Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Paasmens … ga op weg!
Wees een Paasmens en beleef
niet het duister
niet de dood
niet Zijn lijden
niet het scheiden
doen ons leven van de hoop
Wees een Paasmens en geloof
God is Vader
Geest is kracht
en de Zoon die eens Zijn leven
aan de Kerk heeft meegegeven
wij verrijzen eens in Hem
Wees een Paasmens en getuig
dat het leven dat we delen
dat de opdracht ons gegeven
en de richting die we gaan
en ’t geloof waarin we staan
heel ons hart op Hem doet richten
Wees een Paasmens, ga op weg
neem Zijn boodschap
neem hem mee
- brood en wijn -
die Hij wil zijn
ga als Paasmens vrede stichten !
Diaken Danny Vandenbroucke.
Kan het anders met ons en de wereld
Zaterdagavond 1 april kwamen om 19 u gelovigen van de pastorale eenheid samen in de kerk van Zwevezele voor de paaswake. De stemmige kerk was helemaal gevuld. De viering stelt het licht en het water centraal. De lezingen sluiten daar bij aan. Van alle parochies werden de paaskaarsen gewijd, in het gezegende doopwater gedoopt. Ze kregen nu een plek in de parochiekerken. De aanwezigen hernieuwden hun doopbeloftes.
Thema van de viering was: vanavond dromen we hoe het anders kan worden met ons en de wereld. Het werd een eigentijdse viering, vanuit de donkere kerk groeide stilaan het licht. Het werd via de vormelingen van Zwevezele doorgegeven aan alle aanwezigen die een kaarsje hadden. We konden alternerend meebidden met het boekje dat we kregen. Priester Edouard reikte in zijn woord ter overweging aan hoe we paasmensen kunnen worden, opstaan zonder angst, hoe onze bijdrage, onze manier van leven in de geest van het evangelie sprankels van hoop kunnen zijn. De klokken waren terug van Rome en luidden feestelijk.
Nadien was er ontmoeten bij een glaasje en kregen we een paaseitje.
In Ruiselede was er op zondag om 9 u de paasviering.
Pastoor Bart met feestelijke kazuifel, diaken Danny, Paul en de vele acolieten met de fakkels openden in stoet de viering. Er waren veel aanwezigen, ook vormelingen. Witte bloemen vooraan en op het altaar, de paaskaars in de bloemen ook. Het kerkkoor Andante had al weken geoefend om ook muzikaal hun beste beentje voor te zetten. Ook hier werden de doopbeloftes hernieuwd en riep priester Bart op om nieuwe mensen te worden en de eigenheid niet te verliezen. Om in een onzekere wereld, hoopvol te blijven, te geloven in opstaan tegen onrecht. ‘Leef, leef, leef… maar steeds in Jezus geest’ zo zong ook het koor. En de zon, ja die scheen deugddoend op Pasen.
Vormelingen in actie
Tijdens de paasvakantie hadden vormelingen aandacht voor het goede doel. Op woensdagnamiddag 12 april waren de vormelingen van de groepen Cecilia en Annie present om de kerktoren te beklimmen. Het was een hele ervaring om langs de smalle draaitrap met zijn 131 treden de klokken te bereiken. Ze genoten van het prachtige panorama en stelden vast dat de toren een stevig bouwwerk moet zijn om de klokken op te hangen. Het was eventjes schrikken toen de klok 2 uur sloeg.
Vervolgens werden we verwelkomd in het WZC St. Jozef. Het weer zat niet mee om te wandelen en we hebben dan maar aan de bewoners een ontspanningsnamiddag bezorgd. Er was een ruime keuze zoals sjoelbak, ganzenspel, rummikub, domino, enz. In het begin waren de vormelingen iets terughoudend tegenover de bewoners, het was tenslotte nieuw voor hen! Naargelang de namiddag vorderde kenden ze de knepen om de bewoners te entertainen.
We mogen besluiten dat de bejaarden samen met de vormelingen genoten hebben van een gezellige namiddag. Ons doel was geslaagd.
Geslaagd paasfeest voor acolietenwerking
Op woensdag 12 april 2023 was het ‘verzamelen geblazen’ voor de misdienaars van Beernem, Ruiselede en Wingene, omwille van het geplande paasfeestje. De namiddag werd ingezet in de St.-Amanduskerk te Wingene onder impuls van Nathalie Verstraete en Dries Gheeraert van IJD Bisdom Brugge (jongerenwerking). Via de brochure ‘op weg met Jezus’ werd informatie over de liturgische voorwerpen ingewonnen en ook praktisch uitgeprobeerd in de kerkruimte. In spel- en quizvorm genoten de jongeren van een spannende finale en het inkleven van de juiste attributen in het stickerboekje bleek nog een hele klus te zijn … De warme chocolademelk en bijhorende ‘paashazen’ werden gesmaakt en intussen had goochelaar Simon zich klaargemaakt voor een heuse act in de veranda van het klooster. De namiddag werd afgesloten met een traditioneel paasgeschenkje voor alle aanwezige misdienaars.
