Er werd dankbaar teruggeblikt, gedankt, gevierd en gebeden. Er werden kaarsen gezegend die de medewerkers als blijk van erkentelijkheid ontvingen. Oud-deken schetste als volgt het ontstaan van deze werking
In 1974 werd het nieuwe dekanaat Vorst-Laakdal opgericht. De bedoeling van het bisdom was dat er een samenwerking zou groeien tussen de 9 parochies onderling voor sommige ´pastorale domeinen.
In dat licht kunnen we terugblikken op de 16 avonden die vanuit het bisdom, met de bezieling van Agnes Pas, werden ingericht met een zeer grote deelname van jonge mensen uit alle parochies van het dekanaat.
Ik denk dan speciaal aan Pater Verlinden in Veerle en Zuster Savine in Meerhout-Zittaart, die beiden een begeestering wisten te brengen in de wereld van Karitatief. Hierdoor groeide er iets in alle parochies. Elke parochie had ook wel iemand die als missionaris werkzaam was ergens in de wereld en dat was een uitnodiging om hulp te bieden.
In Groot-Vorst bestonden toen de Missiebiekens die, met Maria Peys en Mia Vankrunkelsven en ook Margriet Van den Dries en nog zovele anderen wekelijks samenkwamen en a.h.w. één grote familie vormden. Ook in Klein-Vorst was er een dergelijke werkgroep mensen, die trouw bijeenkwamen.
In Meerhout en in Veerle waren er ook missie-vrienden die samenwerkten en die ook op dekanaal vlak een band vormden. Ik herinner me enkele waardevolle mensen in Meerhout: Annie Boonen en Raf Lavrijsen en Mia Tessens: ook in Veerle-Heide hadden we Valerie Stalmans.
Men probeerde de Missie-gedachte te steunen langs de plaatselijke missionarissen en de werkgroep wilde die band in een jaarlijkse tentoonstelling vorm geven. Jarenlang is dat een traditie geworden…
De laatste jaren heb ik dat nog kunnen bewonderen in de speeltuin van Meerhout. Het werd toen gecombineerd met het begin van het Catechese-jaar voor de vormelingen. Maar ondertussen zijn vele missionarissen verdwenen ; Armand Vankrunkelsven, Jef Peeters en Jef Reymen. We hebben nog Ludo Dockx, Zr. Lea Sels… en ook een zuster in Venezuela (?)….???? Paul Haenraets… mijn geheugen laat me in de steek !
Maar ook de mensen van Karitatief zijn een dag ouder geworden – vele actieve missiebiekens zijn al naar de hemel… daarom hebben de huidige trekpaarden besloten om er een punt achter te zetten, wat zeer lofwaardig is…
Wellicht zal de toekomst andere wegen vinden om deze werking verder te zetten … De aktie van de werkgroep “Hou-vast” ligt nu in deze lijn, Dat is een proces dat gans de Kerk momenteel doormaakt… VOLHOUDEN!
Als slot wil ik een dankwoord richten tot alle medewerkers van toen en van nu. Laten we de goede herinneringen koesteren en hopen dat er nieuwetrekpaarden komen voor de toekomst!
