Dit keer trok Luc naar Budingen, ten huize Anny Ramaekers en echtgenoot Louis Vanbergen. Zowel Luc als ikzelf voelen ons hier altijd welkom en de heerlijke zelfgebakken taarten doen natuurlijk de rest.
Hoewel niet meer van de jongsten, Anny werd onlangs 80 jaar, Louis een jaartje jonger, proberen ze nog zo actief mogelijk te blijven. De stramme en soms pijnlijke spieren mogen bij Anny weliswaar wat meer beperkingen opleggen, toch maken ze er samen het beste van. Ze huwden in 1969 en werden trotse ouders van een drieling; Else, Greet en Steven. De eerste vijftien jaar van Anny's beroepsleven gaf ze les als regentes in de school van Budingen, o.a. richting snit en naat en nadien nog een aantal jaren in BuZo Zoutleeuw, algemene vakken alsook plastische opvoeding. Toen ze rond de leeftijd van 50 jaar op pensioen kon, had ze meer vrije tijd.
Aanvankelijk was pastoor Louis Nagels nog dienstdoende in Budingen. Toen ikzelf, naast Geetbets oa. ook in Budingen aangesteld werd, kon ik wel wat administratieve ondersteuning gebruiken. Het was voor mij een zegen dat Anny computerles had gevolgd en dus kon ik op haar rekenen voor het opstellen, printen en copiëren van de vieringen, vooral die van de sterke liturgische tijden, die steeds heel uitgebreid en foutloos dienen te zijn opdat iedereen de regie goed kan volgen. Anny deed dit met de grootste zorg en vanuit een gelovige gedrevenheid. Ook periodieke folders die een mooie lay-out vereisten, maakte ze vele jaren lang.
En wat gezegd van de jarenlange zorg voor het parochieblad; week na week, artikels schrijven, inzendingen van andere parochies coördineren, inclusief de vele misintenties bijhouden en dan alles, meestal op zondagavond, doorsturen naar de redactie van Kerk&Leven. Ook het volledig abonnementenbeheer (registreren, betalingen, opvolging) van K&L heeft Anny vele jaren voor haar rekening genomen.
Dan volgde ze in Tienen ook de cursus 'voorgaan in uitvaart'. Vele uitvaarten nam ze in Budingen voor haar rekening in de vorm van een woorddienst en nam de nodige tijd om een gepersonaliseerde homilie te verzorgen, vaak tot genoegdoening van de treurende families. In die tijd was een gebedswake aan de vooravond van een begrafenis meer gebruikelijk dan dezer dagen maar ook die verzorgde ze met de nodige tact. Tussendoor nam Anny op geregelde tijden de rol van lector op zich in de dorpskerk, te Geetbets of in de kapel van de Ossenweg. Tegenwoordig zijn nogal wat van die taken herverdeeld maar ik mag me gelukkig prijzen dat ik nog regelmatig op Anny beroep mag doen voor extra of onverwachte administratieve opdrachten.
Ook Louis is een verhaal op zich. Ik herinner me nog anekdotes over zijn prille jaren in het jeugdzangkoor van de BJB (Boeren Jeugd Bond) sinds zijn zestiende en de spannende voorbereidingen voor de gewestelijke en zelfs provinciale cultuurdagen waar voordracht, zang en welsprekendheid op een hoog niveau stonden. Hij zal nadien die ervaring meenemen naar het plaatselijk kerkkoor van Budingen dat weliswaar in de jaren zeventig stilletjes uitdoofde. Beroepshalve was Louis werkzaam bij de vroegere RTT (het huidige Belgacom/Proximus).
Louis was verschillende jaren lector. Toch zal hij zich in de jaren na hun huwelijk vooral nuttig maken door zijn technische capaciteiten na een specialisatie in schrijnwerkerij en sculptuur. Daardoor kon hij bijvoorbeeld het houtwerk aan het hoofdaltaar in de kerk van Budingen of het altaar in de Sint Jobskapel met het nodige oog voor detail prachtig restaureren. Ook hielp hij mee aan de vernieuwing van de parochiezaal.
Als koster deed hij het nodige voor het verloop van een vlekkeloze eucharistieviering; op voorhand de klokken luiden, de heilige vaten klaarzetten, de misdienaars begeleiden en ik mag nog steeds op hem rekenen als er een uitvaart doorgaat. Gelukkig is hij ook de eerste aanspreekpersoon voor de alarminstallatie van de kerk die aanvankelijk menigmaal voor vervelende valse alarmen zorgde, tot 's nachts toe! Wat velen misschien nog niet weten, is dat Louis, met gedegen kennis en vroeger vaker dan tegenwoordig weliswaar, graag de scholen te woord stond als gids met uitleg over de heiligenbeelden en glasramen in de kerk van Budingen.
Kortom, Anny en Louis kunnen een indrukwekkend palmares voorleggen van pastorale betrokkenheid. Sinds hun pensioen, nu haast dertig jaar geleden, hebben ze zich met hart en ziel ingezet, vaak zichtbaar maar dikwijls ook op de achtergrond als een onmisbare steunpilaar zonder dewelke een pastorale werking onmogelijk is.
Een grote en welgemeende merci Anny en Louis !
Pastoor Johny
