Meimaand is nu eenmaal de bedevaartsmaand naar Dadizele. Menig bedevaarder wil dan ook die traditie van vele jaren op St.-Elooi op 1 mei in stand houden, zij het nu al enkele jaren samen met de Pastorale Eenheid van Onze-Lieve-Vrouw van Groeninge. Die dag trekken we met een ruim aantal gelovigen naar de bedevaartsplek in Dadizele. Terwijl enkelen het weer trotseren en vooral het vroege uur om met de fiets richting de basiliek te trekken, nemen anderen dan weer gemakshalve de auto.
Om 8 uur stipt kan iedereen dan de misviering bijwonen die speciaal voor ons is gereserveerd. Bijgestaan door het St.-Elooiskoor die de viering opluistert met tal van Marialiederen is dit vroege uur een zegen voor al wie meegaat. Met als thema ‘Doe maar wat Hij u zeggen zal’ werd ons het evangelieverhaal aangereikt van de bruiloft te Kana. Een afsluitende bezinningstekst geeft je stof tot nadenken: Het is alsof Jezus in Kana tot ons zegt: “Onderschat jezelf niet! Je denkt dat je water schenkt, maar je schenkt heerlijke wijn. Mensen, je bent in staat om van gewoon water wijn te maken; je bent in staat om van de gewone dingen van het leven iets moois te maken. Je denkt dat je gewoon water in je kruik hebt, maar je kunt veel meer. Maar zolang je de kruik laat staan, blijft er water in staan. Pas wanneer je gaat schenken; pas wanneer je van jezelf weggeeft, dan pas blijkt dat je in feite goede, heerlijke wijn schenkt. Door kleine gebaren, attenties, brengen wij voortdurend menselijk water aan, en eigenlijk - meestal zonder het te beseffen - schenken wij daardoor goddelijke wijn. Hou je het zelf, dan blijft het water. Geef je het door, dan blijkt het wijn te zijn.”.
Aansluitend vinden we de weg naar het Rosarium, een wandelpad brengt ons de 15 taferelen van de mysteries van de rozenkrans. Bij iedere mysterie wordt een moment van gebed gehouden. Een oase van stilte en rust waar menig bedevaarder innerlijk vrede vindt.
Om de ochtend rond te maken, genoten we nog van een heerlijk ontbijt. Marleen en Pierre overtroffen zichzelf met alles wat de tafel zich aanbood. Na een babbel en een knabbel, een potje koffie en wat bijkletsen, keerden we voldaan terug naar huis. Tot volgend jaar!
(Vera Delaplace)
