Liturgische vieringen
Zie "Misvieringen in Ruiselede en in de Pastorale Eenheid" op deze website
PAROCHIENIEUWS
SPES STUURT NOODKONVOOIEN NAAR OOST-EUROPA
De schrijnende beelden van de oorlog in Oekraïne staan stilaan op ons netvlies gebrand. De buurlanden en landen verder in Europa verwerken stilaan een vluchtelingenstroom van 2 miljoen Oekraïners. Elk welkom is een schuilkelder. Ter plaatse en aan de grenzen blijven de noden hoog. Vrachtwagens volgestouwd met voedingsmiddelen en hulpmateriaal vertrekken richting Polen en de grens (zo ook uit Ruiselede, na de afgelopen inzamelactie in het Brandweerarsenaal van zaterdag 12 maart). Het zijn hulpacties, die noodzakelijk zijn en overal in de media de gepaste aandacht krijgen. Het is niet nieuw. Al langere tijd vertrekken hulpkonvooien richting Oost-Europa, om daar ook in niet-oorlogstijden goederen en materialen ter plaatse te brengen. Bij één ervan is zelfs een Ruiseledenaar, Raf Heytens uit de G. Gezellelaan, nauw betrokken. Hoogtijd voor een babbel en verduidelijking, net voor Rusland de eerste aanval op Oekraïne inzette... Raf leerde per toeval in 2011 de hulporganisatie SPES kennen. Hij licht zelf toe waarvoor SPES staat.
Wat?
SPES is een kleine non-profit organisatie (VZW, zetel in Aalst) met als doel steun te verlenen aan de Kerk in Oost-Europa. Oorspronkelijk werd ze opgericht als een feitelijke vereniging onder de Latijnse benaming “Sociëtas pro ecclesia silenciae”. Het woord “Silenciae” verwees naar de “Stille Kerk onder het communistisch bewind”, terwijl “Speranti” verwijst naar de hedendaagse hoop op ondersteuning van Westerse landen.
Start
De grondlegger was E.H. Kanunnik Gustaaf Van de Vreken, Belgisch priester. Hij had zijn priesteropleiding gekregen in de bisdommen Split en Hvar (Kroatië). Bij zijn terugkeer in België besloot hij om een hulpactie voor de “Kerk achter het ijzeren gordijn” op te zetten. De nood in Polen was op dat moment groter dan in Kroatië. De schenkingen bestonden in die tijd hoofdzakelijk uit hulpgoederen zoals kledij, speelgoed voor kinderen, eetwaren en zelfs geneesmiddelen geschonken door dokters en ziekenhuizen. Het vervoer per vrachtwagen leek te duur en een bus-eigenaar was bereid een bus ter beschikking te stellen. De stoelen werden verwijderd. De bus werd volgepropt met allerlei goederen en vertrok met chauffeur en twee begeleiders richting Polen. In de jaren “tachtig” bestond de hulp aan de bevriende instellingen in Kroatië vooral uit financiële steun.
Moeilijke tijden
De jaren “negentig” waren voor de Balkanlanden desastreus. SPES stuurde in die jaren een vijftigtal vrachtwagens (sommige met een lading van 25 ton) naar verschillende regio’s in de Balkan. Ook Bosnië-Herzegovina werd niet uit het oog verloren. Door toedoen van Bosnische kloosterzusters in Brussel werden er ook transporten georganiseerd via Split doorheen oorlogsgebieden tot in Sarajevo en zelfs tot Medzugorje. De goederen werden verdeeld onder de noodlijdende gezinnen al dan niet Moslim. De nood is er nog altijd hoog. De opgezette (veld)soepkeukens in Sarajevo zijn van groot belang. Nog altijd worden dagelijks ongeveer duizend gratis maaltijden opgediend in de regio. Het is aangrijpend getuige te zijn hoe de hongerigen in rijen aanschuiven voor een keteltje maaltijdsoep en een homp brood, aan de stationwagen “Meals-on-wheels". Sinds de jaren negentig wordt ook samengewerkt met een tehuis voor weeskinderen in Czestohowa. Met Soeur Thérese werden blijvende contacten opgebouwd. Na de Joegoslavië-oorlogen werden de zendingen van goederen stilaan vervangen door financiële steun.
