Liturgische vieringen
Zie: "misvieringen" elders op de website
Salaam Ruiselede
Ruiselede telt 5394 inwoners. 227 daarvan hebben niet de Belgische nationaliteit. Wat vinden zij van hun gastgemeente? Gerda en ik laten er deze en volgende week vier aan het woord. Vorige week kon je in je parochieblad al een inleidend artikel lezen.
Fadi
Fadi is 34, charmant en van Palestijnse afkomst. Toen hij drie jaar geleden uit de Gazastrook in België aankwam heeft hij onmiddellijk politiek asiel aangevraagd en verbleef hij in het Rode Kruisopvangcentrum van Lint. Hij kreeg van het CGVS (Commissariaat-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen) het statuut van politiek vluchteling. Hij verhuisde toen naar een flat in Antwerpen waar hij werkte in interim-verband en bij het CVO (Centrum voor volwassenenonderwijs) les Nederlands volgde. Anderhalf jaar geleden konden zijn vrouw en drie kinderen naar België komen via gezinshereniging. In Antwerpen vond Fadi niet meteen een groter appartement, in Ruiselede wel. De kinderen lopen hier school, zijn vrouw leert Nederlands.
Fadi vond via TROEV (Tieltse regionale ondernemingsequipe voor werk) een job bij een schildersploeg. Hij gaat met de fiets tot de bushalte in de Kasteelstraat en neemt dan de bus. Hij werkt samen met twee Belgen, waardoor zijn Nederlands met reuzensprongen vooruit gaat.
Fadi woont hier graag. De mensen zijn vriendelijk, de lucht is gezonder, het is opener. Bovendien hoort hij nu tenminste Nederlands, en niet zozeer Arabisch en Engels zoals in Antwerpen. Het enige pluspunt van Antwerpen was het uitgebreide netwerk openbaar vervoer.
Jean-Pierre
Jean-Pierre is een charmante man van 37. Vijftien jaar geleden kwam hij vanuit Kongo naar België. Hij woonde toen in het Franstalige landsgedeelte, in het land van Herve. Hij is zorgkundige, en vond werk bij Curando, in het Woon- zorgcentrum van Dentergem.
Hij woont pas sinds vijf maanden in Ruiselede. Nederlands wil nog niet vlotten, hij was net begonnen aan het volgen van Nederlandse les toen corona ertussen kwam. Vanaf september zou hij graag weer herbeginnen.
Sinds elf jaar heeft Jean-Pierre de Belgische nationaliteit. Als ik hem vraag hoe hij Ruiselede vindt steekt hij heel enthousiast zijn duim in de lucht. We moeten er allebei een beetje om lachen. Kan hij verklaren wat er precies zo goed is?
Hij wil hier zeker blijven wonen en een gezin stichten. Hij voelde zich meteen welkom toen hij zich ging registreren op de gemeente. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Ik proefde toch wat eenzaamheid, door corona heeft hij weinig contacten opgebouwd. Dat wordt nu zijn nieuwe uitdaging.
Anne Marie
Rij rond Ruiselede
Siesta in het kleine Molendorp Ruiselede. Zowaar Zuid-Europa nabij de Noordzee, nu pal in het ‘epicentrum’ van de hittegolf. Nu, in het heetst van de dag gaan fietsen, is zelfkastijding, die helaas geen genade of soelaas oplevert. Enkel maar fysieke uitputting en verhoogd risico op al wat nefast is voor lijf en leden.
Maar het is nu wel het uitgelezen moment om de dorpsgenoten en al wie graag fietst en natuurschoon ontdekt, te herinneren aan wat de gemeente als valabel alternatief aanbiedt nu massaal samentroepen verboden is. Het feestcomité zou in normale omstandigheden, een utopisch begrip in 2020, een sneukeltoer organiseren begin juni, de vrijdag van de kleine kermis. Corona dwarsboomde mijn opdracht om een sneukeltoer op maat van de eigen mensen uit te stippelen.
Een permanente route uitstippelen dan? Op die vraag gingen we graag in, wij twee gedreven fietsers. Het werd een route over 36 km, ‘Rij Rond Ruiselede’ genaamd. Ik deed al een karrenvracht ervaring op als uitstippelaar en deelnemer her en der. Geen valse bescheidenheid als ik pretendeer dat ik alle wegen hier goed ken, qua naam, locatie en wat er noemenswaardig zintuiglijk te beleven valt. Voor onze route zoeken we maximaal de periferie van het dorp op, in tegenwijzerzin. Het gaat dus zuidwaarts, dan naar het oosten - van waar de Wijzen kwamen - dan noordrichting om te eindigen aan de westelijke rand. Er is een variatie van betonwegen, aarden paadjes, bosstroken met verkwikkende schaduw. Nieuwe verkaveling, opgestarte industriezone, tussen de loeiende koeien, een zelden gebruikte aardeweg, gemeentelijke oase van rust en bezinning. Alle ingrediënten moeten harmonisch en complementair aanwezig zijn. De rood-witte pijlen met witte sticker met afbeelding van een fietser zijn strategisch opgehangen. Dat is het optimale resultaat van de technische kennis van de wandelclub.
De route is nog te genieten tot eind augustus en nu al staat vast dat enorm veel Ruiseledenaren de toer afpeddelden. Ik hoorde uit diverse hoeken heel wat dankbaar enthousiasme met lovende woorden als: ik wist niet dat… zoveel groen hier… zoveel kilometers rustige wegen met veel bekijks als een fontein en onze trots: de twee nog actieve molens.
Het ideale scenario: start aan de kerk. Daar staat een bordje met een bakje met daarin een gratis routebeschrijving, voor als u toch ‘het noorden efkens kwijtraakt’. We wensen u alvast intens fietsplezier en gebruik maximaal uw zintuigen voor de ontdekking van wat onze heimat, ons dorp aan moois te bieden heeft. Meer info bij de Dienst toerisme in het gemeentehuis, via 051 70 84 10 of op de website van de Gemeente
Roland Van de Steene
Naar de overkant
Overlijden van mevrouw Rachel De Witte: zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat woensdag in uw brievenbus viel.
Ruiseleedse pennentrekken: De zee
Onze reporter Maité schrijft deze week over hoe deugddoend het is om een dagje naar zee te trekken nu we met een hittegolf zitten. Ze geeft ook aandacht aan het nieuws dat de zee plots een plek van conflict wordt door jongeren die amok komen maken. Je leest het volledige stukje in het parochieblad dat woensdag in uw brievenbus viel.
