Editie 2021 van Light a Candle in Zorggroep Kamillus was opnieuw een warm en verbindend gebeuren. Patiënten, medewerkers en hun familie, maar ook mensen uit de buurt en vormelingen met hun ouders kwamen langs, en vonden elkaar in gedeeld gemis en verdriet.
De sfeer was ingetogen; de muziek - gekozen door patiënten - droeg bij aan een sfeer van troost boven de woorden. Sommige bezoekers bleven kort, en ontstaken in stilte een troostend lichtje bij de vijver. Anderen bleven iets langer en deelden hun verhaal bij een kom soep met een vrijwilliger.
Er waren veel vrijwilligers dit jaar. Ook patiënten staken een handje toe. En ook hier klopt het: vele handen maken licht werk. Na de opruim deelden we in een kringgesprek met alle vrijwilligers nog enkele sterke momenten. Hieronder drie impressies.
Wat me raakte, was wat een vrijwilligster me vertelde. Namelijk hoeveel mensen hun huisdier missen. Voor mij duidt dit erop dat een huisdier veel betekent voor mensen, het is een compagnon de route, zeker als het moeilijk gaat. Ook in mijn werk hier in het ziekenhuis merk ik de meerwaarde van huisdieren voor patiënten. Ze vertellen er vaak met veel warmte en liefde over. Gemis heeft veel lagen en kleuren; deze editie van light a candle heeft er mij nog meer van bewust gemaakt.
(Davine, pastor)
Light of candle brengt ons dichter naar het gewone alledaagse leven, naar de dingen waar mensen mee bezig zijn. Het gaat er om ontmoeten zonder te moeten. Je vertelt over jezelf, maar je ontvangt vooral veel van mensen die je voordien niet kende en die je toch vertrouwen geven. Je ontmoet er patiënten, maar evenzeer mensen uit de buurt met kleine en grote bekommernissen. Je wordt er stil van.
(Guido Van Soom, onthaalvrijwilliger)
Hier in huis missen de mensen heel veel: hun kinderen, hun vroegere collega’s en hobby’s, hun tuin, hun toekomst en gezondheid. Het verdriet is torenhoog en je kunt er zo weinig aan doen. Vanavond heb ik het gevoel toch iets zinvol te hebben bijgedragen. Met elke kom pompoensoep die ik mocht uitscheppen, hoop ik ook een stukje warmte te hebben gedeeld. Sommige mensen hadden hun hond bij; ik heb die een kom water gegeven. Ik denk dat dit een werk van barmhartigheid was.
(Frans, bewoner)
Volgend jaar, 18 nov 2022, geven we terug present. Wie weet, tot ziens?
Katrien Cornette en collega’s Davine Debouvere – Nele Gevaert – Ilse Craps
Dienst Zinzorg en Pastoraat Zorggroep Kamillus