We staan nu echt voor intense geloofsdagen, een rollercoaster van uiteenlopende gevoelens, van het ene uiterste naar het andere. Toch zal het in zijn Zoon Jezus zijn, dat de Vader het laatste woord zegt. En dit woord, die liefde, hoe paradoxaal het ook moge klinken, is niet anders dan het Kruis: “De Joden vragen om wonderen en de Grieken zoeken wijsheid, maar wij verkondigen een gekruisigde Christus, voor Joden aanstootgevend en voor heidenen dwaas. Maar voor wie geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, is Christus Gods kracht en wijsheid.” (1 Kor. 1, 22-24).
Zo is ons geloof, fundament van onze hoop, zo is de moed die ons sterk houdt in dit leven en ons nu al toestaat de glorie, beloofd door Jezus Christus, te zien.
Moge deze tijd voor ieder van u een genadevolle verdieping brengen op uw persoonlijke geloofsweg en laten we deze Heilige Dagen in onze pastorale zone samen beleven tijdens de verschillende liturgische vieringen.
Van harte uitgenodigd !
Pastoor Johny,
diaken Luc en pastorale medewerkers
Kruisweg van onze Heer Jezus
De kruisweg van Jezus is geen kijkspel. Afstandelijkheid is hier ongepast. We worden uitgenodigd om onze ogen en ons hart te openen voor dit gebeuren.
De weg van het Kruis, de weg die Christus aanvaardde in het grote heilsplan van de Vader is deels ook onze weg: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en mij volgen’. We zijn lotgenoten van Hem op die weg. Het Kruis is bovenal de plaats waar de liefde van Jezus, die zijn leven geeft voor ieder van ons, getoond wordt.
We komen bij elkaar om die liefde te ontmoeten die Jezus inspireerde om zijn weg voor ons te gaan:
Goede Vrijdag Kruisweg
Vrijdag 7 april
Om 15.00 uur bidden we een geleide Kruisweg in de Sint-Leonarduskerk, kapel van de Ossenweg, alsook in de kerken van Rummen, Hogen, Halle, Dormaal, Budingen en Helen.
De stilte van Stille Zaterdag, de dag voor Pasen
Stille Zaterdag geldt als een dag voor bezinning waarop diep nagedacht wordt over de dood van Jezus. Hoewel men weet dat Hij uit de dood zal opstaan wil men het feit dat hij daadwerkelijk stierf, laten doordringen. Op deze dag waakt de Kerk dus bij de gestorven Heer en gedenkt ze dat Hij in het dodenrijk is afgedaald, dat Hij met de mensen solidair is geworden tot in de duistere afgrond van de dood. Op deze dag luiden er geen klokken en wordt er tijdens de dag geen eucharistie gevierd.
Niet alleen zijn vrienden, maar iedereen die op Golgotha getuige was geweest of ervan hoorde, werd stil van wat er zich de dag voordien had afgespeeld. Dit was toch de man die alleen maar het goede voor de mensen zocht? Vooral voor diegenen die niet voor zichzelf konden opkomen: de armen, de blinden, de melaatsen? Dit was toch degene die zei dat Hij de Redder van de wereld was en namens God sprak?
En nu is Hij dood. Drie jaar hadden de discipelen met Hem opgetrokken. Lief en leed gedeeld. Hoop op een betere wereld gekregen. Ze hadden een Vriend voor het leven. Waarom moest Hij hen dan verlaten? Juist hen? Waarom? Het mysterie van de verrijzenis krijgt meer glans als je op deze Zaterdag het eens echt stil maakt.
