In de recente editie van het tijdschrift Pastoralia deelt Mgr. Vanhoutte opnieuw bijzondere gedachten in een tijd van veel veranderingen. Het ontbreekt hem niet aan de nodige realiteitszin en zoekt vooral naar de kracht van het geloof. Hier enkele fragmenten uit het desbetreffend artikel.
'In onze samenleving en in de Kerk zijn we getuige van grondige veranderingen. Paus Franciscus vat het treffend samen wanneer hij zegt dat we niet leven in een tijdperk van veranderingen maar in een verandering van een tijdperk. Hoe beleven we als christenen onze tijd die boeiend maar ook verwarrend is?'
Leven te midden van grote veranderingen is dus niet gemakkelijk en de hulpbisschop benadrukt om bij de kern van het Evangelie te blijven om ons doorheen die turbulente tijden te loodsen. Wat de verschillende strekkingen binnen de Kerk betreft, balanceert hij tussen de twee uitersten; 'nostalgisch vluchten in een verleden dat niet terugkomt, biedt geen perspectief. De vlucht vooruit in een geïdealiseerde droomwereld lijkt evenmin de goede piste. We hebben nood aan een goed geheugen dat trouw vasthoudt wat de moeite waard blijft en loslaat wat zijn tijd heeft gehad. Gelovig in het leven staan, vraagt dat we met open vragen op weg blijven gaan om in telkens nieuwe contexten naar betekenis van oude, vertrouwde woorden en gebaren te zoeken.
Leven op zich houdt per definitie een verandering en groei in, dat is eigen aan ons mens-zijn. Maatschappelijk gaat het veranderingsproces echter razendsnel en we kunnen vaak nauwelijks volgen. Toch riep Jezus destijds al op tot continue bekering en ommekeer in het vertrouwen dat God deze wereld wil vernieuwen, redden en bevrijden van kwaad en zonde. Daarom verwijst de Monseigneur naar ons doopsel en de eucharistie; 'Gedoopten leren steeds beter 'nee' te zeggen aan alles wat hen van God en elkaar vervreemdt. (..) Het is de bedoeling dat wij als kerkgemeenschap door het ontvangen van de heilige communie in de wereld van vandaag het Lichaam van Christus worden. Gevoed door de eucharistie veranderen ook wij.' M.a.w. ieder van ons wordt opgeroepen om vanuit de kracht van het doopsel en de eucharistie samen Kerk te zijn en vervolgens in en voor de wereld een teken te zijn dat we ons niet uit ons lood laten slaan, dat we blijven geloven in het Rijk Gods, dat we ons niet laten ontmoedigen.
'Bij alle veranderingen hebben we de taak om te onderscheiden wat bijdraagt tot de realisatie van Gods droom. De Geest wil hierbij ons licht zijn.' Hoe verwarrend deze tijden ook moge zijn, we zijn en blijven kostbaar in Gods ogen. Hij blijft met ons op weg gaan, hoe dan ook. Moge dit vertrouwen ons helpen om elkaar in broosheid te dragen.
Bron: tijdschrift Pastoralia (sept-okt 2022)
