Liturgische vieringen
Zie misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Als het soms sneeuwt in je hoofd…
Op woensdag 30 oktober waren er stoelen te weinig in de zaal van LDC Den Tap, een avond over (beginnende) dementie, initiatief van psychotherapeute en mantelzorger Kries Vandamme. Bedoeling was in gesprek te gaan rond dit ‘gevoelige’ thema. Doelgroep waren mensen met dementie, hun naasten. Ervaringen delen kan heilzaam zijn. Er rust vaak nog een taboe op dementie en initiatieven zoals dit kunnen het helpen doorbreken.
Kries heeft samen met Lieve zelf een partner, Norbert, die beginnende dementie heeft en dat ‘klote’ vindt. Ze bracht een panel samen die een aanzet gaf om later in groepen het gesprek verder te zetten en ervaringen te delen.
We startten met een visualisatie onder leiding van Kries. Focus naar binnen en je proberen inleven in hoe iemand met beginnende dementie zich voelt. Els, verpleegkundige met dementie en haar partner mochten getuigen hoe zij het beleven, hoe het begon en zichtbaarder werd... Het geeft beperkingen maar samen probeer je nieuw evenwicht te zoeken.
Norbert vatte met één krachtwoord samen hoe het je leven overhoop gooit. Hoe moeilijk aanvaarden en ermee omgaan wel is. Actief proberen blijven is belangrijk maar vaak weten buitenstaanders niet hoe best reageren. Mathilde, zijn dochter, blijft de goeie vader zien. Vaak moet je wel herhalen, herhalen. omdat kort geheugen wel eens hapert. Maar er blijven heel veel mooie samenmomenten.
Peggy, verpleegkundige gaf een kort overzicht van wat dementie is en hoe het kan variëren. Ze kon mooi aantonen via beeld hoe de bibliotheek van je geheugen in omgekeerde zin dichtgaat. Vroeger blijft helder, recent is moeilijker. Eveline, kinesiste in het WZC, behandelt vaak mensen met dementie en vindt het belangrijk hen te beluisteren en in hun waarde te laten. Soms mag je hen niet aanraken en dan moet je even weggaan en later nog eens proberen. Het vraagt geduld en lichaamstaal leren lezen. Liefdevol omarmen, aanraken is zo deugddoend voor die mensen die bij momenten in de mist zijn, zekerheden kwijt raken.
Gerda getuigde over een familielid die geen partner had en dan moet je wellicht sneller naar een WZC omdat de mantelzorger er geen 24/24 is en het soms niet meer veilig is. Hoe dat een grote stap is voor de persoon met dementie maar ook voor de omringenden. Hoe je als naastbestaande ook rouwt om wat niet meer is, worstelt met beslissingen. En hoe dankbaar je dan bent naar zorgpersoneel. Ook de dagopvang in LDC is een zegen. Het ontlast de mantelzorger even. Ee pleidooi voor buddywerking was er ook.
Dan was er tijd voor een groepsgesprek, luisteren naar mekaar, ervaringen en zorgen en twijfels delen.
Op een blad kon je naamloos invullen of je een vervolg wil, welk thema je aangekaart wil.
Het was een intense avond die eindigde met een gedicht. Hoed af voor Els en Norbert en dank aan Kries.
Gerda M,
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Okra’s praatcafé op 14 november
De stoet van het leven
Geert Dedecker, onze gastspreker in het praatcafé, nam ons mee op trektocht
Met het kleine groepje geïnteresseerden kregen we de gelegenheid om aan de hand van een bijbelverhaal (opwekking van de jongeman van Naïn) stappen te zetten in het hier en nu in ons leven. Een woordkunstenaar aan het woord die als priester toch heel betrokken is bij het leven van alledag, vooral van de minstbedeelden.
Zijn getuigenis zette ons aan het denken. Hij bracht het bijbelverhaal tot leven met vele voorbeelden en met humor. Kiezen voor de stoet van het leven, niet alleen… en stappen zetten. Wij zijn de dragers.
Het ging over mede-lijden en barmhartig zijn, over troosten en verbondenheid. Het ging over gemeenschap vormen niet alleen in de Mis de zondag, maar vooral op maandag, dinsdag…. en je handen vuil maken… voortdoen en niet opgeven… omdat we erin geloven. Zo kunnen we elkaar promoveren, dragen en ondersteunen. En daar is OKRA toch mee bezig, iedereen op zijn eigen plekje.
Zien we wat er gebeurt rondom ons…zijn we betrokken? Dan stappen we mee in de stoet van het leven om er te zijn voor elkaar… ook als het moeilijk gaat met Jezus, de koptrekker van de levenden
Christine.
Lief en leed
Werden gedoopt
Zie hier op deze website
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
