Liturgische vieringen
Zie Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid op deze website
PAROCHIENIEUWS
Over Broederlijk Delen
Zondag 26 maart mocht Christine Seynhaeve de mensen toespreken in het kader van Broederlijk Delen. Ze was ooit in El Salvador, een beklijvende ervaring. We laten jullie meelezen.
Broederlijk en Delen. Twee eenvoudige woorden die je wellicht al voldoende gehoord hebt de laatste weken.
En toch neem ik je vandaag mee naar Guatemala. Want het is een heel mooi land aan de andere kant van de oceaan. En dit land brengt me direct ook naar El Salvador, het buurland van Guatemala. Daar was ik tien jaar geleden met een groep op bezoek. Sindsdien is de wereld voor mij veranderd. We bezochten er de priesters uit ons bisdom die daar werken. Onvergetelijke momenten. Het weinige dat ze hadden, deelden ze met ons, wij waren hun gasten. Levendige gemeenschappen die zich in deze onveilige landen verenigen om te overleven, ze willen een stukje eigen grond om voedsel te telen. Het water van de rivieren is daar dus broodnodig, een bron van leven. En daar begint het probleem. Buitenlandse bedrijven kopen die grond, eigendomsrechten voor de armen bestaan er niet en de gewone mens wordt omgekocht. Werk en inkomen. Maar het water wordt vervuild en wordt ondrinkbaar…
Ongelooflijk met welke veerkracht die mensen zich daar inzetten. Straks herdenken wij met hen ook weer de moord op Mgr. Romero die solidair werd met de armsten. Daarom vertel ik graag het verhaal van Irma, uit Guatemala. Langs de hele zuidwestkust vind je er weelderige plantages van oliepalmen en bananen. Maar achter deze weelde schuilen vele verhalen van onrecht en verlies. Grote bedrijven uit het buitenland profiteren van het gunstige klimaat, de vruchtbare bodem en de overvloed aan water. Ze leggen op illegale wijze beslag op de Pacaya-rivier. Zonder water, geen leven. Het is de strijd van Irma. Al 25 jaar is ze er activiste om te strijden tegen die bedrijven die het water uit de Pacaya-rivier opeisen en vervuilen. Daar zijn geen waterwetten en daar is geen waterleiding. Maar wij zijn wel de verbruikers van hun producten: palmolie en bananen.
Daarom komt BD elk jaar terug om de veerkracht van hun mensen in de kijker te plaatsen en om ons zo aan te moedigen om hen te ondersteunen. Maar ook om van hen te leren. Soms zijn wij een beetje vergeten om solidair te zijn wereldwijd? Want die landen voelen de bedreiging van de natuur en het geweld het meest. Dat horen en zien we toch vaak genoeg op TV.
Daarom legt BD vooral de focus op herverdelen. Het is niet langer voldoende om in die landen tot actie te komen, maar herverdeling moet ook hier gebeuren. Dat is nu niet langer ‘geven van wat we te veel hebben’, maar wel dat we ons samen wereldwijd zo moeten organiseren dat iedereen zijn leven kan uitbouwen, zowel hier als elders.
Daar is solidariteit voor nodig… wereldwijd. Kunnen we dat? Natuurlijk kunnen we dat, samen. Met 25% kunnen we het 100% anders doen. Dat klinkt nu overal in alle kerken. Hoe talrijker ons aantal, hoe luider onze stem. De 25%-revolutie zoekt immers mensen met een warm hart die actief het verschil maken. Kijk ik naar het evangelie, dan was Jezus zonder enige twijfel zo iemand. Hij opent ons de ogen voor het onrecht dat mensen treft en doet een beroep op ons om er actief iets aan te doen. Zo begrijpen ze het evangelie in Guatemala en op vele plaatsen wereldwijd. Wat ons verbindt, is ons geloof in rechtvaardigheid en solidariteit. De 25%-revolutie is voor ons allemaal.
