Vakantie – Kerk en Leven
De maanden juli en augustus staan voor de deur. Twee vakantiemaanden ook voor de drukkerij
Met die vakantie in het vooruitzicht is er een speciale regeling voor het drukken van de parochiebladzijden tijdens de vakantiemaand juli.
Daarom even extra aandacht: Het parochieblad dat nu in de bus valt, (editie 26) bevat parochietekst voor drie weken.
Leg het dus niet onmiddellijk opzij of deponeer het niet te vlug bij het oud papier, het moet drie weken meegaan.
Dus, de volgende weken (3 en 9 juli) ontvangt u geen parochieblad!
Een betere wereld… ?
Vrijdag 20 juni was het wereldvluchtelingendag. In sommige kerken werd een wake gehouden voor de talloze mensen die op de vlucht zijn voor geweld, voor armoe, voor een betere toekomst. Zoveel mensen hoorde ik al zeggen dat ze in het nieuws niet meer kunnen kijken naar de beelden uit Gaza. Zoveel mensen hoorde ik ook al uitspraken doen over vluchtelingen als profiteurs. Ongenuanceerde uitspraken toch.
Op haast elke bladzijde stelt de Bijbel de utopie en het visioen als enig verweermiddel tegen alle wanhoop, berusting, cynisme en onverschilligheid. En daaruit voortvloeiend de hoop, die zich niet en nooit verzoent met de feiten (het gelijk van de machtigen, de dictatoriale regimes, de heersende economische orde).
‘Het visioen, dat is de ziel zelf.
Dat is de dynamiek van het bestaan.
Ik maak me geen illusies over de toekomst,
maar als je zwijgt over het visioen,
dan sterft het af en komt cynisme in de plaats.
De grote utopie, het visioen van vrede,
van een wereld die voor iedereen menswaardig is.
Het is van levensbelang plekken te creëren
waar je kan ervaren dat een andere wereld mogelijk is.
Je moet het aan elkaar blijven zeggen, niet in het wilde weg,
maar zo, dat het mensen motiveert om een stapje verder te komen.
Een Joodse midrasj zegt: ‘Wie één mens redt, redt de wereld’.
Dat is een goeie houding, denk ik. Dat is het.
Je zet door. Je trekt een spoor van tegenkracht,
Je baant een weg.’
Huub Oosterhuis
‘Het grote manco van vandaag is: het oeverloos gebrek aan hoop. Dat heeft te maken met een samenleving die in de laatste 60-70 jaar welvaart heeft verward met welzijn…’ (Jan Callebaut in De Morgen, 18-11-2011)
Weet je
wat zo vreemd is
aan een vreemdeling?
Een vreemdeling
wordt maar een vreemdeling
als hij uit zijn decor stapt.
En een niet-vreemdeling
wordt een vreemdeling
als hij In dat decor stapt.
Het is dus vaak
maar een kwestie
van decor en attributen.
Geert De Kockere
In Kunstuur (Roeselare – Mechelen – zie google) ) kan je een uurtje mooie schilderijen bewonderen uitgekozen door gewone mensen, bekend en minder bekend, die er bij vertellen wat het schilderij bij hen oproept. Souleyman Sow is een van de zaalmedewerkers nu in de tento. Hij was vluchteling en koos dit schilderij van Gustave Van de Woestyne, de veldwerkers. Ze zijn aan het wieden, kruipend over het veld. Het herinnert hem aan zijn eerste jobs hier, nederige jobs, weinig betaald. ‘Als ik veel zwarte mensen zag staan bij het kantoor voor werk, wist ik dat het hard labeur zou zijn..,’ zegt hij. Intussen heeft hij de kans gekregen een beter leven op te bouwen.
En was je niet onder de indruk van de vrouwelijk bisschop Mariann Budde van Washington die president Trump bij zijn aanstelling, durfde aanspreken over allen, migranten veelal, die bang zijn, zij die afwassen in restaurants, ’s nachts kantoren schoonmaken, nachtdiensten verzorgen in ziekenhuizen en de zwaarste jobs aanpakken… Ze zijn geen criminelen, het zijn medemensen.. , zei ze.
Blijven we geloven in het visioen, in een betere wereld. Zijn we Pelgrims van Hoop.
Gerda ( met dank ok aan Geert Dedecker)
Fietsbedevaart naar Oostakker
Het is 31 mei, de laatste zaterdag van de Mariamaand.
Het is een stralende zonnige dag, en bijna windstil.
Zoals elk jaar vertrekt een groep Ruiseledenaren met de fiets naar Oostakker, op bedevaart. Ze zijn met 27 en een bezemwagen. De oudste is Frans, 77jaar. Er is ook een koppel mee uit Aarsele en Pittem. De tocht is 74 km heen en terug.
Voor Carlos L. zal het zowat de dertiende keer zijn als gangmaker. Hij vroeg er Walter bij. Het is de zesde maal dat Walter meefietst. Het is de enige zaterdag dat hij als vrijwilliger het ontbijt niet opdient in het WZC Sint -Jozef.
Voor Carlos begon het als een bedevaart voor zijn moeder. Walter is geen kerkganger maar wel gelovig. Hij heeft er voldoening van. Het is een soort overwinning ook. Het zou spijtig zijn moest deze tocht wegvallen. Walter rijdt ook weleens alleen naar Oostakker.
Carlos en Walter zijn de mannen die overal een veilige oversteek garanderen.
Hoe
Om 7 uur sijpelen de eerste bedevaarders binnen in het Fonteintje. Daar trakteert de gemeente met koffie en borrels. Ze zijn echter zo verstandig om de borrels uit te stellen tot in de namiddag als ze terug zijn.