Beeld van de week
Als je je vaderland achterlaat, of je verhuist simpelweg binnen België naar een andere provincie, vertrek je met de cultuur en de taal van dat moment. Je blijft a.h.w. stilstaan in die cultuur, en in die taal. Jaren later is de cultuur en de oorspronkelijke taal geëvolueerd bij de blijvers, echter niet bij hen die vertrokken zijn. Daarover schrijft Leo Pleysier in een van zijn boeken. Hij had een tante die als missiezuster naar China vertrok. Ze schreef veel brieven naar de familie in België, met een archaïsch taalgebruik, dat zij meenam naar China in 1930. Leo Pleysier gebruikt een van deze ouderwetse woorden als titel voor zijn boek:
De gele rivier is BEVROZEN.
In het schoenenmuseum S.O.N.S ( shoes or no shoes) in Kruisem is er een hele ruimte gevuld met boeken die enkel over schoenen gaan. Aan de wanden hangen gedichten of teksten of mijmeringen over schoenen. Een ervan is van Leo Pleysier, over de schoenen van tante non uit het bewuste boek. Hierbij de foto.
Anne Marie
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Lief en leed
Werden gedoopt
Zie hier op deze website
RUISELEEDSE PENNENTREKKEN
Vrouwenlogica
Bent u vrijwilliger, lid van een vereniging? Dan hebt u beslist al vele tafels en stoelen klaargezet voor vergadermomenten met koffie en gebak of degustatie achteraf. De gemiddelde Vlaming, Bourgondiër, wil altijd wel bijleren door naar een notoire spreker of ervaringsdeskundige te luisteren maar gezelligheid moet er zeker ook zijn. Vooral als het bestuur enige vrouwelijke leden telt, die zich als masters in de gezelligheid profileren.
Waar mannen, na het inschatten en verifiëren van het aantal aanwezigen, berekenen hoeveel tafels er moeten zijn en die tafels gewoon in rechte, wiskundige-rijen zouden zetten, is dat zonder de dames experten gezelligheid gerekend. ‘Moesten me da nu ne keer per twee in een visgraat zetten of in blokskes van vier...’ Daar begint het. De mannen zetten een stap achteruit en wachten geduldig en gedwee tot het damesparlement tot een compromis gekomen is. en dat vraagt meestal enige discussie met wat decibels en verscheidene argumenten en tegenargumenten. Sommigen mannen kijken mekaar veelbetekenend aan: we kennen dat van thuis.
Bij de dames heb je de volgzamen maar er zijn de dominante experten die zich niet geven voor mekaar. ‘ Wadaje nu peist, da goa nie marcheren, m’ èn dat ol ne keer gedoan en da was nie goe.wetedaniemeer...’. Toch bereikt men uiteindelijk het punt van consensus en mogen de mannen aan het sleur- en tilwerk beginnen onder het waakzaam oog van de vrouwen. Een beetje meer naar ’t raam, een beetje meer naar achter, kunnen de stoelen ertussen… .kan men vlot tussenschuiven of bedienen? En alle stoelen op een zelfde lijn. Voor ‘t zicht. Een mannenbrein durft zulke belangrijke details te veronachtzamen.
Maar kijk, de tafels staan er, in visgraat, ieder kan het projectiescherm zien en de spreker. De mannen kunnen na het vullen van de frigo’s de microfoon en het geluid checken, wat niet altijd garantie op succes biedt. Geluidsinstallaties en microfoons, beamers in publieke ruimtes en parochiezalen kunnen het toch nog om een of ander mysterieuze reden laten afweten ‘als het voor echt is’ of heeft toch nog een onverlaat aan een of ander knopke gedraaid achter de rug. Ondertussen leggen de dames fleurige placemats, passend bij het thema of het seizoen, servetjes assorti en een bloemstukje. Ook hier is er al eens een siespreciesdame die stiekem een en ander rechter legt of verschuift achter de rug van de tempocollega die eerder routineus onderleggers en servetten dropt. Elk in zijn menage, op zijn manier.
En iedere keer komt ook de finalisatie: de zaal staat klaar, de koffiemachine is paraat, de frigo’s zijn gevuld met streekbier, de glazen en handdoeken zijn er... check. Flesopeners, check. De mannen proeven al eens of het bier wel drinkbaar is. De vrouwen nippen van een cavaatje of liever een cola zero of waterke voor de lijn. Het wordt weer een succes straks en bij de opruim mogen de mannen gewoon de stoelen opstapelen per zes en de tafels verzamelen per acht. Ginder in de verste hoek. Pure wiskunde, hoe gemakkelijk kan het zijn.
Maité
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