Dat ons economisch systeem te belastend is voor mens en planeet, dat weten we en dat hoorden we deze week nog eens. De vraag is alleen: hoe gaan wij daarmee om? Willen wij ons eigen klein steentje bijdragen op onze eigen manier? Daartoe nodigt BD ons vandaag uit.
Broederlijk Delen. In die woorden zit eigenlijk bijna de kern van ons christen zijn. En dat is veel meer dan onze portemonnee es opendoen. Want vandaag vraagt Christus aan om ons hart open te stellen voor onze broeders wereldwijd.
En voor BD zijn dat de vele partnerlanden, vooral in Afrika en Latijns-Amerika. Wat hen verbindt met ons, is hun geloof in de collectieve kracht van de gemeenschap. Ze zijn solidair met de armsten en laten hun stem horen. Én ze motiveren anderen en ook ons om hetzelfde te doen.
Daarom, goede vrienden, bedankt om mee te stappen in die beweging als vrijwilliger, als sympathisant, als sponsor. Bedankt om herverdeling mogelijk te maken op jouw eigen creatieve manier in deze veertigdagentijd. En dan herhaal ik wat diaken Danny een aantal weken geleden zei: Mag het een beetje meer zijn?
Mag ik afsluiten met een zin van Zr. Jeanne Devos?
Vrede kan er alleen zijn, als zij die geen geweld of onrecht ervaren even diep geërgerd zijn als zij die er middenin leven.
Christine S.
Een gift kan: rekeningnummer Broederlijk Delen rekeningnummer BE12 0000 0000 9292.
Solidariteit begint
waar mensen zich laten raken door de mens
achter de droog opgesomde feiten.
Solidariteit begint waar het eigen leven
in vraag mag worden gesteld
in het licht van
die heel andere wereld van de armen.
Solidariteit begint waar men opstaat
uit de spinsels van excuses en verantwoordingen,
om gewoon te doen wat hier en nu al kan.
Solidariteit begint waar de kracht
als een vonk overslaat
van de ene mens op de andere.
Dan staat niemand meer alleen!
Carlos Desoete
Vasten: sacramenten – biecht – eucharistie
Het vierde en laatste blaadje refereert naar de sacramenten. Ken je ze nog alle zeven? Je kan spieken onderaan.
Vasten betekent ook inkeer, zelfreflectie en tot besef komen dat ondanks goeie bedoelingen, mensen en wijzelf fouten maken. In de krant lezen we naar aanleiding van misdrijven hoe verlossend toch toegeven van schuld kan zijn, al vergt dat een grote stap, vraagt het soms tijd en veel moed en weet de dader dat er ernstige gevolgen zullen zijn: straf, misprijzen, uitgestoten worden uit de maatschappij, van vrijheid beroofd worden, nooit kunnen leven zonder schuldbesef.
Wie is perfect, wie heeft geen spijt van iets wat ooit gebeurde, wat hij/zij ooit zei. ‘Dodelijke’ woorden bij een ruzie, ‘dodelijke’ pesterijen of roddel die blijvende schade aanricht. Deuren dichtdoen, afbreken van contact. Een ongeval, plots gebeurd, minder vlug hersteld. Het is nooit te laat om aan herstel te werken, desnoods met hulp van derden. De biechtstoel is in onbruik geraakt maar God blijft luisteren en blijft vergeven. ‘Ego te absolvo’. Dat is de goede boodschap. ‘ Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen,’ zei Jezus. Nederigheid. ‘ Wie de afgelegde weg in zichzelf kan bewaren, is mild voor anderen’. Soms vergeet men die afgelegde weg.
49 kindjes beleven in mei hun eerste communie en mogen aanzitten aan de tafel. 42 vormelingen zijn nu regelmatig in de misviering. Ook al zijn teksten vooral uit het Oude Testament moeilijk voor hen en zijn ze niet meer vertrouwd met het gebeuren, het valt te waarderen dat ze zich voorbereiden met catechisten en naar de viering komen.
