda zag de berichten op Facebook en kwam graag omdat ze hier drie jaar schoolliep.
Het is enerzijds onherkenbaar omdat de lokalen niet meer bemeubeld zijn, maar tijdens de rondgang wordt het weer herkenbaar. Ze merkt ook het verval op. En hier hebben we weer een echtgenoot die zijn vrouw moest volgen, hij deed het heel gaarne.
Lieze, Kitty, Kobe, Paulien, Pieter en Lisa staan veel herinneringen op te halen. De leegstand van de lokalen voelt eigenaardig aan. Ze waren allen extern, gedurende vier jaar, met uitzondering van Pieter die slechts twee jaar bleef. Het communicatiemiddel nu was Facebook. Ze vermelden graag de streepjes die op het bord gezet werden voor het babbelen wanneer men moest zwijgen.
Ze zijn nog steeds goede vrienden.
Mijn opdracht zat erop. Ik ben heel ontroerd vertrokken toen ik de koer verliet, in de ban van al die herinneringen, en dankbaar voor alle bereidwilligheid om hun naam te zeggen, op de foto te willen, en hun verhaal te doen.
Anne Marie
Vrijwilligers pastorale eenheid St-Augustinus