Stipt om 7.30 fluit Carlos het startsein. En weg zijn ze.
Aan het stuur van de bezemwagen zit Roland VDS. Het zal zo de zevende keer zijn. Hij doet het enerzijds uit traditie, ook uit devotie voor Maria. Het heeft iets ingetogens om aan de grot een kaarsje aan te steken. Het is rustig en er is bezieling.
Waarom
Voor Christine V.O is het de derde maal. Als mama nog leefde konden ze in de meimaand samen bidden aan het Tivoli-kapelletje. Ze gaat ook naar het Kleit-kapelletje.
Het is en bezinning en rust en kracht. Het is ook heerlijk om de vogels te horen fluiten.
Gabriel fietst graag en helpt met Carlos en Walter om de baan af te sluiten.
Francine ging vroeger mee met Kanegem, nu sinds een tiental keer met deze groep. Ze fietst graag en onderweg zijn er emoties, verdriet. Ze komt wel tot troost en rust.
Paul ging vroeger te voet, en is nu onlangs aangesloten. Het is zowel een invulling als een beleving van zijn geloof.
Nicole, zus van Christine, ging voorheen ook te voet. Het zal een viertal maal zijn dat ze meefietst. Het contact met de groep is belangrijk. Het geeft een goed gevoel, het is tegelijk bedanken en rust en vrede ervaren.
Georges gaat voor de eerste maal mee met buurman Kamiel. De vrouw van Kamiel voelde zich daar heel rustig door.
Oostakker
Bij aankomst wordt er eerst ontbeten, sandwiches met beleg. Daarna volgt iedereen zijn eigen hart, zijn eigen tempo. Op de middag wordt er samen gegeten en dan fietsen ze weer huiswaarts, om in de namiddag aan te komen.
Indrukken
Op zondag zag ik Kamiel. Hij had het een prachtige tocht gevonden, voor herhaling vatbaar. Paul had een korte kruisweg begeleid aan de grot, wat zeer gewaardeerd werd.
Dank U Maria, moeder van ons allen.
Anne Marie
Uit het verenigingsleven
Vlas Fietstocht met bezoek aan hoeve Autartica
Voor donderdag 12 juni 2025 hadden we met Vl@s een fietstochtje gepland richting Doomkerke. Op het eerste gezicht kwamen we daar terecht op een vervallen boerderij maar… achter het verkommerde boerenhuisje dook een groot veld met prachtig bloeiende gewassen en mooie grote serres op!
Tineke Delaere, als familielid van deze gewezen boerderij en haar partner Stijn Cottenier hebben een jaar geleden het startschot gegeven om deze oude boerderij nieuw leven in te blazen als pluk- en zorghoeve.
Stijn heeft ons met veel plezier en enthousiasme alle uitleg gegeven over deze plukboerderij, waar iedereen zelf zijn groenten kan plukken via een jaarlijks abonnementje.
Niet alleen plukboerderij maar ook zorgboerderij, waar mensen met één of andere beperking hun steentje kunnen bijdragen bij het kweken van biologische groenten en kruiden op hun eigen ritme, volgens hun eigen talenten.
En zo wordt het concept uiteindelijk een leuke ontmoetingsplek voor de gemeenschap van Doomkerke!
Samen hebben we dan ook een wandelingetje gemaakt, met de kerktoren van Doomkerke in zicht, tussen de super-gezonde, lekker ruikende, bloeiende, zuiver biologisch gekweekte groenten en kruiden met alle nodige uitleg van Stijn, over het kweken volgens de biologische principes. En volgend jaar komen daar nog struiken van kleinfruit bij, alsook allerlei snijbloemen!
Nog heel wat werk aan de winkel voor Stijn en Tineke!
Van daar ging onze fietstocht verder richting Schuiferskapelle, waar we bij “IJSPOL” een lekker ijsje konden proeven, gemaakt met verse melk van op de boerderij.
Uiteindelijk dus een ecologische, lekkere namiddag!
Bea
Neos Slotfeest
Met 148 aanwezigen op maandag 16 juni 2025 werd het een prachtig feest dat door het muzikaal duo “ENJOY” werd opgeluisterd. “ENJOY” bestaat uit André Verbeeck (keyboard/zang) en Karina De Gendt (zang). Sinds 2005 brengen zij dansmuziek in al zijn genres,.. Easy-Listening, Swing, Rock & Roll, Disco, Schlagers, Country & Linedance, Oldies,.. tot de meest hedendaagse popsongs. Zij zorgden voor de nodige ambiance!! En ondanks het warme weer werd er nog volop gedanst.
Tijdens de pauze en na het optreden werden we verwend met de zomerse aperitief bij uitstek: onze lekkere sangria met vers fruit.
Daarna konden we aanschuiven voor een uitgebreide BBQ. Zoals elk jaar zorgde traiteur Verstraete voor deze BBQ met groentenbuffet zodat we met volle teugen konden genieten van dit slotfeest en zo werd het een mooie afsluiting van het werkjaar
Dit betekent niet dat we op onze lauweren gaan rusten, want we organiseren nog enkele zomerse fietstochten. Zo is er op maandag 7 juli een fietstocht met achteraf gezellig samenzijn in het park waar men kan genieten met een drankje en een hapje. Iedereen is daar van harte welkom. En op zaterdag 5 augustus is er onze jaarlijkse fietsdaguitstap. Meer info daarover volgt nog.
En intussen zijn we reeds volop bezig met het uitwerken van het programma van volgend werkjaar 2025 -2026 dat start op 1 september 2025.
Rudy
