Op vrijdag 21 september luidden de klokken van vele kerken van 18.00 tot 18.15 uur als uitdrukking van het verlangen naar vrede.21 september is immers de wereldvredesdag van de Verenigde Naties. Als gelovige in deze tijd hebben we, vanuit de evangelische boodschap, de opdracht om mee te werken aan een klimaat van vrede.
Wie wil meebouwen aan een nieuwe gemeenschap van God met de mensen mag conflicten niet uit de weg gaan. Midden onrecht en conflict wordt van vredestichters verwacht dat zij de gelijkwaardigheid van ieder mens blijvend voor ogen houden.
Dit is ook de wijze waarop God naar ons kijkt. Hij verwerpt niemand en Hij schept steeds nieuwe kansen ten leven.
Wie als leerling van Jezus aan vrede wil werken, wordt uitgenodigd te kiezen voor eenzelfde houding van eerbied en openheid. Niemand afschrijven, niet veroordelen, proberen het beste in de ander aan te spreken, de diepere kracht ten goede waar tot leven wekken. Maar wie vandaag vrede nastreeft wordt soms belachelijk gemaakt en afgewezen als naïef.
Vlaamse Vredesweek
Reeds voor de 29ste keer gaat de vredesweek door van 21 september (wereldvredesdag) tot en met 2 oktober (Internationale dag van de geweldloosheid).
“Iedereen thuis” is het thema van deze Vlaamse vredesweek. Zich thuis voelen, erbij horen, gelijkwaardigheid, dat is wat Jezus en zijn boodschap vraagt. Allen opnemen in Gods naam.
Met deze slogan wil men zoveel mogelijk mensen bewust maken om een thuis te scheppen voor iedereen. Waar je ook woont, vandaan komt of terecht komt: iedereen wil een plek waar hij zich thuis kan voelen. Thuis is niet enkel beschut zijn door vier muren en een dak. Thuis is waar je veilig bent, waar je je geborgen voelt, waar je op adem kan komen.
Geen vrede zonder thuis
De vervulling van basisbehoeften speelt een cruciale rol in het voorkomen van conflicten. De nood om zich thuis te voelen is zo’n basisbehoefte.
Onze samenleving staat onder druk. Voelen mensen zich nog langer thuis? Evolueren we naar een gemeenschap die uitsluit in plaats van insluit? Is de defensieve reactie van sommigen een antwoord op een gevoel van bedreiging of tekortgedaan worden. Het wij-zij-denken dringt steeds meer door in het dagelijks leven: in ons gedrag op straat, in de buurt, op het werk, op sociale media. Samenlevingen raken in groepen opgedeeld. Het publieke discours verhardt. Tegenstellingen worden op de spits gedreven, wrevel aangewakkerd. Als de maatschappij – in al haar diversiteit – verder uiteen groeit, zijn nog meer onbegrip en onopgeloste problemen ons deel. Als we werk willen maken van vrede in onze samenleving, dan moeten we inzetten op een gemeenschappelijk project: Iedereen Thuis.
Weg naar vrede
De weg naar vrede is een weg van dienstbare goedheid en liefde. Dit behoort tot de kern van evangelisch leven. Het is een weg waartoe Jezus ons aanmoedigt.
Sta dienstbaar in het leven. Voer géén steriele discussies en plaats jezelf niet boven een ander. Schep ruimte voor elkaar zodat iedereen thuis kan komen in de samenleving.
Vrede is een kunst waarbij je een aantal vaardigheden in de vingers moet hebben:
° Begin van binnen! Vrede begint binnen in de mens. Daar zit ook de bron die voedt en inspireert.
° Stap in de schoenen van een ander. Empathie is de sleutel tot verbondenheid en solidariteit. Daarvoor moet je soms je comfortzone verlaten.
° Breng balans in je luisteren en spreken. Verschil kan maar overbrugd worden door dialoog. En daarin is luisteren minstens zo belangrijk als spreken.
° Steek je licht op. Goed geïnformeerd zijn vraagt inspanning. Het is een noodzakelijk wapen tegen onverschilligheid en een onmisbaar instrument om genuanceerd te oordelen.
° Geef alles en ieder een plek. Vrede komt tot stand waar ruimte is voor rust, voor stilte, voor spel, … Vrede gebeurt waar elke mens tot haar of zijn recht komt. Iedereen Thuis!
(Bron: Vlaamse Vredesweek – Wakker voor Vrede)