We waren met precies 99 aanwezigen, voorganger en zangers niet inbegrepen. Alles was ‘corona-proof’, volgens de nieuwe, bijgestelde richtlijnen… Het was een mooie dag, vriendelijk onthaal en van lang vóór de viering begon, klonk er feestelijke muziek in de kerk. Maria Tenhemelopneming is het jaarlijkse patroonsfeest van de geloofsgemeenschap Onze-Lieve-Vrouw. Natuurlijk is het jammer dat corona regeert – in ‘normale’ omstandigheden waren we met over de 200 aanwezigen en konden we volop meezingen… Maar de goesting om er te zijn was er. In stilte konden we genieten van de gezangen gebracht door twee cantores van Laudate Dominum en van de muziek van organist Dirk, geflankeerd door twee hoboïsten, Els Gerryn en Eva Debruyne.
We hoorden andermaal de gewone lezingen: uit het boek van de Openbaringen (de vrouw die een kind ter wereld brengt en belaagd wordt door de draak die agressief de hemel ‘schoonveegt’) en uit Lucas: het bezoek van Maria aan haar nicht Elisabeth en het fameuze Magnificat van Maria. De lezingen inspireerden de voorganger om dit jaar de nadruk te leggen op ‘mensen die het verschil maken’: allemaal komen we in aanraking met het kwaad en soms hebben we de indruk dat het kwaad sterker is dan het goede; maar in de lezing horen we hoe de vrouw sterker is dan de draak; hoe God aan haar kant staat en de barende vrouw meevoert naar de woestijn, in veiligheid.
Wat is dan het geheim van Maria om stand te houden en heel concreet haar roeping te volbrengen? Zij weet dat God haar nodig heeft. Ze heeft haar leven altijd opengesteld voor die zachte Aanwezigheid die haar leidt en lokt om Jezus het leven te schenken. Maria’s secreet is haar band met God zelf. Dat kan ook zo worden in ons leven: allemaal dragen wij een unieke roeping met ons mee; allemaal willen we optornen tegen kwaad en ontij; allemaal kunnen we de kracht van God in ons toelaten: zijn Aanwezigheid en Werkzaamheid zijn bron van vreugde.
De viering liep misschien wat uit en er was geen kans om mensen te ontmoeten nadien, coronagetrouw, maar ze deed deugd. Ze was een bron van vreugde!
Om 16 u. baden we opnieuw met een mooie groep mensen, het avondgebed. Omdat we ook hier niet mee konden zingen, was er niet alleen zuster Caroline als cantor, samen met organist Dirk en de twee hoboïsten van de hoogdagviering: voorzangers Alain en Lieve vertolkten de refreinen van de psalmen en de hymne. Al deze zangers en muzikanten zorgden voor een waar muzikaal festijn, een kans tot stille aanwezigheid en gebed elk op zijn of haar plaats.
Spijtig genoeg was er na het avondgebed geen klassiek dessertbuffet! Corona heeft ook dit belet. Jammer! Maar iedereen kon even fantaseren wat zijn of haar lievelingsdessert was en daar in gedachten even bij verwijlen, of hoe je op die manier ook het water in de mond krijgt.
Dank aan al wie van deze dag een feestelijke dag heeft gemaakt: bloemen en decoratie rond het Mariabeeld in het koor, muziek en zang, uitwerken van de draaiboeken, onthaal aan de deur met handgel en een glimlach… Dank aan al wie in de vieringen betrokken was! En nu maar hopen dat corona het land uit is tegen volgend jaar halfoogst (of vroeger?).