Nieuwe impuls
Maar in 2016 kreeg het hulpproject onverwacht een nieuwe wending. De firma Haelvoet uit Ingelmunster produceert ziekenhuis- en rusthuismeubilair. Door de hoge eisen die in Vlaanderen gelden voor meubilair (ziekenhuisbedden, stoelen, rolstoelen, matrassen, nachttafels...) van ziekenhuizen en zorginstellingen worden deze om de zoveel jaar vervangen. Deze zijn echter nog perfect bruikbaar in Polen, Kroatië en andere doelgebieden... SPES geeft het “afgedankte” meubilair een “tweede” leven. De dag dat aan de zorginstellingen hier het nieuwe materiaal wordt geleverd staan grote vrachtwagens klaar om de geschonken goederen te vervoeren. SPES betaalt de transporten (1600 à 1800 euro). De vrachtwagens zelf komen uit Polen of Kroatië. Recent kon SPES rekenen op “afgedankt” materiaal van het ziekenhuis Jan Palfijn, Veilig Have, het rustoord van Wingene en Wakken. Prioritair vertrekken de volgestouwde vrachtwagens nu richting Poolse grens omdat daar de noden het grootst zijn gezien de vluchtelingenstroom uit Oekraïne.
Zonder de goede contacten met de firma Haelvoet, vrachtwagenchauffeurs in het Oostblok en zonder de inzet van talloze medewerkers (o.a. enkele asielzoekers) en vrijwilligers zou SPES niet bestaan. Maar koken kost geld. SPES kan rekenen op de financiële steun van milde schenkers en maakt via het tijdschrift “Stem van de Hoop” zijn werking bekend.
Verbondenheid
Sinds 2011 zet Raf Heytens zich in voor SPES. Hij staat in voor administratieve taken, zorgt voor coördinatie en contacten. Tot voor corona nam hij verschillende malen deel aan prospectieronden in de werkgebieden van het Oostblok. Op een gemoedelijke manier werd nagegaan of de schenkingen hun doel bereikten, zinvol en nuttig waren. En dat waren ze! In al die jaren ontstonden warme vriendschapsbanden met plaatselijke verantwoordelijken, veelal geestelijken, priesters, kloosterlingen, Paters Franciscanen, Moslimgemeenschappen. Solidariteit kent geen grenzen.
Raf (en Viviane) bleven maar honderduit vertellen, over de warmte en vriendschap die ze bij bezoeken mochten ervaren en hoe de avond steevast werd afgesloten met een glaasje, het mocht zelfs Slivovitsj zijn. Wat ook wij meteen prompt deden!
William Coppens
Okra koffietafel – en er mocht weer gedanst worden!
Op woensdag 16 maart organiseerde OKRA zijn eerste koffietafel van 2022. Koffietafels zijn steeds een succes: 99 deelnemers waren ingeschreven. Een prettig, sprankelend weerzien (mede door het glaasje cava bij aanvang), met vele babbels tijdens de koffie, een drankje en afgesloten met een stevige boterham met boerenhesp. Meer moet dat niet zijn en... toen in het tweede showdeel van Gino di Lukaz dansnummers opdoken, schoten velen uit de startblokken. Daar had men duidelijk lang op gewacht: een dansje met twee of bij voorkeur in een lange rij!
William Coppens
Beeld van de week
‘Zij die willen zingen, vinden altijd een lied’. En ze willen zingen, deze drie mannen van het heropgestarte kerkkoor na corona. De sopranen zingen de melodie, die is vaak meest gekend en makkelijker maar de tenor- of altstem is moeilijker. Koormoeder Cecile besloot ze daarom apart ‘bijles’ te geven in haar flat. Een deugddoende en vruchtbare morgen voor de Lucs en Gaby. Ooit horen we in de kerk het resultaat.
Gerda
Activiteiten van de Ruiseleedse verenigingen
Geplande activiteiten
Voor alle activiteiten verwijzen wij naar geplande activiteiten op deze website
Lief en leed
Werden gedoopt
Zie hier op deze website
Gaven hun Ja-woord
Zie hier op deze website
Naar de overkant
Zie hier op deze website
Gebed van week + Hartverwarmend
Zie parochieblad dat deze week in uw brievenbus viel.
