Meester, letterlijk en figuurlijk
1 september startten velen weer een nieuw schooljaar maar ik kom meester Patrick Ver Eecke vrolijk fietsend tegen. Geen voorbereidende vergaderingen, geen nieuwe instructies, geen verbeteringen, geen toezichten. Pensioen, na een rijk-gevulde loopbaan. In juni werd hij al in de bloemetjes gezet op school maar we zitten even neer voor een gesprek met deze alom bekende Ruiseledenaar.
Woorden wekken, voorbeelden strekken…
Patrick is van Kruiskerke afkomstig, geboren in 1963 en kreeg er in de jongensschool les van meester Coppenolle, een begeesterend onderwijzer en een vakman. Streng maar nooit boos. Als je iets mispeuterd had, vond je een wit briefje op je bank en wist je dat er een lesje overgeschreven moest worden. Vaak was dit een lesje Frans.
Toen al dacht Patrick om ook onderwijzer te worden naar zijn voorbeeld. De meisjes gingen naar de meisjesschool even verder. In geen geval mochten jongensfietsen bij de meisjes staan. Het waren andere tijden.
Na de lagere school, ging Patrick naar het middelbaar in Deinze, VTI, industriële wetenschappen. Zijn opleiding tot onderwijzer startte hij in het Instituut Glorieux in Oostakker (Edugo nu). Het eerste jaar pendelde hij tussen Kruiskerke en Oostakker: per brommer naar het station in Aalter, dan de trein, dan de bus, dan nog eventjes wandelen tot aan de school. Het kostte veel tijd zodat hij toch intern werd het tweede jaar. Broeder Gabriël van die school blijft hem bij. Een broeder met een gouden hart.
Lesgeven core business of kerntaak
De studenten toen werden opgeleid om les te geven, kennis verwerven en te leren hoe je die overdraagt. Dat werd bijgebracht en geoefend. Het was nog de tijd van het krijtbord en de bordenwissers. Zelf oefenblaadjes maken en informatie opzoeken. In het huidige onderwijs wordt er via een digibord (een digitaal bord) en ook met de computer lesgegeven en geoefend. Waar de meester vroeger al eens zei: ik zal dat opzoeken, kan dat nu meteen via de pc. Een voordeel. Leerlingen leren zelf zoeken, ze kunnen meteen aangepaste oefeningen maken ook. Verbeteringen worden op het bord geprojecteerd. Het gaat rapper tegenwoordig. Al is het motorisch schrijven er niet op verbeterd. Leesbaar schrijven.. moeilijker. Jammer. Ze typen tegenwoordig.
En dan zijn er de vele zorgtaken die erbij zijn gekomen. Het onderwijs is enorm geëvolueerd. Soms snakken leerkrachten naar rust op vlak van leerplannen. Het veranderde de laatste jaren nogal veel. Andere minister is soms ander inzicht weer en een vernieuwing eraan gekoppeld. Patrick heeft wat heimwee naar aardrijkskunde, geschiedenis en natuurkennis die nu samengebald zijn in één vak WERO (wereldoriëntatie). Natuurkennis was een van zijn lievelingsvakken.
Aan het werk.
Door een inspecteur die zijn talenten zag, waren zijn eerste jobs vooral in Oost-Vlaanderen, Gottem, Bellem maar uiteindelijk landde hij in Ruiselede. Het zesde leerjaar gaf hij 39 jaar. Hij gaf les in de jongensschool -toen al wel gemengd- in de Poortefrankstraat. De directie had haar/ zijn bureau in de afdeling Pensionaatstraat. Daardoor was er een unieke sfeer in de Poortefrankstraat. De collega’s daar hielden het draaiend. Was er een plotse vervanging nodig, dan regelden zij dat meteen zelf. In 2005 werd er verhuisd naar de Kiem, één school voor alle leerjaren en de uitgeleefde gebouwen van de jongensschool zouden bib en academie worden.
Lesgeven is liefdeswerk
Een quote die mij bijblijft en die Patrick beaamt. Je leerlingen graag zien maar toch enige afstand houden, niet steeds de beste vriendjes willen zijn, je kan wel veel betekenen. Hij was een graag geziene meester die op maandag met de jongens al eens kort de prestaties van De Club becommentarieerde, zelf een potje mee voetbalde op de speelplaats (op een wat jongere leeftijd) en vooral veel zin voor humor had. Eens lachen en dan weer vooruit, aan het werk. Hij houdt ook van een nette klas en structuur, belangrijk bij het studeren. Tijdens het schooljaar noteerde hij al eens grappige faits divers die hij dan einde schooljaar bij het uitwuiven te berde bracht. Zo kon er nog eens gelachen worden.
