Dit jaar zullen we geen eucharistieviering samen kunnen vieren op 24 of 25 december zoals in andere jaren. Zelfs de oudsten onder ons hebben dit nooit meegemaakt, ook niet in de oorlogsjaren. Voor een dergelijke situatie moeten we al ver terug in de tijd. Tussen 1798 tot 1800, toen Franse revolutionaire legers onze streken veroverden en kerken nationaliseerden, zijn er periodes geweest dat kerken effectief op slot gingen. Nu hebben we te maken met een andere vijand: het covid-virus. Het houdt onze regeringen, Europa en de wereld in de ban en dwingt ieder van ons strikte maatregelen na te leven.
Toch zullen we vanuit de St.- Leonarduskerk de geboorte van onze Verlosser vieren, weliswaar zonder publiek maar via livestream tot bij jullie thuis in de huiskamers.
Zo zullen de Middernachtmis om 24 u, en de Hoogmis van Kerstmis om 10 u rechtstreeks worden uitgezonden via onze Facebook pagina.
Kerstmis blijft een verhaal dat verder gaat
Wat steeds opnieuw opvalt in het verhaal van Kerstmis is de schamelheid van heel dat gebeuren. Voor ouders en Kind is er geen plaats in de herberg, een voerbak dient als wieg. Zo wil Onze-Lieve-Heer onder de mensen komen wonen, klein en schamel. Wat een contrast met de machtscentra van deze wereld in hun paleizen en versterkte gebouwen.
Kerstmis, prelude op het lijdensverhaal
Van bij Jezus’ geboorte is het verhaal ervan één over uitsluiting door de mensen. In tegenstelling tot de romantiek waarmee wij het omweven, is het geboorteverhaal zo hard, dat het een soort prelude, een aanloop vormt op het lijdensverhaal. Zo is het door Lucas ook bedoeld. Er loopt een rechtstreekse lijn van Bethlehem naar Golgotha, van de kribbe naar het Kruis, van de geboorte naar de dood. God die heel onopvallend tussen de mensen komt, in de rand van de samenleving, weerloos als een kind.
Dat heeft een diepe betekenis. Want door zo kwetsbaar aan het licht te komen, kiest God de kant van de kleinen en machtelozen. Dat mag hoop geven aan al wie snakt naar liefde en erkenning. En zijn wij zelf niet allen mensen die daar ten diepste naar verlangen; voluit mens mogen zijn? Daarom is Kerstmis een prelude op leven dat zijn voltooiing vindt in het Paasfeest. De engel die in het geboorteverhaal de geboorte van Jezus aankondigt, is dezelfde als hij die bij het lege graf zal zeggen: “Hij die gij zoekt, is hier niet. Hij is verrezen.”
Het Jezuskind van Kerstmis gaat ons voor naar de verrijzenis van Pasen. Kerstmis is het begin van een verhaal dat steeds verdergaat. Een verhaal dat mensen verandert, ten goede. Een verhaal dat hoop en vertrouwen geeft. Het verhaal van God die mens wordt in onze mensengeschiedenis. Deze Zoon van God deelt elke dag ons leven, in ziekte, tegenslag en dood. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Mag dit verhaal ons vergezellen over de jaarwending heen, naar het nieuwe jaar 2021.
Dit jaar vieren we Kerstmis, met pijn in het hart, in een kleine kring, niet in de kring van de grotere familie en de geloofsgemeenschap. We doen dit om bestwil, om onze gezondheid en om allen die ons dierbaar zijn veilig te stellen. Er komt stilaan meer licht aan het einde van deze donkere tunnel en van deze onheilstijd. Laten we met goede moed en doorzettingsvermogen vooruit kijken met het perspectief “het komt allemaal goed” !
Bij het begin van deze nieuwe weken en met het verhaal dat het altijd zal blijven verder gaan, voelen we ons gesterkt; God staat aan onze kant door de geboorte van zijn Zoon Emmanuel - God met ons.
ZALIG KERSTMIS
Pastoor Johny
Pastoraal werker Luc Lowel
