Cynthia Deman wordt met ingang van 1 september 2020 benoemd tot parochieassistente in de pastorale eenheid Onze-Lieve-Vrouw van Groeninge Kortrijk. We vonden het een goed idee om alvast eens met haar kennis te maken.
Kan je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Cynthia Deman, geboren en getogen in Rollegem. Ik ben gehuwd en mama van vier: 3 zonen en 1 dochter tussen 2 en 14 jaar.
Achttien jaar geleden studeerde ik af als leerkracht lager onderwijs. Na een aantal omzwervingen in verschillende Vlaamse scholen, kwam ik terecht in het immersieonderwijs. Dit is een Waals onderwijssysteem waarbij de leerlingen een taalbad krijgen. In de school waar ik lesgeef krijgen ze de helft van de vakken in het Nederlands en de helft in het Frans. Het is nu 14 jaar dat ik daar les geef. Ik startte als titularis in het eerste en tweede leerjaar, de laatste jaren werkte ik halftijds en gaf spreekoefeningen aan alle klassen.
In Rollegem kennen veel mensen mij vanuit het vrijwilligersmilieu: jaarlijks steek ik een handje toe op de Rollofeesten, ik zet me graag in voor het dorpsleven en sinds een 5-tal jaar ben ik ook vormselbegeleidster. Sinds onze oudste zoon schoolloopt in Don Bosco, maak ik er deel uit van de ouderraad.
Veel ruimte voor andere hobby’s blijft er niet over, maar ik hou ervan om een thriller te lezen in de tuin of een gezelschapsspel te spelen met de kinderen. Op zondag maken mijn man en ik graag een wandeling in de buurt met onze 2 teckels.
Speelde de Kerk een belangrijke rol in je leven?
De Kerk speelde altijd al een grote rol in mijn leven.
De zondag was in mijn kinder- en jeugdjaren een vast stramien: eerst naar de hoogmis en daarna aperitief bij mijn grootouders. Ik hou er heel mooie herinneringen aan over.
Maandelijks werd in Rollegem een kinderviering georganiseerd, ik vind het nog steeds jammer dat dit niet meer bestaat.
Na mijn vormsel sloot ik aan bij de +13-werking. Ook deze is spijtig genoeg verdwenen op onze parochie.
Tijdens mijn stageperiode vond ik godsdienst altijd al een leuk vak om te geven. Ik probeerde steeds om die lessen aangenamer te maken d.m.v. spelletjes of oefeningen die aansluiten op de leefwereld van de kinderen.
Het eerste jaar dat ik werkte had ik naast mijn uren als klastitularis ook een functie als leider van de liturgische werkgroep op school. Ik vond het een aangename ervaring om bezinningen en vieringen in elkaar te knutselen.
Ik kreeg ook in de beginjaren als leerkracht de kans om een vervanging als godsdienstleerkracht te doen. Ik heb er dan ook over getwijfeld om die studies aan te vatten, maar ondertussen werd ik voor het eerst mama en is dat plan naar de achtergrond verdwenen.
Je bent geëngageerd in de Sint-Antonius Abtkerk in Rollegem als vormselcatechist en lector. Wat zijn daar voor jou mooie ervaringen geweest?
Een aantal jaar geleden werd me de vraag gesteld of ik wou toetreden tot het team van de vormselwerking. Omdat ik zelf mooie herinneringen heb overgehouden aan mijn eigen voorbereiding naar het vormsel, wilde ik dit dus wel proberen. Ik kwam terecht in een leuk team.
Ondertussen zijn Rollegem en Aalbeke samengesmolten en zijn we nog met twee vormselbegeleidsters over. Naast de leuke namiddagen tijdens de activiteiten is er vooral een heel mooie vriendschap ontstaan tussen ons onderling. Wij vinden het fijn om onze vormelingen voor te bereiden op hun “grote” dag door een modernere aanpak. Wij zijn afgestapt van de traditionele catechesebeurten, maar organiseren daarentegen activiteiten in het teken van dienstbaarheid.
Daarnaast verwachten we ook dat onze vormelingen minstens 2x doorheen het traject richting het vormsel de mis komen dienen.
Zo rolde ik ook in het beurtensysteem van de lectoren. Ik heb het altijd heel fijn gevonden om voor te lezen en ook spreken voor een groep schrikt me niet meteen af. Toen me werd gevraagd om toe te treden tot de lectorenploeg heb ik dan ook meteen ja gezegd.
Er werd me de afgelopen weken ook gevraagd om enkele keren de teksten in te lezen voor de online bezinning, dit vond ik een aangename ervaring.
De eucharistie is voor mij een wekelijks moment om even tot rust te komen, even stil te staan en te denken aan de mensen rondom mij die het moeilijk hebben.
Wat verwacht je van je nieuwe job als parochieassistente?
Ik kijk vol verwachting uit om nieuwe mensen te leren kennen.
Ik ben mij ervan bewust dat het stadsleven helemaal anders is dan het dorpsleven en ben dan ook benieuwd hoe dit wordt aangepakt.
Ik wil klaarstaan voor de mensen die mijn hulp kunnen gebruiken. Ik denk dat dit een boeiende job zal zijn waarin heel wat nieuwe horizonten voor mij zullen opengaan. Zo vertrouw ik erop dat ik mijn steentje zal kunnen bijdragen in het parochiale leven. Ik ben van nature uit heel sociaal aangelegd en sta er dan ook voor open om op verschillende vlakken mensen te kunnen bijstaan.
Ik hoop een mooi evenwicht te vinden tussen het administratieve en het contact met de mensen.
Zo probeerden wij tijdens de lockdownperiode om onze jongeren warm te houden door het maken van online opdrachten. Zo ontwierpen wij een eduscape voor hen, daagden hen uit om op stap te gaan in de buurt en foto’s te nemen om een bingo te vervolledigen, ...
Samen met mijn mede-vormselbegeleidster en onze parochieassistente maakten wij ook een fietszoektocht voor gezinnen langs de kapelletjes in onze dorpen.
Ik zou het heel fijn vinden als ik ook dergelijke zaken zou kunnen uitwerken in mijn nieuwe functie.
Waarin zie je een uitdaging?
Ik wil verder nadenken hoe we opnieuw meer mensen aan trekken naar de kerk.
Ik geloof erin dat we een jonger publiek kunnen aanspreken door nieuwe activiteiten te organiseren.
Ik las dat men hier volop mee bezig is in de parochie Pius X en zou het dus ook heel fijn vinden als mij de kans geboden wordt me hierin te verdiepen voor wat betreft de pastorale eenheid.
Ik leg nogal graag mijn oor te luisteren bij mensen rondom mij om te weten wat ze precies verwachten en hoe zij het geloof beleven. Voor mij bestaat hierin de uitdaging om daarop te kunnen inspelen.
Dankjewel voor dit interview, Cynthia. We heten je alvast welkom en wensen je veel succes met je nieuwe job!
Sarah Vergote