Doopsel, vormsel, eucharistie, biecht, huwelijk, priesterwijding, ziekenzalving
Vieringen Goede Week
We zijn nog volop in de veertigdagentijd: een tijd waarin we de weg willen afleggen van egoïsme naar een leven in dienst van God en van onze medemensen. Broederlijk Delen helpt ons ons gevoelig te maken voor de noden van mensen wereldwijd. Zo gaan we op weg naar Pasen, naar nieuw leven voor mensen voor wie het nu geen leven is, en naar een leven in vreugde voor onszelf.
Vooral Jezus Christus heeft deze weg afgelegd tot het uiterste toe, tot de totale gave van zijn eigen leven. En dat gedenken wij ieder jaar tijdens de Goede Week. Het is zinvol deze weg met Jezus mee te gaan. Daarom nodigen we jullie graag uit naar de bijzondere diensten tijdens de Goede Week. Op Palmzondag wuiven we Jezus met palmtakken toe als onze Redder. We verlaten Hem daarna niet, ook niet als Hij het kruis op de schouders krijgt gelegd. Dit kruis en vooral de Man die eraan gestorven is eren wij op Goede Vrijdag. Op de vooravond daarvan, op Witte Donderdag, had Hij evenwel grootse gebaren gesteld. Gebaren die hun volle betekenis krijgen als op Pasen de boodschap weerklinkt dat Christus weer leeft. De verrezen Heer schenkt ons de Heilige Geest tot vrede en vergeving van zonden.
Door heel dit gebeuren mee te vieren, worden we zelf andere mensen en krijgt ons leven een nieuwe glans.
Allen van harte welkom tijdens de verschillende vieringen van de Goede Week om Jezus Christus van nabij op zijn kruisweg te volgen. Het is de moeite waard om ervoor een wat langere afstand af te leggen!
Pr. Bart Malfait
Vieringen Goede Week: zie bij liturgische vieringen
Koffiestop
Zoals elk jaar zette de werkgroep BD hun standje op aan Huis Maria op zaterdag. Mensen konden een kopje koffie drinken en een vrije bijdrage geven voor Broederlijk Delen. Marleen, Lea en William waren op zaterdag op post. Nieuw was dat op zondag na de mis ook daar even nagepraat kon worden bij de koffiestand van Blanche en Lutje. Er werd een kleine 385 euro opgehaald voor Guatemala. Dank aan allen die steunden.
Een honderdjarige in onze straat
Zie hoe ze staat te stralen onder een boog van 100 ballonnen. Yvonne Vanpamel werd op 20 maart een eeuw geleden geboren op de Klaphulle. Ze heeft er tot 21 jaar geleden gewoond met haar echtgenoot Adiel Dewaele. Ze kregen samen een dochter Viviane. Na het overlijden van haar echtgenoot kwam Yvonne op een appartement wonen in de dorpskern.
Toen haar dochter en schoonzoon het niet meer verantwoord vonden dat ze daar nog alleen woonde trok ze bij hen in. Ze is daar vertroeteld. Ze geniet een goede gezondheid, en met een hoorapparaatje hoort ze nog alles.
Het huis staat vol kaartjes en bloemen, er was veel bezoek, ze heeft er duidelijk deugd van.
En de buurvrouw recht tegenover volgt mee, want in september is het haar beurt om 100 te worden.
Anne Marie
Geplande activiteiten
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingenVoor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Voorbije activiteiten
Neos Ruiselede - Wandeling te Maldegem-Kleit
Maandag 19 maart zijn we met Neos Ruiselede gaan wandelen te Maldegem-Kleit. We verzamelden aan de gekende Mariagrot, De Lourdesgrot van Kleit. Daar werd de wandeling gestart, deels door de Kleitse bossen en deels langs landelijke wegen. Na de wandeling konden we nog nagenieten in sfeercafé De Berken. Want wandelen is niet enkel goed voor de gezondheid, het is ook de ideale manier om sociale contacten op te doen.
