We leven in een samenleving die snel verandert, waarin gelovige tradities onder druk staan in West-Europa, in Vlaanderen en dus ook in onze pastorale zone Zoutleeuw-Geetbets. Recent werd aangekondigd dat niet alle kerkgebouwen in de toekomst beschikbaar zullen blijven voor de reguliere erediensten. Voor velen onder ons roept dit vragen op en emotionele reacties. Want een kerk is meer dan een gebouw van steen – het is een plaats van ontmoeting, herinnering, gebed en gemeenschap. Oudere parochianen kijken weemoedig achterom naar de volle kerken van vroeger met een intens parochieleven in en rond “hun” kerk.
Er is geen pasklaar antwoord op de uitdagingen van deze tijd. Toch mogen we geloven dat deze weg, hoe lastig ook, kansen biedt voor verdieping en vernieuwing. De kern van Kerk-zijn ligt niet meer in de hoeveelheid gebouwen, maar in de kracht van gemeenschap, gebed, solidariteit en dienstbaarheid. Waar mensen samenkomen rond het Woord, rond de Eucharistie en in daden van naastenliefde, daar leeft de Kerk.
De beslissing om kerkelijke uitvaarten, te concentreren in de twee hoofdkerken, de Sint-Leonarduskerk Zoutleeuw en Sint-Petrus-en Sint-Pauluskerk Geetbets, is niet lichtvaardig genomen. We begrijpen dat afscheid nemen van een dierbare een intens moment is en daarom zorgen we ervoor dat deze hoofdkerken volledig zijn uitgerust met alle nodige faciliteiten voor een waardig en sereen afscheid met ruimte voor het unieke verhaal van elke overledene en zijn of haar familie. Bovendien sluiten deze kerken geografisch en praktisch perfect aan bij de uitvaartcentra zodat ook een laatste groet aan de vooravond in harmonie en nabijheid kan verlopen.
Deze verandering hoeft geen verarming van onze geloofsbeleving te betekenen – integendeel. Door erediensten te centraliseren in goed uitgeruste hoofdkerken kunnen we de liturgie met zorg, warmte en kwaliteit blijven vieren. Aanpassing is nooit gemakkelijk, zeker niet wanneer het over tradities gaat die diep in ons hart verankerd zitten. We nodigen iedereen uit om samen te bouwen aan een geloofsgemeenschap die eenvoudiger maar even warm en even diep geworteld is. Een Kerk die, ondanks minder gebouwen, des te meer leeft in de harten van mensen.
Laten we elkaar blijven ontmoeten, steunen en inspireren. En laten we vooral blijven geloven dat de Geest ons blijft leiden, ook in deze nieuwe fase van ons kerkelijk leven.
Pastoor Johny Van Rompuy, diaken Luc Lowel en de zoneploeg.
