Elke week wordt er een artikel ‘Even nadenken’ van deken Dirk De Gendt in ons parochieblad geplaatst.
Hier kan je het artikel van deze week reeds lezen.
DERDE ZONDAG VAN DE ADVENT
14 december 2025
TWIJFELEN?
In de gevangenis maakt twijfel zich meester van Johannes de Doper. Geestdriftig heeft hij de komst van de Messias aangekondigd. Die Jezus komt echter niet als een profeet van vuur en oordeel, maar als een vriend van tollenaars en zondaars. Eenvoudige mensen lopen Hem achterna, maar de elite negeert Hem. Zou hij zich voor de verkeerde zaak geëngageerd hebben? Eigenlijk stelt dit evangelie ons geloof in vraag, want af en toe voelen wij ons onzeker, duikt twijfel bij ons op… en het herinnert er ons ook aan dat wij in ons doopsel de opdracht hebben gekregen als getuigen van Jezus te leven. Natuurlijk kunnen wij blinden niet opnieuw laten zien, maar wel hun hart openen voor al wat mooi is. Kreupelen kunnen we niet laten lopen, maar aan armen kunnen we wel een boodschap van geluk en vrede verkondigen. Wij moeten een kerk worden die meelijdt met de zieken, die zich solidair verklaart met de geïsoleerden. Wij zijn steeds opnieuw geroepen om mee te bouwen aan een wereld van vrede en gerechtigheid waarin iedereen zich gelukkig voelt.
TWEEDE ZONDAG VAN DE ADVENT
7 december 2025
VOLHOUDEN
Vandaag ontdekken we Johannes de Doper in het evangelie. Het blijft voor ons een eigenaardige figuur. Zijn uiterlijk en zijn levensstijl spreken echter tot onze verbeelding. Dat Jesaja hem bedoelde toen hij sprak over "een stem die roept in de woestijn" is ons misschien ontgaan. Vandaag noemen wij mensen die op eenzame posten staan, die matiging en versobering eisen of aankondigen, nog altijd "roependen in de woestijn". Wij denken aan regeringsleiders die weinig populaire maatregelen voorstellen; christenen die de Blijde Boodschap uitdragen. Ommekeer, bekering preken is nooit sympathiek. Hebzucht, eerzucht en heerszucht bedwingen, vraagt moed. Je eigen levenspad recht maken… Niemand hoort dat graag verkondigen. Toch moeten wij het Rijk Gods bewerken, onopvallend, maar met de zekerheid dat onze moeite niet vergeefs zal zijn. Laten wij maar beginnen, ieder op zijn manier. Dan groeit er zeker iets positiefs uit.