Als er achter de schermen op school geholpen moest worden, mocht je hem aanspreken.
Wat blijft ook bij? Heel wat mooie momenten, veel te veel om op te sommen. Maar ook het afscheid van een leerlinge die verongelukte, een ouder of collega die (jong) stierf of erg ziek werd.
Wat onthouden?
Wat zou hij willen dat zijn leerlingen onthouden? Respect en dat begint al bij een goeiemorgen bij het binnenkomen. Daar stond hij op. Eerbied hebben voor personen maar ook voor materiaal, zorgzaamheid in de brede zin. En zorgzaam zijn voor mekaar, je leven lang. Zovelen passeerden het zesde. Op de proclamatie van het zesde leerjaar doken 70 oud-leerlingen op, onverwacht, een aangrijpend moment. Ook zijn eigen dochters zaten bij hem in de klas en het deed hem deugd dat ze bij het afscheid op school aanwezig waren. Hij wou geen groots feest. Nu en dan werd hij eens verrast met verschillen activiteiten. Er was ook een stoet van thuis naar de school. De weg die hij dagelijks volgde. Ik krijg ook een filmstick waarop heel wat oud-leerlingen een warme boodschap inspreken aan hun vroegere meester. Een paar zijn zelf onderwijzer nu. En er is een bijzonder mooie brief van een van zijn oud-leerlingen: ‘Jij maakte het verschil voor mij.. Je bouwde een band op met je klas, gestoeld op wederzijds respect. Je impact blijft. Meester ben je niet voor even maar voor het leven.’ Op de stick zegt een oud-leerlinge: ‘ Je was een meester in je vak, je was een meester letterlijk en figuurlijk.’ Zalig om met zoveel warmte op pensioen te mogen gaan.
Het ga je goed, meester Patrick.
Gerda M.
De vrienden van Brugge-Banneux op bedevaart naar Banneux
Op zondag 24 augustus trokken heel wat bedevaarders op weg naar Banneux. De opstapplaatsen waren Izegem, Tielt en Ruiselede. Zo was de bus goed gevuld met vrome bedevaarders. Op de bus baden we enkele toepasselijke gebeden. Door de vele wegenwerken in en rond Brussel, konden we de start van de eucharistieviering om 10 u 30 niet meemaken. De bisschop van Brugge Lode Aerts werd hiervan vooraf in kennis gesteld. Hij had er rekening mee gehouden en in het slotwoordje nog eens duidelijk vermeld dat we daar zeker niet moesten mee inzitten omdat we te laat waren. Jezus zei trouwens ook tot de menigte: “Zo zullen de laatsten de eersten zijn, en de eersten de laatsten”.
Na deze eucharistieviering kon iedereen ergens een middagmaal nuttigen. We hadden dan nog ruim de tijd om eventuele boodschappen te doen. Daarna brachten we een bezoek aan de verschijningskapel van Mariette Béco en aan de bron van Maria waar we ons innerlijk en uiterlijk konden reinigen.
Om 14 uur startte de gebedsweg. We startten onze tocht aan de verschijningskapel en hielden telkens halt waar Mariette Beco de Heilige Maagd Maria gezien had. De gebeden en liederen hadden allemaal betekenis over het jubeljaar “Pelgrims van Hoop”.
Om 15 uur werd een Sacramentsprocessie georganiseerd waarbij opnieuw de bisschop van Brugge alle aanwezigen zegende met het Heilig Sacrament.
Sommige mensen waren voor 5 dagen in het bedevaartsoord: van vrijdag 21 augustus tot dinsdag 25 augustus. Zij kregen een volledig programma voorgesteld waar ze al of niet konden aan deelnemen. Na de sacramentsprocessie kregen we de gelegenheid om in contact te komen met deze deelnemers.
Omstreeks 16.15 u. vatten we de terugweg aan richting Tielt en Ruiselede.
Hierbij dan ook een woordje van dank aan de inrichters en organisatoren van deze bedevaart.
Isabel
Uit het verenigingsleven
Okra Ruiselede ontdekt de stad 'Bergen'
Op dinsdag 19 augustus verzamelden we om 9.00 uur aan de kerk in Ruiselede. Samen carpoolden we naar het station van Aalter, waar we de trein namen richting Bergen.
