Op donderdag 20 september 2018 overleed, gesterkt door de ziekenzalving, priester Romain Vandeplassche. Zijn hele loopbaan als priester was hij werkzaam in Kortrijk. Als jonge priester was hij leraar aan het Sint-Amandscollege (1947–1957). Daarna verhuisde hij naar de binnenstad waar hij 20 jaar medepastoor was op de Sint-Maartensparochie. Hij werd in 1977 pastoor van de Pius X-parochie aan de rand van Kortrijk. Hij bleef er tot aan zijn pensioen (1977–1996). Voor de verdiende rust keerde hij terug naar de binnenstad.
Een in memoriam vanuit de Pius X parochie
Als in memoriam van E.H. Romain, die 19 jaar lang een juweel van een parochieherder was, namen we graag de tekst over van priester Chris De Paepe, uit zijn (voor elke parochiaan onmisbaar) boek “Een halve eeuw Sint-Pius X”. Een halve eeuw parochiegeschiedenis, waarvan er 19 jaar werden gekleurd en gevormd door priester Romain. Hierbij dit indrukwekkend monument voor een groot, edel en volkse priester.
Een muzikale herder voor vele jaren en toonaarden
In het nummer 43 van Kerk&leven van 10 november 1977 stond volgend bericht: “Door Mgr. De Smedt werd op St.-Pius X een nieuwe pastoor benoemd: E.H. Romain Vandeplassche”.
Met de benoeming van Romain Vandeplassche wordt voor de tweede keer een rasechte Kortrijkzaan pastoor op St.-Pius X. In tegenstelling met de eerste, Leo Van Dorpe, zal hij zijn volledige pastorale loopbaan in Kortrijk vervullen. Geboren op 12 juni 1923 krijgt hij zijn seminarieopleiding in volle oorlogstijd. Priester gewijd op 31 mei 1947 komt hij datzelfde jaar in het St.-Amandscollege als “surveillant”-bestuurder van de lagere afdeling. Met vaste hand en krachtige stem zorgt hij voor orde, tucht en studie. Na korte tijd dirigeert hij een knapenkoor dat met de jaren uitgroeit tot het kwalitatief hoogstaand St.-Amandskoor.
Pastorale en educatieve gedrevenheid en muzikale begaafdheid kenmerken de hele carrière van deze enthousiaste en volkse priester. In 1957, tien jaar na zijn eerste benoeming, wordt hij medepastoor van de St.-Maartensparochie. Ook daar zal hij tien jaar actief de dienst uitmaken. Ook daar leert men hem kennen en waarderen voor zijn directe aanpak bij de zielenzorg en voor zijn veelzijdige muzikale activiteit. Het is dus helemaal geen onbekende die op 13 november 1977 door deken J. Verheecke tot derde pastoor van St.-Pius X wordt aangesteld. Toen de eerste steen eind 1958 werd gelegd was hij het al die de zang leidde!
Pastoor Vandeplassche werd aangesteld in een Plechtige Eucharistieviering in concelebratie met de deken, twee getuigen, W. Vandenberghe, pastoor van St.-Maarten en V. Deschacht, district-vicaris, en de overige parochiepriesters. Twee koren zongen, op zich al een zinvol teken: het parochiale jongerenensemble Musicerende Jeugd en het Kortrijks Gemengd Koor, waarvan de pastoor een actieve bas was.
Eind november komt de pastoor gedeeltelijk op de parochie wonen in afwachting van enkele aanpassingswerken aan de pastorie. Eind januari 1978 is hij definitief gehuisvest inde St.-Elooisdreef 19. Uitvoerig is al het verhaal gekend van zijn inzet op alle gebieden van de parochiale pastoraal: liturgie, catechese, aandacht voor jong en minder jong, trouw bezoeker van zieken en bejaarden, animator van de oecumenische en missionaire beweging, krachtige stapper en fietser door de straten van zijn grondgebied, geanimeerd kaartspeler, feestvierder en moppentapper, thuis bij alle sociale geledingen. Ook zijn constante zorg voor de materiële uitrusting en verbetering van Gods huis is overvloedig behandeld. Ik wil nog even het algemeen belang van zijn muzikale inzet voor het parochiale leven beklemtonen.
Met Kerstmis 1979 start de pastoor met een eigen parochiaal gemengd koor. Op 18 juni 1980 bericht hij in ‘In en om St.-Pius X’: “Er zit muziek in”. De bekende componist, dirigent en orgelist, Herman Roelstraete, begeleidt regelmatig de kooroptredens op een speciaal voor de gelegenheid aangevoerd verplaatsbaar orgel. Tegen het eerste St.-Ceciliafeest telt het repertorium 18 liederen en zijn er 40 zangers.
Bij zijn komst in 1977 had de muzikale pastoor het bestaande elektronische orgel maar niks gevonden. De geschiedenis van de aanvraag, bouw en installatie van een nieuw Andriessen-pijporgel (1985-1987) is al ruim beschreven. Het orgel was niet alleen een beter gepast instrument voor de eredienst, het groeide uit tot een socio-artistieke aantrekkingspool waarrond kunstinitiatieven bloeiden. Nog voor het in april 1987 werd ingespeeld, toont de Stichting Herman Roelstraete belangstelling voor de opname van een langspeelplaat.
Op 15 juni 1996 neemt pastoor Vandeplassche, tot ieders spijt, afscheid van de parochie. Uiteraard was dit afscheid muzikaal. Het parochiaal gemengd koor zong psalmen en liederen. Pastoor Vandeplassche, als een duiveltje-doet-al, stond zowel voor het koor als voor het altaar: een sprekender vereenzelviging van zijn jarenlange pastorale zorg en zijn artistieke bezigheid was moeilijk denkbaar.
Dankbaarheid
De vele aanwezigen van onze parochie op de afscheidsviering met eucharistie, in de Onze-Lieve-Vrouwekerk op vrijdag 28 september waren een uiting van grote dankbaarheid voor deze priester, die in de annalen van onze parochie vereeuwigd aanwezig zal blijven.
Priester Romain, wij zijn er zeker van dat je in jouw nieuwe heilige woning de Sint-Pius X-parochie zal volgen, steunen en een religieus elan zal blijven geven. Romain, dank je in naam van alle parochie- en wijkbewoners van Sint-Pius X, jouw parochie van de Kortrijkse Leieboorden.