RUISELEEDSE PENNENTREKKEN
Herman Van Veen komt naar Gent, is 77 inmiddels, dus die man blijft niet oneindig jong, it’s now or never. Twee dure tickets gekocht maanden geleden maar anderen geven dan weer elders geld uit, bijvoorbeeld aan ongezonde sigaretten. Voetbaltickets zijn ook niet goedkoop, troost ik mezelf. En zuinig dat ik ben in de menage! Daar spaar ik veel uit door op prijzen te letten en geen restjes verloren te laten gaan. Ik sus, sus mezelf.
Ik moet naar de Capitole en mijn vintage auto mag net nog binnen in de Zuidparking. Een geluk want vriendin durft niet ondergronds parkeren en rekent dus op mij als chauffeur. We vertrekken om 19 u, parkeren kost wel even tijd, zeg ik. 19.25 u staan we al aan te schuiven om de parking binnen te kunnen. Het gaat traag. Op -3 zijn er 166 vrije plaatsen zegt het elektronische bord, dus meteen naar -3. De Zuidparking is er een van krinkel de kronkel. We zoeken een van die 166 plaatsen maar helaas, ze zijn niet te vinden. Een zwarte Volvo rijdt voor ons en heeft geluk, iemand rijdt weg. We zijn al aan onze tweede verkenningstoer en de tijd tikt weg. Er zijn gehandicaptenplaatsen maar uitgesloten dat ik me daar zet. zo fair ben ik. Daar! Een gaatje! Ik jaag vriendin uit de wagen en sommeer haar om mij te coachen want ’t is een klein gaatje. Ik maneuvreer me er achterwaarts in, slaag erin om met ingetrokken buik uit te stappen en zie dan dat we voor de Panosdeur staan. 19.53 u . Er moet NU beslist worden. Komt er nu nog een leverancier met brood of koffiekoeken? Op zaterdagavond? Winkel is dicht. Normaal ben ik een braaf en voorbeeldig mens maar stel je voor dat we Van Veen missen en dat zit erin. We wagen het erop. Ik neem met de GSM nog snel een foto van het nummer van de parkeerplaats en mijn auto die misschien getakeld wordt... Vriendin is er niet gerust in. We schieten naar boven, buiten adem, crossen over het Zuidplein samen met enkele andere gefrustreerde chauffeurs, Van Veen – fans. Niet gedacht dat mijn conditie nog zo redelijk was. ‘Opzij opzij opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast.’ ‘ De deuren gaan sluiten.’ roepen de ticketmasters. We zoeven naar binnen en zien op de zeventiende rij twee plaatsen blinken. Gehaald.
Het duurt minuten voor we op adem komen en intussen dimmen de lichten al. We zijn content van onszelf. We wurmen ons in het donker uit onze jas. Het orkest speelt, daar is de meester met de ongelooflijk, poëtische stem. Zalig wat die man kan, wat zijn muzikanten kunnen. Dit is hemels. Heel even denk ik een uur later: wat als de auto weg is. Ach ja, dan leg ik het wel uit, dan bel ik de echtgenoot. ‘Hoeveel kost zo’n takelbeurt?’ Dat wordt heel erg sparen. Water en brood. Geen wijntje na de voorstelling, geen nieuw rokje…
Na de voorstelling is het weer zoeken waar de wagen staat, dat is zo in de onoverzichtelijke Zuidparking. De lift gaat tot -2 en dan moet je de deur naar -3 zien te vinden, dat is zo... We dwalen wat rond met andere zoekenden, vier ervan buitenlanders. ‘This is strange..’ zeggen ze. Gevonden! En hij staat er nog en is dat nu mijn fantasie maar hij knipoogt naar mij, blij me terug te zien en ik hem. Er kan dus straks toch een wijntje en een rokje..
Maité.
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
