Elke week wordt er een artikel ‘Even nadenken’ van deken Dirk De Gendt in ons parochieblad geplaatst.
Hier kan je het artikel van deze week reeds lezen.
19 oktober 2025
Bidden
Jezus spoort zijn leerlingen aan, en ook ons, te blijven bidden. Hij heeft trouwens het voorbeeld gegeven. Geregeld trok Hij zich terug in de woestijn of het gebergte om zich ongestoord tot God te kunnen wenden. In de Olijfhof vroeg Hij met heel veel aandrang aan zijn vrienden dat ze toch zouden blijven bidden om niet in bekoring te vallen. De vastberadenheid van de weduwe zou ons moeten stimuleren om meer tijd uit te trekken voor gebed. Het gebed wordt wel eens "de ademhaling van de ziel" genoemd. Bidden is op adem komen, of liever op Gods adem. Echt bidden is je persoonlijk laten aanspreken door God. Dat kan in gemeenschap gebeuren, maar ook alleen. Soms verloopt dat spontaan, bijna vanzelfsprekend. Je weet je dan gedragen door God. We mogen onze zorgen, onze pijn en ons verdriet voor God brengen, maar hebben we ook nog de tijd om Hem te danken? Het dankgebed bij uitstek is de eucharistieviering. Je hoort wel eens zeggen: de eucharistie staat zo ver van ons leven… Moeten we dit niet omkeren? Staat ons leven niet veraf van de eucharistie?
Achtentwintigste zondag door het jaar
12 oktober 2025
Dankjewel
Eén melaatse keerde terug om te bedanken, toen hij zag dat hij genezen was. Typisch, dat het er zo staat: toen hij zag dat hij genezen was. De anderen kwamen niet terug om te bedanken, omdat zij blijkbaar niet zagen wat er gebeurd was. Met andere woorden, dankbaarheid heeft met zien te maken. Veel krijgen, veel bezitten, veel genieten maakt een mens nog niet dankbaar. Onze hele westerse welvaart is er om dat te bewijzen. Want met onze dankbaarheid zit het niet zo best, hoewel onze welvaart prima is. Om dankbaar te zijn moet je iets doen aan je manier van kijken. Alleen de Samaritaan vindt het vreemd dat hij genezen is. Die andere negen vonden het blijkbaar gewoon. En als je iets gewoon vindt, ben je er niet dankbaar voor. Als je het gewoon vindt dat je gezond bent, ben je daar niet dankbaar voor. Dan zie je het eigenlijk niet. Daarom kunnen zieken na hun genezing zo dankbaar zijn, omdat zij hebben gezien dat gezondheid niet gewoon is. Wij moeten iets gaan doen aan onze manier van kijken. Het is niet zo gewoon dat je leeft, dat je handen hebt en voeten, een hart en vrienden, een vrouw of een man of een kind. Laten we iets doen aan onze manier van kijken. Laten we leren gelovig te zien dat elke dag een geschenk is, dat elke dag dat we mogen leven een gave is.
