Wie graag voorjaarskoersen kijkt of banden heeft met het West-Vlaamse Heuvelland kent natuurlijk de namen van de iconische ‘bergen’ in die regio: de Kemmelberg, de Zwarteberg, de Rodeberg, de Scherpenberg… Twee daarvan werden dit jaar opgenomen in de uitgestippelde route van de sponsortocht Dwars door de Boerenbuiten. De locatie wekte hoge verwachtingen. De verre afstand vanuit Leuven namen we er graag bij. Samen met 199 deelnemers en voortgestuwd door de vele sponsors op het thuisfront vatten we de sportieve uitdaging van Broederlijk Delen aan.
(Bekijk zeker ook de sfeerbeelden die u onderaan dit artikel kan vinden.)
Slingerende veldwegen
Het team van Heverlee was blij om deze editie nieuwkomer Jos in zijn rangen te verwelkomen. Verdeeld over twee auto’s vertrokken we om kwart voor 7 en stonden we om 8.30 uur aan de meet in Ieper, klaar om 25 km te wandelen. Het beloofde een stralende dag te worden. Gewapend met een wandel gps lieten we de stad achter ons en volgden we de slingerende veldwegen van de Westhoek. In de verte doemden de Scherpenberg en de Kemmelberg op. Daar zouden we in de loop van de dag over trekken, in totaal een stijging van 244 m. We genoten van het frisse lentegroen, de veldbloemetjes in de bermen, de pas geploegde akkers en de geometrisch aangelegde bedden op de aardappelvelden. De zon was van de partij maar een frisse wind zorgde ervoor dat het niet té warm werd. Ideaal wandelweer.
Filosoof-imker
In de loop van de voormiddag bezochten we twee lokale boeren die resoluut kozen voor de ecologische landbouw. Na circa 6 km belandden we in de kleurrijke wereld van ‘Le Monde des Mille Couleurs’. In de serres van Dries Delanote waanden we ons in een tropische setting. Op het ritme van de seizoenen worden daar eetbare bloemen, kruiden, fruit en groenten gekweekt. Via een wekelijkse boerenmarkt biedt Dries zijn producten aan. Afgaande op de vele zaterdagse klanten is dat een succesformule.
Nog eens 7 km verder ontmoetten we in ’t Zoetemoendje de imker Jean-Luc en zijn vrouw Chantal. Zij gooiden hun leven om in dienst van het bijenvolk. Ze kweken koninginnen voor nieuwe kolonies en leggen in de nabijheid van hun woning een oase van bloemen, struiken en fruitbomen aan waarin de bijen goed gedijen. De imker bracht zijn verhaal gepassioneerd en gaf ook enkele tips om bijensteken (op je hoofd) te vermijden. Ga zeker niet met allerlei gebaren de bij uit je haren jagen. Wél moet je ze daar met één welgemikte slag onmiddellijk doden of snel donkere oorden opzoeken. Daar houden bijen nl. niet van. Zijn woorden waren nog niet koud of één van ons werd op het hoofd gestoken. Gelukkig kon een koelbloedige Marjan met behulp van een Colruytkaart snel de angel verwijderen. Zo bleef de pijn achteraf al bij al beperkt.
Na de levenslessen van filosoof-imker Jean-Luc kregen we de Kemmelberg voor de kiezen en op sommige steile stukken werd het erg stil. We leefden mee met de renners die deze kuitenbreker trotseren. Bergaf ging het goed vooruit en al snel belandden we in Kemmel waar in de ontwijde en prachtig gerenoveerde kerk het ontmoetingscentrum Kemlis een plaats vond. Vrijwilligers wachtten ons op met heerlijke soep, broodjes en een rijsttaartje. We konden er weer tegen.
Boer Giovanni
Omdat het zwaartepunt van de wandeling in de voormiddag lag, hadden we in de namiddag nog maar een dikke 10 km voor de boeg. Dat moest lukken. Net voor we Ieper binnentrokken, brachten we een bezoek aan Abdijhoeve ’t Kluizeken. Boer Giovanni wond er geen doekjes om. Wanneer je als landbouwer je hoofd boven water wil houden, moet je soms risico’s nemen. Zo vertelde hij hoe ze na een vernietigende storm met het verzekeringsgeld de serres terug opbouwden om daarna kleinschaliger te teelten en hun producten rechtstreeks aan de man te brengen. Wie het al opviel dat de verkochte aardbeien tegenwoordig veel dikker zijn terwijl je amper nog de zoete (kleine) soorten vindt, kreeg van Giovanni een logische uitleg. Om efficiënt te werken en op het einde van de maand meer over te houden, gingen telers op zoek naar dikkere, meer rendabele soorten, die bovendien langere tijd vruchten geven. Het bedrijf kreeg daarnaast een cafetaria en een gezellig terras. Daar proefden we van de heerlijke vers geplukte aardbeien.
Achteraf was er maar één conclusie: Dwars door de Boerenbuiten was dit jaar op alle vlakken een topeditie, niet in het minst op vlak van de opbrengst. In totaal brachten de 56 teams 56.954,81 euro in het laatje. Een flinke stijging in vergelijking met vorig jaar. Het team van Heverlee zorgde voor 2.260,7 euro, eveneens een toename. In haar afsluitend dankwoordje wees directeur Lieve Herijgers dan ook op de misvatting dat de solidariteit met het Zuiden uit onze samenleving verdwenen is. Het enthousiasme van de medewerkers, de deelnemers en de sponsors getuigden daarvan!
Maria
Wie vanuit het Leuvense het wandelteam wil versterken, is volgend jaar meer dan welkom. Op zaterdag 25 april 2026 trekken we dwars door het Hageland. Als je interesse hebt, zoek dan hier naar informatie en stuur een mailtje naar ria.brys@gmail.com.