Na een treinreis van ongeveer twee uur arriveerden we in het nieuwe station van Bergen. Dit imposante gebouw, dat pas eind vorig jaar officieel de deuren opende, is een waar staaltje van futuristische architectuur en verraste ons door zijn grootte en moderne uitstraling. Het is ook van dezelfde Spaanse architect als het station in Luik, Calatrava. Kostenplaatje meer dan 400 miljoen!
Vooraleer aan ons namiddagprogramma te beginnen, genoten we in het hotel Van der Valk, aan de achterzijde van het station, van een heerlijke lunch met aperitief. Het werd een gesmaakte maaltijd in een gezellige sfeer.
Om 14.00 uur pikte onze voortreffelijke gids ons op voor een boeiende ontdekkingstocht door de stad. Na een korte wandeling kwamen we aan bij de kerk van de Heilige Waldetrudis. Daar kregen we deskundige uitleg en bezochten we de kerk zelf, waar talrijke albasten beelden onze aandacht trokken. Een bijzonder hoogtepunt was het zien van de originele koets die jaarlijks wordt gebruikt om het schrijn van de heilige Waldetrudis te vervoeren tijdens het beroemde evenement “Doudou”.
Daarna bracht de gids ons naar het Belfort van Bergen, een historisch bouwwerk en het enige belfort in België in barokstijl. Het werd gebouwd door architect Louis Ledoux, die de werken leidde van 1662 tot aan zijn dood in 1667.
Zij nam ons ook mee doorheen Bergen en de verschillende historische gebouwen, waarbij we veel te weten kwamen over de geschiedenis en architectuur van de stad.
Na de nodige uitleg wandelden we verder naar de Grote Markt, waar we de tijd kregen om te verpozen met een drankje of een ijsje. Daar nam de gids afscheid van onze groep.
Na deze mooie namiddag namen we de trein terug naar Aalter.
Tot slot kijken we terug op een geslaagde dag vol cultuur, geschiedenis en gezellig samenzijn. Een welgemeend dankwoord gaat uit naar de organisatoren die deze uitstap mogelijk maakten, en in het bijzonder aan onze voortreffelijke gids, die ons met kennis en passie door Bergen loodste. En natuurlijk ook aan alle deelnemers die samen zorgden voor de fijne sfeer.
André
Het nieuwe ‘Tuinhier – seizoen’ is gestart
Dat er zóveel volk zou afkomen op 1 september 2025 op een voordracht over het bewaren van groenten en fruit, dat hadden we bij 'Tuinhier' niet verwacht.
De mensen waren content om elkaar na een pauze van 2 maand terug te zien en de losse stoelen werden her en der waar plaats was, bijgezet. De seizoensopener van de fictiereeks 'Thuis' op VRT kreeg die avond duchtige concurrentie van onze vereniging en de kijkcijfers voor Ruiselede zullen geen hoge top scheren op die avond.
Onze spreekster, Tonia Bruneel (BMS Wijndepot in Kuurne) had al haar werk/kookmateriaal mee: potten met ingemaakte groenten en fruit, sapcentrifuge, stoomextractor, weckketel (of steriliseerketel, inmaakketel), peren en pruimen om ons te demonstreren hoe je confituur, gelei of jam moet maken en hoe je fruit kan drogen om als versnapering op te dienen. Ik ben helaas niet erg thuis in deze materie, maar heb er toch wel wat van opgestoken. Dat er 800 gram suiker nodig is voor 1 kg fruit, was een eyeopener. Nee toch, zo veel??? Het goede nieuws is, dat het ook met minder (je mag tot 300 gr gaan) kan, oef! Er was een goeie interactie met het publiek dat duidelijk wél wat ervaring had met deze materie en dat zorgde voor een voordracht waar dynamiek in zat.
Na de proevertjes werden de laureaten van de bebloemingswedstrijd (de hoeves, voortuinen en de bloembakken) op het podium gevraagd en Brecht Warnez was van de partij om het presentatiewerk met een kwinkslag op zich te nemen. De geldbons, de bloemen en de wijn werden uitgedeeld, de foto's werden genomen door Mieke (zie onze website) en de mensen die het werk hebben verricht, werden bedankt. Applaus!
Onze opentuindag op 29 juni mag een succes genoemd worden en de bezoekers die de juiste antwoorden hadden ingevuld op de formulieren, kregen een kadobon, geschonken door onze vereniging.
Al bij al was 1 september een geslaagde 1ste 'tuinhier'avond. De volgende voordracht gaat door in zaal 'de Kiem' op maandag 6 oktober en gaat over een slakkenvrije moestuin. Benieuwd of dit laatste realiseerbaar is. Bij interesse: kom maar af!
Linda Herman
